جانم مولی به فدایت (3230471) (alef-3)

در خطبه فدکیه حضرت فاطمه سلام الله علیها به غدیر احتجاج فرمودند (3230503) (alef-11)

من درتعجبم حضرت علی:درآن زمان بنامصلحت هم بو د درمقابل حکومت ابوبکر عمر وعثمان سکوت کرد .وبا عمر وابوبکر هم همکاری میکرد وبه انها مشاوره می داد.ولی یک عده انچه حضرت علی در زمان خود پذیرفت نمی پذ یرند. (3230505) (alef-11)

ما حق نداریم در این زمینه یا در هر زمینه ی دیگری که حضرت امیر مومنان علی (ع) در باره آنها صحبت نکرده اند با حدس و گمان از وقایع تاریخی چیزی را به آن حضرت نسبت دهیم و از این نسبت بنام معصوم برای خود اعتقاد بسازیم.
نسبتهای حکمی و اعتقادی به معصوم هر دو باید قطعی الصدور و قطعی الدلاله باشند تا بتوان شرعا به آنها تعبد داشت و اگر ظنی و گمانی باشند دروغ احتمالی را و لو از راه غیر عمد به معصوم نسبت داده ایم که از گناهان کبیره است و هرگز نمی توان آز راه گناه کبیره طریق الی الله را یافت. (3230565) (alef-11)

به نطر استدلال قابل قبولی در خصوص علت عدم احنجاج حضرت علی (ع) به حدیث غدیر ارائه نشده (3230747) (alef-11)

اولا این متن ... مخالف اغلب روایاتیه که ...به جا مونده . چون هم وجود مقدس حضرت علی (ع) و هم وجود نازنین حضرت صدیقه طاهره ( سلام ا... علیها ) ، بارها و بارها به تمامی موارد حقانیت حضرت امیر (ع) ، از جمله حکم غدیر اشاره کردن . ثانیا استدلال حضرت به عدم نیاز به بیعت مجدد برای این بود که اغلب اون جماعت یا حتی تمام اونها کسانی بودن که در غدیر و در مقابل خدا و رسول ، با حضرت علی (ع) بیعت کرده بودن و اصولا حق شکوندن بیعت رو نداشتن . ثالثا چطور مردمی ممکنه در حالیکه پیکر مطهر و شریف پیامبر هنوز کفن و دفن نشده ، و در حالیکه تکلیف جانشین ایشون توسط خدا معین شده ، به دنبال خلیفه بگردن ؟؟؟!!! آیا شورا گذاشتن که ببینن بعد از وفات پیامبر باید نماز صبح رو به میل خودشون بخونن یا نخونن ؟ یا زکات رو تعطیل کنن یا نکنن ؟ یا روزه بگیرن یا نگیرن ؟ پس به چه حق و به چه عنوانی تصمیم به تغییر خلیفه الهی بر زمین گرفتن ؟ همونطور که حضرت امیر (ع) راجع به نماز و روزه و زکات و ... با اونها بحث نکرد ، حق خلافت الهی ، که در واقع حق خدا بود نه حق علی ، بی نیاز از هر بحثی بود ! متوجه میشین ؟ اونهایی که این حق رو نادیده گرفتن دقیقا میدونستن که دارن چیکار میکنن ....نه اینکه چون روز غدیر رو فراموش کرده بودن ...و با هیچ فریاد حقی از خوای بلند نمیشن . کسی که حکم خدا و رسول خدا رو بر زمین گذاشت ، آیا استدلال علی (ع) رو میپذیرفت ؟
سایت محترم ، لطفا نظر من رو هم منتشر کنین تا حق بیان بشه (3231175) (alef-11)

ایشان حتی در زمان خلافت خود نیز، در سخنانی که در نهج‌البلاغه نیز آمده است دلیل قبول خلافت را خواست و اصرار مردم عنوان میکنند و میفرمایند اگر این حضور همگانی و خواست جمعی نبود افسار شتر خلافت را رها میکردند.
در صورتی که اگر معنای غدیر، انتصاب ایشان به خلافت بود که صحبت از عدم پذیرش به میان نمیاوردند. (3231609) (alef-11)

