کد مطلب: 359485
یادداشت آنچلوتی/ چطور می توان قهرمان یورو ۲۰۱۶ شد؟
بخش ورزشی الف، 16خرداد 95
سرمربی فصل آینده بایرن مونیخ در یادداشتی در ستون روزنامه تلگراف راهی برای قهرمانی در یورو ۲۰۱۶ معرفی کرده.
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۲۰:۳۷
کارلو آنچلوتی
وقتی در بزرگترین کشورهای فوتبالی در اروپا به فصل باشگاهی ای که گذشت نگاه می کنم و بعد این که در ۶ هفته پیش رو بازی های یورو ۲۰۱۶ را داریم، مطمئن می شوم که برای این تورنمنت یک سبک خاص بهتر از بقیه است. این تورنمنت می تواند تورنمنت ضدحمله ها باشد.
ببینید لسترسیتی چطور قهرمان لیگ برتر شد، تیمی هجومی با قابلیت ضدحمله های خوب. اتلتیکومادرید همین طور. این تیم با همین سبک به فینال لیگ قهرمانان رسید. یعنی اجازه می داد حریفان توپ را داشته باشند و وقتی شرایط تغییر می کرد خیلی سریع حمله می کردند. تجربه مربی گری من از رجینا تا پارما و یووه و میلان و چلسی و پاری سن ژرمن و رئال مادرید می گوید باید راهی پیدا کنی که برنده شوی و جام ببری. برای انجام این کار چندین فاکتور لازم هستند مثل بازیکنانی که در تیمت داری و زمان، دشمن دیرینه هر مربی ای.
مربیان بین المللی در دوران تورنمنت ها زمان خیلی کمی برای گذراندن با بازیکنانشان در تمرینات دارند و همیشه باید با این مشکل کنار بیایند. واقعیت این است که اگر تیمی می خواهی که از عقب بازی سازی را شروع کند، صبورانه بازی کند باید نهایت استفاده را از تمرینات ببری. مثل اسپانیا. در این تیم بازیکنانی هستند که زندگی شان فوتبال است.
راه ساده تر اما این است که تیمت با سیستم ضدحمله فوتبال بازی کند. باید دفاعت را سازماندهی کنی و بازیکنان را آماده کنی تا با فشار حریف کنار بیایند. بعد باید به تیم مهاجمانی اضافه شوند که سرعتی اند و آماده دویدن. برای مثال در انگلیس روی هاجسون جیمی واردی را دارد. بازیکنی که دفاع را باز می کند و در تمام فصل هم این کار را کرده است. من مدل بازی این بازیکن را خیلی دوست دارم و به نظرم بهترین گزینه برای فوتبال ضدحمله ای است چون می تواندمشکلات زیادی برای مدافعان حریف ایجاد کند. هری کین هم همین طور است. انگلیس از این بازیکنان زیاد دارد. به همین دلیل هر تیمی که می خواهد با آن ها بازی کند باید دفاع خیلی خوبی داشته باشد چون هر لحظه ممکن است ضدحمله بخورد.
وقتی من در میلان بازیکن بودم هم این سیستم از فوتبال بازی می شد. مخصوصا در بازی های اروپایی ۸۹ و ۹۰. برای این سیستم تیم باید در تمام زمین سازماندنی خوبی داشته باشد. پرس کردن حریفان مهم ترین نکته این سبک است. باید توپ را خیلی سریع به دست آوری و آن را به موقعیت تهاجمی تبدیل کنی و توپ را به مهاجمان برسانی. پرس هم باید از مهاجمان و فشار آوردن روی مدافعان حریف شروع شود. همه تیم باید با هم کار کنند و باید به خوبی موقعیتشان را درک کنند.
