کد مطلب: 176226
پیشنهاد سخاوتمندانه در مذاکرات برای فریب ایران
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۱ ساعت ۰۱:۵۳
آمریکا باید پیشنهادی سخاوتمندانه ارائه دهد، اگر ایران نسبت به این پیشنهاد تمایلی نشان نداد، آنگاه آمریکا به همراه هر تعداد از شرکای بین‌المللی که بتواند با خود همراه کند، باید به سوی اقدامی موثرتر پیش رود.
به گزارش فارس، «پاتریک کلاوسون»، مدیر تحقیقات اندیشکده «واشنگتن» در مطلبی با عنوان «اوباما به ایران پیشنهاد سخاوتمندانه‌ای بدهد»، می‌نویسد: برگزاری مذاکرات هسته‌ای تنها راه برای سنجش جدیت تهران است. مسأله اصلی درباره ایران، پیشنهاد هسته‌ای است که به این کشور داده می‌شود. در حالی که بیشترین تمرکز بر چگونگی افزایش فشار بر تهران متمرکز شده، تمرکز بیشتر باید بر تغییر راهبرد گذشته به سوی اقدامات اعتمادساز و در عین حال نامشخص گذاردن پایان بازی باشد.
رهبران و افکار عمومی ایران یا سراسر جهان، هیچ کدام تحت تاثیر مشوق‌های بسیار اندکی که در مذاکرات بغداد در سال ۲۰۱۲ به ایران پیشنهاد شد، قرار نگرفتهاند. پیشنهاد تازه‌ای که گفته می‌شود قدرت‌هایی مانند انگلیس، چین، فرانسه، آلمان، روسیه و آمریکا درباره آن به توافق رسیده‌اند نیز، چندان سخاوتمندانه نیست و تعجبی ندارد که واکنش به این پیشنهادها این چنین باشد؛ چرا ایران باید در ازای چنین پیشنهادی با قدرت‌های بزرگ به توافق برسد؟
کاهش تحریم‌ها و حق غنی‌سازی اورانیوم دو خواسته مهم ایران
ایران بر دو توافق احتمالی با قدرت‌های بزرگ تأکید دارد، کاهش تحریم‌ها و غنی‌سازی اورانیوم؛ اگر با این مسائل، با پیشنهادی سخاوتمندانه برخورد شود، احتمال توافق محتمل‌تر است. جای تعجب است که کاهش تحریم‌ها از مسأله غنی‌سازی اورانیوم، دشوارتر است. آمریکا و اروپا همیشه برای کاهش تحریم‌هایشان از برمه گرفته تا زیمبابوه به صورت مرحله‌ای عمل کرده و همیشه در انتظار هستند تا تغییر بیشتر از امتیاز باشد. این مسأله به طور حتم درباره ایران نیز صادق است، زیرا جمهوری اسلامی سابقه اجرا و تعلیق فوری توافقات گذشته را دارد. انتظارات ایران درباره کاهش تحریم‌ها اصلا واقع‌گرایانه نیست. اقتصاد ایران به دلیل سیاست‌های سردستی مردم‌گرایانه دولت با مشکلاتی مواجه است. در نتیجه اینکه خیلی زود تحریم‌ها علیه ایران برداشته نمی‌شوند و ایرانی‌ها احتمالا احساس خواهند کرد که امتیازات مورد انتظار خود را از هرگونه توافقی بدست نیاورده‌اند.
پذیرش غنی‌سازی ایران از سوی آمریکا
آمریکا بیش از آنچه که نشان می‌دهد درباره مسأله غنی‌سازی انعطاف‌پذیر است. «هیلاری کلینتون»، وزیر خارجه آمریکا در سال ۲۰۱۱ به کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا گفت: «موضع ما این است که ایران در آینده، در سختگیری بیشتر و در معرض پاسخگویی به نگرانی‌های جامعه جهانی و خاتمه برنامه تسلیحات هسته‌ایش، حق غنی‌سازی را تحت نظارت و بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی داشته باشد». پس مشخص می‌شود که پذیرش غنی‌سازی ایران از سوی آمریکا ممکن است. گروه ۱+۵ ترفند قدیمی را برای از سرگیری مذاکرات به حال تعلیق درآمده، انتخاب کرده است: تغییر پرسش.
