کد مطلب: 373696
فراکسیون امید در شوک رای نیاوردن عارف است
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۹ تير ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۰۳
عملکرد فراکسیون امید به عنوان منسجم ترین فراکسیون مجلس دهم این روزها مورد انتقاد فعالان سیاسی اصلاح طلب قرار گرفته است، زیرا برخی اوقات هماهنگی میان اعضای این فراکسیون دیده نمی شود که از جمله آنها طرح استیضاح علی ربیعی وزیرکار است.
به گزارش آرمان، تداوم این ناهماهنگی سبب ناامید شدن رای دهندگان به لیست امید خواهد شد که پدیده نامناسبی است و شاید حتی در انتخابات ریاست جمهوری هم تاثیرگذار شود. «آرمان» به بهانه بررسی عملکرد اعضای فراکسیون امید با داریوش قنبری فعال سیاسی اصلاح طلب به گفت‌وگو پرداخته است که در ادامه می‌خوانید:
در روزهای اخیر و در پی عملکرد فراکسیون امید، عده‌ای از عدم انسجام و هماهنگی اعضا و هیات رئیسه این فراکسیون صحبت می‌کنند، این انتقادات را تا چه اندازه‌ای وارد می‌دانید؟
با مطرح شدن موضوعاتی مانند طرح استیضاح وزیر کار از سوی یکی از اعضای فراکسیون امید، عدم رای آوری طرح دوفوریتی شفاف سازی دریافت‌های حقوقی مدیران و ابهام در مورد کاندیدای حقوقدان شورای نگهبان که مورد نظر فراکسیون باشد، در روزهای اخیر و در حالی که نمایندگان مجلس دهم، به تازگی در خانه ملت استقرار یافته‌اند، قضاوت در این‌باره اندکی عجولانه است. عده‌ای نوک تیز حمله شان را به سوی فراکسیون امید مجلس که ائتلافی است از نمایندگان اصلاح‌طلب، اصولگریان و اعتدال گرا، نشانه گرفته اند و این فراکسیون را محکوم به تعلل و کوتاهی در تصمیمات می‌کنند. باید بر این گزاره تاکید کرد که این فراکسیون بعد از عدم پیروزی محمد رضا عارف در انتخابات ریاست دائم مجلس، در شوک فرو رفت و حال نیاز به بازسازی دارد اما این بدین معنا نیست که اعضای این فراکسیون اصل حاکم بر آن که انسجام و تعهد به کار تشکیلاتی است را فراموش کرده اند. به ویژه آنکه دکتر عارف به عنوان رئیس این فراکسیون، فردی است با روحیه، بانشاط و غیرمنزوی و برخلاف نظر کسانی که به مدیریت ایشان انتقاداتی وارد می‌کنند، وی فردی است با ایمان و عزم راسخ که به کار ویژه‌های فراکسیون امید باور دارد و در راستای تحقق آن می‌کوشد.
انتظاری که از رئیس فراکسیون می‌رود چیست و این انتظارات باید در چه مجرایی قرار گیرد تا امکان عملیاتی شدن پیدا کند؟
من معتقدم فراکسیون امید ظرفیت‌های بسیاری بالایی دارد که با یک مدیریت و رهبری مناسب که در شخص آقای عارف می‌بینم، می‌تواند فراکسیون غالب در مجلس باشد اما باید اندکی زمان به این فراکسیون و اساسا نمایندگان مجلس داد تا خود را پیدا کنند، به‌ویژه آن که به نظر می‌رسد پس از عدم پیروزی عارف در انتخابات ریاست مجلس، این فراکسیون اندکی در شوک فرو رفته است و باید با بازسازی خود و سرلوحه قرار دادن اصولش به سمت جان بخشیدن به اهداف برود و منتقدان حقیقی و عادل باید به این فراکسیون زمان دهند و سپس به انتقاد روی بیاورند.