می دانم که در انگلیس نگرانی هایی بابت کیفیت خط دفاعی وجود دارد. اما وقتی به تیم روی هاجسون نگاه می کنم بازیکنان جوان خیلی خوبی مانند هری کین، دله الی و راس بارکلی می بینم که به تازگی در این تورنمنت حضور پیدا کرده اند. کایل واکر هم بازیکنی است که من ارزش زیادی برایش قائلم. چالش روی این است که تیمی بسازد که این قسمت ها را داشته باشد. این راز موفقیت در بازی های یورو ۲۰۱۶ است. پس مربیان باید به این گزینه ها توجه داشته باشند و فراموش نکنند که لحظه ها در حال سپری شدن هستند.
انگلیس می تواند سورپرایز این تورنمنت باشد، مخصوصا که بهترین تیم ممکن را هم در اختیار دارد. برای موفقیت آن ها با انگیزه مناسب احتیاج دارند و باید باور داشته باشند که بازیکنان با کیفیتی دارند. این راهش است: ایمان داشته باشید که می شود. به نظر من وقتی از بیرون نگاه می کنی، انگلیس بازیکنان بسیار با کیفیتی دارد. حالا تنها کاری که روی باید بکند این است که راهی برای بردن پیدا کند.
در گذشته رقابت های جام ملت های اروپا سورپرایز های زیادی داشت است. همه ما موفقیت دانمارک در سال ۹۲ را به یاد داریم. همچنین یونان ۲۰۰۴ را. وقتی تیم ها ۱۶ تا هستند یعنی تورنمنت از ابتدا کیفیت بالایی دارد. این بار من چشمم را به تیم هایی دوخته ام که بازیکنان با کیفیتی دارند و می توانند به راحتی از مرحله گروهی صعود کنند. اول از همه من به ولز با گرت بیل نگاه می کنم. بازیکنی که قرار گرفتن مقابلش خیلی کار سختی است. پرتغال با کریس رونالدو هم یک تهدید است. سوئد با زلاتان هم همین طور. من مربی هر ۳ این بازیکنان بوده ام و می توانم به شما بگویم وقتی این بازیکنان را داری، شکی نیست که شانس خوبی هم برای موفقیت داری.
تیم مورد علاقه من در این تورنمنت اما آلمان است و بعد از آن فرانسه. بعد از آن ها نمی توان بلژیک، اسپانیا و انگلیس را هم نادیده گرفت. این تیم ها هم بازیکنان با کیفیتی دارند. من مدت هاست که هاجسون را می شناسم. از سال ۹۴ که در تیم ملی دستیار آریگو ساکی بودم. روی آن زمان مرا برای تماشای تمرینات سوییس در آستانه جام جهانی امریکا دعوت کرد. یک هفته با او بودم و فهمیدم که چقدر خوب تیم هایش را سازماندهی می کند. سوییس در آن زمان به دور دوم صعود کرد، بهترین عملکردشان در ۴۰ سال اخیر و بعد هم به اسپانیا باخت.
فکر می کنم در هفته های اخیر روی دقیقا در انگلیس هم همین کارها را کرده است. او نقشه ای در ذهنش دارد و من مطمئنم که او هم به سیستم ضدحمله ای توجه دارد. این شرایطی غیرمعمول است و با مربی گری در تیم باشگاهی خیلی فرق دارد. اما من بی صبرانه منتظر شروع بازی های یورو ۲۰۱۶ هستم. صادقانه بگویم، اولین نگرانی ام این است که هیچ کدام از بازیکنان بایرن مونیخ من مصدوم نشوند. ۱۰ بازیکن از این تیم در این تورنمنت حضور دارد.
تماشای این بازی ها برای مربیان باشگاهی یک تهدید است. چون گاهی بازیکن خودت را می بینی که به سبک دیگری بازی می کند، یا در پستی دیگر است و کیفیتی ارائه می دهد که قبلا از او ندیده بودی. اگر این تجربه درست کار نکند آن وقت یک مشکل در مربی گری ات پیدا می شود. البته وقتی بازی ها شروع شود و ایتالیا بخواهد در لیون به مصاف بلژیک برود، من لباس آتزوری ام را به تن می کنم و فقط یک تیم است که من دوست دارم برنده شود.