توقف غنی‌سازی ایران همیشه راهی برای خاتمه بوده اما به تنهایی پایان ماجرا نیست. از زمان پیشنهاد سال ۲۰۱۱ درباره رآکتور تحقیقاتی تهران، سرفصل‌های توافق با ایران مشخص شده است؛ اگر ایران موافقت کند رگونه اورانیوم غنیشدهای را بلافاصله پس از تولید به کشوری دیگر ارسال کند، اهداف غربی ها تامین شده است درست مثل این که ایران همه سانتریفوژهای کنونی خود را از بین برده اما دانش و تاسیسات ساخت سانتریفوژ طبق دلخواهش را حفظ کند.
اعراب خلیج فارس نگران هرگونه توافقی هستند که بر اهمیت منطقه‌ای ایران تاکید کند
اشتباه بزرگتر در توافق با ایران، کوتاه آمدن در برابر اهداف منطقه‌ای این کشور است. گروه ۱+۵ باید این مسأله را روشن کند که هرگونه توافق با ایران، موجب تغییر موضع ایران درباره اسراییل نمیشود، بنابراین هرگونه پیشنهاد به ایران، اسرائیل و متحدان عرب آمریکا را نگران می‌کند. پادشاهی‌های حاشیه خلیج فارس نگران هرگونه توافقی هستند که بر اهمیت منطقه‌ای ایران بیافزاید و همکاری آمریکا و ایران موجب ضرر کشورهای حاشیه خلیج فارس شود، زیرا پادشاهان حاشیه خلیج فارس هنوز روابط آمریکا با شاه سابق ایران را به یاد دارند و احساس می‌کنند که در آن دوران منافعشان به شدت آسیب دیده است.
ارائه پیشنهادی سخاوتمندانه و خطرات آن
ارائه پیشنهادی سخاوتمندانه خطراتی را ایجاد می‌کند. یکی از این خطرات این است که ایران ابتدا موافقت کند و ولی در راه مهار برنامه هسته‌ایش، همکاری اش ناگهان متوقف شود؛ به همین دلیل هر پیشنهادی باید ناظر به پیشرفت سریع در توقف ساعت هسته‌ای ایران باشد. خطر دیگر اینکه ایران هر مصالحه‌ای را بپذیرد تا بتواند درخواست‌های بیشتری را مطرح کند، اما نتواند در عوض چیزی را ارائه دهد و در نتیجه این پشنهاد موضع چانه‌زنی ۱+۵ را تضعیف می‌کند و نمی تواند ایران را متعهدتر به توقف برنامه هسته ای کند.
بزرگترین خطر این است که ایران ممکن است پیشنهادات را رد کند. اگر ما در واکنش به این مسأله بدون پیشرفت آشکاری به مذاکرات ادامه دهیم، آنگاه در عمل آمریکا در برابر حرکت ایران به سوی تسلیحات هسته‌ای کوتاه آمده و این بر خلاف تعهد باراک اوباما برای جلوگیری از این مسأله است که به شدت تحت حمایت کنگره و حزب جمهوری‌خواه قرار دارد. تعهد یک کشور به چیزی که بعدا نقض شود اعتبار تضمین‌های امنیتی آمریکا در سراسر جهان خصوصا در شمال شرق آسیا و شرق اروپا را از بین می‌برد. عمل نکردن آمریکا به تعهداتش متحدان این کشور در خاورمیانه را ترغیب به گرفتن امور در دستان خودشان می‌کند؛ برای اسرائیل حمله به ایران و برای متحدان عرب آمریکا توسعه توان هسته‌ای خودشان.