انتقادات به عملکرد فراکسیون امید در جریان اعلام نظر یکی از اعضای هیات رئیسه این فراکسیون در رابطه با استیضاح وزرای دولت، شدت گرفت. آیا این امر به معنای ناهماهنگی و عدم انسجام در این فراکسیون نیست؟
در بحث طرح استیضاح وزیرکار، فراکسیون به سرعت واکنش نشان داد و اعلام موضع کرد. هم دکتر عارف و هم سایر اعضا در اظهارات شان اعلام کردند که طرح استیضاح وزرا نظر شخصی آن نماینده است و در دستور کار فراکسیون قرار نداشته و اگر قرار بر استیضاح باشد، قبلش راه‌های دیگر امتحان می‌شود. آنان همچنین تاکید کردند که نمایندگان می‌توانند از زبان خود مطالبات شان را مطرح کنند. بر این اساس نمی توان به فراکسیون خرده گرفت که چرا در طرحی که هیچ گونه اطلاعی درباره آن نداشته، اظهار نظر نکرده است. علاوه بر این، این فراکسیون بر مبنای حداقل‌ها شکل گرفته است و این اصول حداقلی که ائتلاف امید را به هم نزدیک کرده دو اصل مهم و حیاتی را در دستور کار خود قرار داده که عبارتند از جلوگیری از تندروی در کشور و همچنین حمایت از دولت تدبیر و امید. اما اینکه دستیابی به این اهداف الزاما با یک شیوه خاص و بر مبنای نظر یک نفر باشد، عادلانه و منطقی نیست و باید احترام به آرا و نظریات شخصی را در تصمیم‌گیری‌ها لحاظ کرد.
با توجه به اینکه انتخابات هیات رئیسه دائم فراکسیون امید در آینده نزدیک صورت می‌گیرد، چه تمهیداتی باید اندیشیده شود که رئیس و اعضای این فراکسیون، منسجم تر در راستای دستیابی به اهداف و بر مبنای اصول اساسنامه عمل کنند؟
باید گفت که اعضای فراکسیون امید که با رای قاطع مردم به مجلس راه یافته اند، از یک طیف خاص سیاسی نیستند و نباید انتظار داشت که اختلاف نظری در میان آنها بروز نکند. بلکه آنچه خواست و تمایل مردم است، وحدت این نیروهای معتدل و دوری از شانتاژها و جنجال‌های سیاسی است. اینکه آرای شخصی وکلای ملت در تصمیمات لحاظ نشود، انتظاری است مغایر با روح دموکراسی حاکم بر این فراکسیون.
به گزارش آرمان، تداوم این ناهماهنگی سبب ناامید شدن رای دهندگان به لیست امید خواهد شد که پدیده نامناسبی است و شاید حتی در انتخابات ریاست جمهوری هم تاثیرگذار شود. «آرمان» به بهانه بررسی عملکرد اعضای فراکسیون امید با داریوش قنبری فعال سیاسی اصلاح طلب به گفت‌وگو پرداخته است که در ادامه می‌خوانید:
در روزهای اخیر و در پی عملکرد فراکسیون امید، عده‌ای از عدم انسجام و هماهنگی اعضا و هیات رئیسه این فراکسیون صحبت می‌کنند، این انتقادات را تا چه اندازه‌ای وارد می‌دانید؟
با مطرح شدن موضوعاتی مانند طرح استیضاح وزیر کار از سوی یکی از اعضای فراکسیون امید، عدم رای آوری طرح دوفوریتی شفاف سازی دریافت‌های حقوقی مدیران و ابهام در مورد کاندیدای حقوقدان شورای نگهبان که مورد نظر فراکسیون باشد، در روزهای اخیر و در حالی که نمایندگان مجلس دهم، به تازگی در خانه ملت استقرار یافته‌اند، قضاوت در این‌باره اندکی عجولانه است. عده‌ای نوک تیز حمله شان را به سوی فراکسیون امید مجلس که ائتلافی است از نمایندگان اصلاح‌طلب، اصولگریان و اعتدال گرا، نشانه گرفته اند و این فراکسیون را محکوم به تعلل و کوتاهی در تصمیمات می‌کنند. باید بر این گزاره تاکید کرد که این فراکسیون بعد از عدم پیروزی محمد رضا عارف در انتخابات ریاست دائم مجلس، در شوک فرو رفت و حال نیاز به بازسازی دارد اما این بدین معنا نیست که اعضای این فراکسیون اصل حاکم بر آن که انسجام و تعهد به کار تشکیلاتی است را فراموش کرده اند. به ویژه آنکه دکتر عارف به عنوان رئیس این فراکسیون، فردی است با روحیه، بانشاط و غیرمنزوی و برخلاف نظر کسانی که به مدیریت ایشان انتقاداتی وارد می‌کنند، وی فردی است با ایمان و عزم راسخ که به کار ویژه‌های فراکسیون امید باور دارد و در راستای تحقق آن می‌کوشد.