وقتی در بزرگترین کشورهای فوتبالی در اروپا به فصل باشگاهی ای که گذشت نگاه می کنم و بعد این که در ۶ هفته پیش رو بازی های یورو ۲۰۱۶ را داریم، مطمئن می شوم که برای این تورنمنت یک سبک خاص بهتر از بقیه است. این تورنمنت می تواند تورنمنت ضدحمله ها باشد.
ببینید لسترسیتی چطور قهرمان لیگ برتر شد، تیمی هجومی با قابلیت ضدحمله های خوب. اتلتیکومادرید همین طور. این تیم با همین سبک به فینال لیگ قهرمانان رسید. یعنی اجازه می داد حریفان توپ را داشته باشند و وقتی شرایط تغییر می کرد خیلی سریع حمله می کردند. تجربه مربی گری من از رجینا تا پارما و یووه و میلان و چلسی و پاری سن ژرمن و رئال مادرید می گوید باید راهی پیدا کنی که برنده شوی و جام ببری. برای انجام این کار چندین فاکتور لازم هستند مثل بازیکنانی که در تیمت داری و زمان، دشمن دیرینه هر مربی ای.
مربیان بین المللی در دوران تورنمنت ها زمان خیلی کمی برای گذراندن با بازیکنانشان در تمرینات دارند و همیشه باید با این مشکل کنار بیایند. واقعیت این است که اگر تیمی می خواهی که از عقب بازی سازی را شروع کند، صبورانه بازی کند باید نهایت استفاده را از تمرینات ببری. مثل اسپانیا. در این تیم بازیکنانی هستند که زندگی شان فوتبال است.
راه ساده تر اما این است که تیمت با سیستم ضدحمله فوتبال بازی کند. باید دفاعت را سازماندهی کنی و بازیکنان را آماده کنی تا با فشار حریف کنار بیایند. بعد باید به تیم مهاجمانی اضافه شوند که سرعتی اند و آماده دویدن. برای مثال در انگلیس روی هاجسون جیمی واردی را دارد. بازیکنی که دفاع را باز می کند و در تمام فصل هم این کار را کرده است. من مدل بازی این بازیکن را خیلی دوست دارم و به نظرم بهترین گزینه برای فوتبال ضدحمله ای است چون می تواندمشکلات زیادی برای مدافعان حریف ایجاد کند. هری کین هم همین طور است. انگلیس از این بازیکنان زیاد دارد. به همین دلیل هر تیمی که می خواهد با آن ها بازی کند باید دفاع خیلی خوبی داشته باشد چون هر لحظه ممکن است ضدحمله بخورد.
وقتی من در میلان بازیکن بودم هم این سیستم از فوتبال بازی می شد. مخصوصا در بازی های اروپایی ۸۹ و ۹۰. برای این سیستم تیم باید در تمام زمین سازماندنی خوبی داشته باشد. پرس کردن حریفان مهم ترین نکته این سبک است. باید توپ را خیلی سریع به دست آوری و آن را به موقعیت تهاجمی تبدیل کنی و توپ را به مهاجمان برسانی. پرس هم باید از مهاجمان و فشار آوردن روی مدافعان حریف شروع شود. همه تیم باید با هم کار کنند و باید به خوبی موقعیتشان را درک کنند.
می دانم که در انگلیس نگرانی هایی بابت کیفیت خط دفاعی وجود دارد. اما وقتی به تیم روی هاجسون نگاه می کنم بازیکنان جوان خیلی خوبی مانند هری کین، دله الی و راس بارکلی می بینم که به تازگی در این تورنمنت حضور پیدا کرده اند. کایل واکر هم بازیکنی است که من ارزش زیادی برایش قائلم. چالش روی این است که تیمی بسازد که این قسمت ها را داشته باشد. این راز موفقیت در بازی های یورو ۲۰۱۶ است. پس مربیان باید به این گزینه ها توجه داشته باشند و فراموش نکنند که لحظه ها در حال سپری شدن هستند.