اوباما بارها درباره بن‌بست هسته‌ای ایران اعلام کرده که «روزنه‌ای برای حل این مسأله به صورت دیپلماتیک وجود دارد، اما این روزنه در حال بسته شدن است». آمریکا باید پیشنهادی سخاوتمندانه ارائه دهد تا بفهمد که ایران مایل به باز کردن یا کاملا بستن این روزنه است. اگر ایران نسبت به این پیشنهاد سخاوتمندانه تمایلی نشان نداد، آنگاه آمریکا به همراه هر تعداد از شرکای بین‌المللی که بتواند با خود همراه کند، باید به سوی اقدامی موثرتر پیش رود، چه این اقدام مخفیانه یا آشکار باشد و چه افکار عمومی آن را تایید و یا رد کند.
به گزارش فارس، «پاتریک کلاوسون»، مدیر تحقیقات اندیشکده «واشنگتن» در مطلبی با عنوان «اوباما به ایران پیشنهاد سخاوتمندانه‌ای بدهد»، می‌نویسد: برگزاری مذاکرات هسته‌ای تنها راه برای سنجش جدیت تهران است. مسأله اصلی درباره ایران، پیشنهاد هسته‌ای است که به این کشور داده می‌شود. در حالی که بیشترین تمرکز بر چگونگی افزایش فشار بر تهران متمرکز شده، تمرکز بیشتر باید بر تغییر راهبرد گذشته به سوی اقدامات اعتمادساز و در عین حال نامشخص گذاردن پایان بازی باشد.
رهبران و افکار عمومی ایران یا سراسر جهان، هیچ کدام تحت تاثیر مشوق‌های بسیار اندکی که در مذاکرات بغداد در سال ۲۰۱۲ به ایران پیشنهاد شد، قرار نگرفتهاند. پیشنهاد تازه‌ای که گفته می‌شود قدرت‌هایی مانند انگلیس، چین، فرانسه، آلمان، روسیه و آمریکا درباره آن به توافق رسیده‌اند نیز، چندان سخاوتمندانه نیست و تعجبی ندارد که واکنش به این پیشنهادها این چنین باشد؛ چرا ایران باید در ازای چنین پیشنهادی با قدرت‌های بزرگ به توافق برسد؟
کاهش تحریم‌ها و حق غنی‌سازی اورانیوم دو خواسته مهم ایران
ایران بر دو توافق احتمالی با قدرت‌های بزرگ تأکید دارد، کاهش تحریم‌ها و غنی‌سازی اورانیوم؛ اگر با این مسائل، با پیشنهادی سخاوتمندانه برخورد شود، احتمال توافق محتمل‌تر است. جای تعجب است که کاهش تحریم‌ها از مسأله غنی‌سازی اورانیوم، دشوارتر است. آمریکا و اروپا همیشه برای کاهش تحریم‌هایشان از برمه گرفته تا زیمبابوه به صورت مرحله‌ای عمل کرده و همیشه در انتظار هستند تا تغییر بیشتر از امتیاز باشد. این مسأله به طور حتم درباره ایران نیز صادق است، زیرا جمهوری اسلامی سابقه اجرا و تعلیق فوری توافقات گذشته را دارد. انتظارات ایران درباره کاهش تحریم‌ها اصلا واقع‌گرایانه نیست. اقتصاد ایران به دلیل سیاست‌های سردستی مردم‌گرایانه دولت با مشکلاتی مواجه است. در نتیجه اینکه خیلی زود تحریم‌ها علیه ایران برداشته نمی‌شوند و ایرانی‌ها احتمالا احساس خواهند کرد که امتیازات مورد انتظار خود را از هرگونه توافقی بدست نیاورده‌اند.
پذیرش غنی‌سازی ایران از سوی آمریکا
آمریکا بیش از آنچه که نشان می‌دهد درباره مسأله غنی‌سازی انعطاف‌پذیر است. «هیلاری کلینتون»، وزیر خارجه آمریکا در سال ۲۰۱۱ به کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا گفت: «موضع ما این است که ایران در آینده، در سختگیری بیشتر و در معرض پاسخگویی به نگرانی‌های جامعه جهانی و خاتمه برنامه تسلیحات هسته‌ایش، حق غنی‌سازی را تحت نظارت و بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی داشته باشد». پس مشخص می‌شود که پذیرش غنی‌سازی ایران از سوی آمریکا ممکن است. گروه ۱+۵ ترفند قدیمی را برای از سرگیری مذاکرات به حال تعلیق درآمده، انتخاب کرده است: تغییر پرسش.