استدلال بسیار ضعیف است. حتی برای شیعیان نیز استدلال ضعیفی است چه برسد به غیر شیعه. (3231871) (alef-11)

پس مراجعات متعدد مولا على (ع) بهمراه همسر و فرزندانش به درب منزل انصار چه ؟ مگر ممكنست در آنهمه رفت و آمد و احتجاج با انصار ايشان به واقعه غدير استناد نكرده باشند ؟ (3231979) (alef-11)

یسوال دارم از کارشناس محترم

چرا حضرت علی ع در خطبه معروف خلافت را از اب دهن بز بی ارزشتر میداند. در حالیکه ما معتقدیم خدا با واسطه ایسان را به حکومت برگزیده . ...لطفا پاسخ من را بدهید . (3232201) (alef-11)

عجیبه ولی این آقا که به عنوان علامه ازشون یاد کردین نه تنها شناخته شده نیستن بلکه نظرشون هم مخالف جامع علمای اسلامی ، نه تنها شیعه ! ، هست (3232380) (alef-11)

چرا دفن جنازه پیامبر اینهمه باید طول بکشد.از طرفی وقتی پیامبر حضرت علی را جانشین بعد از خود معرفی می کند ایشان در قبال این قضیه مسولند و باید حق خود را ولو به اجبار بگیرند. (3232522) (alef-11)

خلافت باید توسط مردم و با بیعت آنها در اختیار امام قرار می گرفت ولی مردم به هر دلیلی که خود می دانستند بیعت غدیر را شکستند . امام علی نمی خواست با زور به خلافت برسد و بنابراین شد آنچه که شد.
اساسا بنای رفتار امام در امر خلافت دقیقا رعایت جمهوریت به معنای واقعی است یعنی مردم باید خلافت را به علی ع می سپردند که اینکار را نکردند و امام هم برای یکپارچگی امت مراعات نمود. تا زمانی که توسط مردم خلافت به امام سپرده شد. (3232532) (alef-11)

lبعنی بر این اساس ما دو تا قران داریم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/ (3232612) (alef-11)

برای اینکه وحدت مسلمانان مهم بود و آن حضرا از حق بزرگ خویش بخاطر وحدت مسلمان چشم پوشی کرد کاش امروزه ما هم بخاطر وحدت مسلمانان در مقابل امپریالیسم و صهیونیسم به آن حضرت اقتدا بکنند و مطالب تفرقه افکنانه بپرهیزیم (3233296) (alef-11)