انگلیس می تواند سورپرایز این تورنمنت باشد، مخصوصا که بهترین تیم ممکن را هم در اختیار دارد. برای موفقیت آن ها با انگیزه مناسب احتیاج دارند و باید باور داشته باشند که بازیکنان با کیفیتی دارند. این راهش است: ایمان داشته باشید که می شود. به نظر من وقتی از بیرون نگاه می کنی، انگلیس بازیکنان بسیار با کیفیتی دارد. حالا تنها کاری که روی باید بکند این است که راهی برای بردن پیدا کند.
در گذشته رقابت های جام ملت های اروپا سورپرایز های زیادی داشت است. همه ما موفقیت دانمارک در سال ۹۲ را به یاد داریم. همچنین یونان ۲۰۰۴ را. وقتی تیم ها ۱۶ تا هستند یعنی تورنمنت از ابتدا کیفیت بالایی دارد. این بار من چشمم را به تیم هایی دوخته ام که بازیکنان با کیفیتی دارند و می توانند به راحتی از مرحله گروهی صعود کنند. اول از همه من به ولز با گرت بیل نگاه می کنم. بازیکنی که قرار گرفتن مقابلش خیلی کار سختی است. پرتغال با کریس رونالدو هم یک تهدید است. سوئد با زلاتان هم همین طور. من مربی هر ۳ این بازیکنان بوده ام و می توانم به شما بگویم وقتی این بازیکنان را داری، شکی نیست که شانس خوبی هم برای موفقیت داری.
تیم مورد علاقه من در این تورنمنت اما آلمان است و بعد از آن فرانسه. بعد از آن ها نمی توان بلژیک، اسپانیا و انگلیس را هم نادیده گرفت. این تیم ها هم بازیکنان با کیفیتی دارند. من مدت هاست که هاجسون را می شناسم. از سال ۹۴ که در تیم ملی دستیار آریگو ساکی بودم. روی آن زمان مرا برای تماشای تمرینات سوییس در آستانه جام جهانی امریکا دعوت کرد. یک هفته با او بودم و فهمیدم که چقدر خوب تیم هایش را سازماندهی می کند. سوییس در آن زمان به دور دوم صعود کرد، بهترین عملکردشان در ۴۰ سال اخیر و بعد هم به اسپانیا باخت.
فکر می کنم در هفته های اخیر روی دقیقا در انگلیس هم همین کارها را کرده است. او نقشه ای در ذهنش دارد و من مطمئنم که او هم به سیستم ضدحمله ای توجه دارد. این شرایطی غیرمعمول است و با مربی گری در تیم باشگاهی خیلی فرق دارد. اما من بی صبرانه منتظر شروع بازی های یورو ۲۰۱۶ هستم. صادقانه بگویم، اولین نگرانی ام این است که هیچ کدام از بازیکنان بایرن مونیخ من مصدوم نشوند. ۱۰ بازیکن از این تیم در این تورنمنت حضور دارد.
تماشای این بازی ها برای مربیان باشگاهی یک تهدید است. چون گاهی بازیکن خودت را می بینی که به سبک دیگری بازی می کند، یا در پستی دیگر است و کیفیتی ارائه می دهد که قبلا از او ندیده بودی. اگر این تجربه درست کار نکند آن وقت یک مشکل در مربی گری ات پیدا می شود. البته وقتی بازی ها شروع شود و ایتالیا بخواهد در لیون به مصاف بلژیک برود، من لباس آتزوری ام را به تن می کنم و فقط یک تیم است که من دوست دارم برنده شود.
کلمات کلیدی : کارلو آنچلوتی+بایرن مونیخ+یورو2016
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