توقف غنی‌سازی ایران همیشه راهی برای خاتمه بوده اما به تنهایی پایان ماجرا نیست. از زمان پیشنهاد سال ۲۰۱۱ درباره رآکتور تحقیقاتی تهران، سرفصل‌های توافق با ایران مشخص شده است؛ اگر ایران موافقت کند رگونه اورانیوم غنیشدهای را بلافاصله پس از تولید به کشوری دیگر ارسال کند، اهداف غربی ها تامین شده است درست مثل این که ایران همه سانتریفوژهای کنونی خود را از بین برده اما دانش و تاسیسات ساخت سانتریفوژ طبق دلخواهش را حفظ کند.
اعراب خلیج فارس نگران هرگونه توافقی هستند که بر اهمیت منطقه‌ای ایران تاکید کند
اشتباه بزرگتر در توافق با ایران، کوتاه آمدن در برابر اهداف منطقه‌ای این کشور است. گروه ۱+۵ باید این مسأله را روشن کند که هرگونه توافق با ایران، موجب تغییر موضع ایران درباره اسراییل نمیشود، بنابراین هرگونه پیشنهاد به ایران، اسرائیل و متحدان عرب آمریکا را نگران می‌کند. پادشاهی‌های حاشیه خلیج فارس نگران هرگونه توافقی هستند که بر اهمیت منطقه‌ای ایران بیافزاید و همکاری آمریکا و ایران موجب ضرر کشورهای حاشیه خلیج فارس شود، زیرا پادشاهان حاشیه خلیج فارس هنوز روابط آمریکا با شاه سابق ایران را به یاد دارند و احساس می‌کنند که در آن دوران منافعشان به شدت آسیب دیده است.
ارائه پیشنهادی سخاوتمندانه و خطرات آن
ارائه پیشنهادی سخاوتمندانه خطراتی را ایجاد می‌کند. یکی از این خطرات این است که ایران ابتدا موافقت کند و ولی در راه مهار برنامه هسته‌ایش، همکاری اش ناگهان متوقف شود؛ به همین دلیل هر پیشنهادی باید ناظر به پیشرفت سریع در توقف ساعت هسته‌ای ایران باشد. خطر دیگر اینکه ایران هر مصالحه‌ای را بپذیرد تا بتواند درخواست‌های بیشتری را مطرح کند، اما نتواند در عوض چیزی را ارائه دهد و در نتیجه این پشنهاد موضع چانه‌زنی ۱+۵ را تضعیف می‌کند و نمی تواند ایران را متعهدتر به توقف برنامه هسته ای کند.
بزرگترین خطر این است که ایران ممکن است پیشنهادات را رد کند. اگر ما در واکنش به این مسأله بدون پیشرفت آشکاری به مذاکرات ادامه دهیم، آنگاه در عمل آمریکا در برابر حرکت ایران به سوی تسلیحات هسته‌ای کوتاه آمده و این بر خلاف تعهد باراک اوباما برای جلوگیری از این مسأله است که به شدت تحت حمایت کنگره و حزب جمهوری‌خواه قرار دارد. تعهد یک کشور به چیزی که بعدا نقض شود اعتبار تضمین‌های امنیتی آمریکا در سراسر جهان خصوصا در شمال شرق آسیا و شرق اروپا را از بین می‌برد. عمل نکردن آمریکا به تعهداتش متحدان این کشور در خاورمیانه را ترغیب به گرفتن امور در دستان خودشان می‌کند؛ برای اسرائیل حمله به ایران و برای متحدان عرب آمریکا توسعه توان هسته‌ای خودشان.