انتظاری که از رئیس فراکسیون می‌رود چیست و این انتظارات باید در چه مجرایی قرار گیرد تا امکان عملیاتی شدن پیدا کند؟
من معتقدم فراکسیون امید ظرفیت‌های بسیاری بالایی دارد که با یک مدیریت و رهبری مناسب که در شخص آقای عارف می‌بینم، می‌تواند فراکسیون غالب در مجلس باشد اما باید اندکی زمان به این فراکسیون و اساسا نمایندگان مجلس داد تا خود را پیدا کنند، به‌ویژه آن که به نظر می‌رسد پس از عدم پیروزی عارف در انتخابات ریاست مجلس، این فراکسیون اندکی در شوک فرو رفته است و باید با بازسازی خود و سرلوحه قرار دادن اصولش به سمت جان بخشیدن به اهداف برود و منتقدان حقیقی و عادل باید به این فراکسیون زمان دهند و سپس به انتقاد روی بیاورند.
انتقادات به عملکرد فراکسیون امید در جریان اعلام نظر یکی از اعضای هیات رئیسه این فراکسیون در رابطه با استیضاح وزرای دولت، شدت گرفت. آیا این امر به معنای ناهماهنگی و عدم انسجام در این فراکسیون نیست؟
در بحث طرح استیضاح وزیرکار، فراکسیون به سرعت واکنش نشان داد و اعلام موضع کرد. هم دکتر عارف و هم سایر اعضا در اظهارات شان اعلام کردند که طرح استیضاح وزرا نظر شخصی آن نماینده است و در دستور کار فراکسیون قرار نداشته و اگر قرار بر استیضاح باشد، قبلش راه‌های دیگر امتحان می‌شود. آنان همچنین تاکید کردند که نمایندگان می‌توانند از زبان خود مطالبات شان را مطرح کنند. بر این اساس نمی توان به فراکسیون خرده گرفت که چرا در طرحی که هیچ گونه اطلاعی درباره آن نداشته، اظهار نظر نکرده است. علاوه بر این، این فراکسیون بر مبنای حداقل‌ها شکل گرفته است و این اصول حداقلی که ائتلاف امید را به هم نزدیک کرده دو اصل مهم و حیاتی را در دستور کار خود قرار داده که عبارتند از جلوگیری از تندروی در کشور و همچنین حمایت از دولت تدبیر و امید. اما اینکه دستیابی به این اهداف الزاما با یک شیوه خاص و بر مبنای نظر یک نفر باشد، عادلانه و منطقی نیست و باید احترام به آرا و نظریات شخصی را در تصمیم‌گیری‌ها لحاظ کرد.
با توجه به اینکه انتخابات هیات رئیسه دائم فراکسیون امید در آینده نزدیک صورت می‌گیرد، چه تمهیداتی باید اندیشیده شود که رئیس و اعضای این فراکسیون، منسجم تر در راستای دستیابی به اهداف و بر مبنای اصول اساسنامه عمل کنند؟
باید گفت که اعضای فراکسیون امید که با رای قاطع مردم به مجلس راه یافته اند، از یک طیف خاص سیاسی نیستند و نباید انتظار داشت که اختلاف نظری در میان آنها بروز نکند. بلکه آنچه خواست و تمایل مردم است، وحدت این نیروهای معتدل و دوری از شانتاژها و جنجال‌های سیاسی است. اینکه آرای شخصی وکلای ملت در تصمیمات لحاظ نشود، انتظاری است مغایر با روح دموکراسی حاکم بر این فراکسیون.
۱۳۹۵/۰۴/۲۸ ۰۹:۲۰
کلمات کلیدی : مجلس دهم+فراکسیون امید
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