اوباما بارها درباره بن‌بست هسته‌ای ایران اعلام کرده که «روزنه‌ای برای حل این مسأله به صورت دیپلماتیک وجود دارد، اما این روزنه در حال بسته شدن است». آمریکا باید پیشنهادی سخاوتمندانه ارائه دهد تا بفهمد که ایران مایل به باز کردن یا کاملا بستن این روزنه است. اگر ایران نسبت به این پیشنهاد سخاوتمندانه تمایلی نشان نداد، آنگاه آمریکا به همراه هر تعداد از شرکای بین‌المللی که بتواند با خود همراه کند، باید به سوی اقدامی موثرتر پیش رود، چه این اقدام مخفیانه یا آشکار باشد و چه افکار عمومی آن را تایید و یا رد کند.
۱۳۹۶/۰۳/۲۷ ۱۳:۱۴
کلمات کلیدی : ایران+غرب+پیشنهاد
مهدی واعظی
۱۳۹۱-۱۱-۰۱ ۰۸:۱۵:۰۱
به نظر من این پیشنهد خوبی است به شرطی که پیشنهاد واقعا سخاوتمندانه باشد . هرچند این پیشنهاد قبلا در طرح گام به گام روسیه ارائه شد ولی نشان از ماهیت کثیف کشور های غربی نسبت به هر گونه پیشرفت موثر در مذاکرات دارد آنها بارها و بارها اثبات کردند که قابل اعتماد نیستند و واقعیت غیر قابل انکار این است مشکل مسئله هسته ای ایران و غنی سازی نیست . مشکل ماهیت کثیف آنهاست که منطقه باید متشنج بماند و پول کشورهای عرب بی خاصیت گرفته شود و رضایت آها نیز جلب شود و ایران در تنگناهای اقتصادی و سیاسی به یک کشور عقب مانده تبدیل گردد . به نظر من هرگز توافقی صورت نخواهد گرفت مگر امتیاز خوبی از ایران بگیرند . (1093508) (alef-10)
حسن
۱۳۹۱-۱۱-۰۱ ۰۹:۱۷:۳۰
اخرش ما که نفهمیدیم پیشنهاد اونا چی بود.
پیشنهاد سخاوتمندانه اونا برای حل چی بود؟ (1093603) (alef-10)
پیشنهاد سخاوتمندانه اونا برای حل چی بود؟ (1093603) (alef-10)
حميد رمضاني
۱۳۹۱-۱۱-۰۱ ۰۹:۴۳:۴۱
دقيقا مسئله همين جاست كه هيچگونه پيشنهاد سخاوتمندا نه اي نشده است.وقتي تاريخ چين را ميخوانيم مي بينيم كه در قرن 187 همه كشورهاي غربي متحد شدند و همراه با ژاپن به چين حمله كردند و هر يك به بهانه اي .هدف نابودي زير ساخت هاي اوليه چين بمنظور حفظ جمعيت 550000000 آن زمان چين بعنوان مصرف كننده كا لا هاي غربي بوده است .همينطور ميخوانيم كه مائو دستور داده بود حالا كه سوزن نداريم از خارهاي طبيعي بعنوان سوزن براي دوخت و دوز استفاده كردندو...
آيا سلاح است در چنين شرايطي ماشين هاي گران قيمت وارد كشور شود؟
آيا نبايد راه چين را در پيش بگيريم؟ بايستي فقط از كالاهاي داخلي استفاده كنيم.بخدا ما صاحب سرماسه . فكر و نيروي انساني هستيم .فقط بايد خودمون را باور كنيم . مسئوليني دلسوز داشته باشيم.لذا بايستي اختلافات را كنار بگذاريم .الحمدالله دلسوز با ندازه كافي داريم (1093665) (alef-10)
آيا سلاح است در چنين شرايطي ماشين هاي گران قيمت وارد كشور شود؟
آيا نبايد راه چين را در پيش بگيريم؟ بايستي فقط از كالاهاي داخلي استفاده كنيم.بخدا ما صاحب سرماسه . فكر و نيروي انساني هستيم .فقط بايد خودمون را باور كنيم . مسئوليني دلسوز داشته باشيم.لذا بايستي اختلافات را كنار بگذاريم .الحمدالله دلسوز با ندازه كافي داريم (1093665) (alef-10)
abbas
۱۳۹۱-۱۱-۰۱ ۱۱:۰۱:۴۶
یادمون باشه که
- ما به همکاری و تعامل با جهان (به غیر از غرب) نیاز داریم و غرب مانع جدی برای ما بوجود آورده است
- قدرت یک ملت تفکر و علم آن ملت است اگر به یک کارشناس نظامی بگویند قوی ترین اسلحه دنیا چیست میگوید "تکاور" و این حرف درستی است یک تکاور به تنهایی میتواند مانند بمب اتم میلیونها نفر را به کشتن دهد
- نباید از قدرت اقتصادی غافل بود قدرت اقتصادی بودن به معنای آن است که نمی توانند به راحتی نادیده گرفته شوی
- اگر ایران رابطه اش را با دلار قطع شده نگه دارد (منظورم پس از توافق ) و بتواند با راهکارهای دیگری اقتصاد خود را توسعه دهد زنگ خطر بزرگی برای اقتصاد آمریکا است. آمریکا به اندازه نرخ تورم دلار هر ساله از مردم دنیا مالیات پنهان میگیرد. (1093834) (alef-10)
- ما به همکاری و تعامل با جهان (به غیر از غرب) نیاز داریم و غرب مانع جدی برای ما بوجود آورده است
- قدرت یک ملت تفکر و علم آن ملت است اگر به یک کارشناس نظامی بگویند قوی ترین اسلحه دنیا چیست میگوید "تکاور" و این حرف درستی است یک تکاور به تنهایی میتواند مانند بمب اتم میلیونها نفر را به کشتن دهد
- نباید از قدرت اقتصادی غافل بود قدرت اقتصادی بودن به معنای آن است که نمی توانند به راحتی نادیده گرفته شوی
- اگر ایران رابطه اش را با دلار قطع شده نگه دارد (منظورم پس از توافق ) و بتواند با راهکارهای دیگری اقتصاد خود را توسعه دهد زنگ خطر بزرگی برای اقتصاد آمریکا است. آمریکا به اندازه نرخ تورم دلار هر ساله از مردم دنیا مالیات پنهان میگیرد. (1093834) (alef-10)
احمد
۱۳۹۱-۱۱-۰۱ ۱۳:۴۸:۰۹
با سلام، جناب آقاي واعظي عزيز، خيلي احساسي شديد، آنهم در برابر يك مقاله علمي- سياسي و ديپلماتيك. متاسفانه هيچ چيزي قابل پيش بيني نيست. مخصوصا در اين مورد خاص. اما يك چيز مثل روز روشن است: زيرساخت هاي اين كشور كه با خون هزاران شهيد برآمده، نبايد در اثر بي تدبيري ويران شود. تقيه از اصولي است كه مسلمين را در شرايط خاص مورد حمايت قرار ميدهد. به نظر ميرسد كه در يك شبيه سازي تاريخي به صدر اسلام، اين دوران بهترين دوره براي استفاده از اين ظرفيت بزرگ ديني است. موردي كه پيامبر اسلام (بر او درود) از آن در مهاجرت مسلمين بهره برد. مقتداي ما حضرت آيت اله خامنه اي امروز در آن شرايط قرار دارد و به نظر همه انديشمندان، استفاده از اين ظرفيت نه تنها ضعف نيست، بلكه بزرگترين تدبير براي اجماع قوا، ايجاد همدلي و يكپارچگي سياسي و حركت سريعتر در دوره اي ديگر است. به اميد آبادي ايران و شكست خصم. (1094165) (alef-10)
نکته سنج
۱۳۹۱-۱۱-۰۱ ۱۸:۰۹:۵۶
به نظر میرسد که پیشنهاد سخاوتمندانه آمریکا به ایران، مشابه عیدی سخاوتمندانه دولت به کارمندان باشد! (1094648) (alef-10)