اسلام
حرف و نقل های ما و نظراتمان تلاشی است جهت افزایش دانش و دانسته هامان
یه نوع همفکری
یه نوع همراهی
واین حتما نباید و نبایستی عین واقع باشد
می تواند ایجاد سئوال باشد
چراکه درمقاطع ومراحل تاریخی نظرات اعظم علما ومتخصصان دینی می تواند نزدیک به حقیقت باشد نه عین آن که آن برمی گردد به عصر ظهور
گاه ماحصل نتیجه ونهادیی کردن یک سری بررسی ها وحاشیه زدن ها
وگاه مترتب ازجوابدهی علما و متخصصان علوم دینی به یک سئوال ویا یک شبهه
واما چیزی که اکثر دوستان متوجه نمی شوند فرق مشروعیت حکومت یعنی مطابق با شرع بودند وحکومت یا حاکمیت عرفی است
در زمان انتخاب جانشین برای پیامبرخدا بحث اعلم واشجع واتقا وایضاو... درمیان نبوده بلکه بحث بحث مصلحت ومصالح بوده است
مصلحت ومصالحی که درآن رنگ تمایلات قومی وقبیله ای برهرچیز دیگرارجح تر بوده البته به زعم آنان!!
اگر مااندک نگاهی به زمان وزمانه حضرت محمد ص داشته باشیم می بینم که رفتار و گفتار کثیری ازآن مردمان با آن حضرت بگونه ای بوده که ازطرف خداوند منان برای حفظ حرمت ورعایت ادب آیه نازل شده است و حتی آنان را شماتت کرده اند!!
دادن آزادی ,دادن جرئت و شهامت به مردمانی که خیلی هاشان هنوز از همراهان وهمرزمان و همکیشان شان ترسی از گذشته در دل داشتند سودش استقلال و خود اتکایی زودتر و ضررش جسارتی است که ممکن بود از طرف بعضی از اینها که هنوز از نظر روحی و روانی و ظرفیت شخصیتی پالایش کامل نشده ودارای آمادگی لازم نبودند اظهار نظرهایی بی پروا وگاها گستاخانه !!!
بادانستن این مهم می توان حدس زد که قبول مسئولیت جانشینی می تواند ناشی ازتحلیل نادرست جانشینان بنا بر مصلحت بوده و بعد حوادثی ناگوار مترتب ازآن ایجاد شده که موضوع بحث نیست باشد
دلیلی که برا گفته بالا می توان داشت این است اگر در برابرآفتاب هدایت وارشاد حضرت محمد ص ما اعمال و رفتار وتصمیمات صحابه مهم را ناشی از اشتباه یا حجت شخصی و... بدانیم قطعا توان قدرت انسان سازی اسلام را به زیر سئوال برده ایم واین مشمول خیل عظیمی از مسلمانان آن زمان که بعدها در امر تبلیغ و ایضا دفاع از اسلام تلاش کرده و نقش داشته اند می گردد
اما حقیقت این است که آن انتخاب ,انتخابی حکومتی بوده است بنا به شهادت تاریخ و بنا به نقد ونظر خود خلفای قبلی در رابطه با نوع و نحوه حکومت کردن که فقط وفقط به کتاب خدا و سنت تکیه وتاکید داشته اند
انتخابی از طرف معدود مردمی که بنا بر افکار و تمایلات یا مصالح قومی وقبیله ای اعلمیت و اشجع و حتی اتقا بودن دینی را اصل نمی دانسته اند لذا آن حکومت وجانشینی, مشروعیت دینی نمی آورده است (ازنظر ما شیعیان )چرا که از نظر ما مشروعیت فقط وفقط مستلزم اذن خدا واعلام پیامبر می باشد
روسای جمهور و مسئولین زمان ما که امروزه دردایره حکومت وولایت فقیه هستیم پس از انتخاب مورد احترام اند البته با رعایت قوانین از نظر ما واجب الطاعت هستند و اطاعت از دستورات آنان در راستای وظایف شرعی ما محسوب می شوداما هم اینان وقتی که ماموریت و زمان صدارتشان تمام می شود و به زندگی قبلی خودشان برمی گردند آدم های عادی می شوند از نظر حکومتی و بعد ازآن احترام واکرام ما براساس خدمات قبلی متاثر از عملکردرفتاری ایشان وعمدتا مبتنی بر ایمان و... ایشان است و طبیعتا از نظر حکومتی دیگراطاعتی آنچنانی درکارنخواهد بود
پس در رابطه با امام علی ع آنچیزی که ما دلیل عمده تعیین جانشینی مطرح می کنیم همان مشروعیت دینی است وچه خوب بود اگر باحکومت کردن هم توام می شد بنا به اذن خدا و خواست واعلام پیامبرش که متاسفانه چنین نشد و این موجب خسران عظیم شدو ما ماهم اکنون دلایلش رادرحضور وظهورگروههای افراطی وقسی القلبی همچون القاعده و داعش و یاعلمایی وهابی می بینیم
ظهور اینان به سبب عدم انتخاب به وقت علی ع و دوری از اجتهاد و ثقلین است
این علی والادش ع بود وهستند که می توانند زمان را دریابد و با قدرت وقوت و امامتش برای هرآنچه که در زندگی ما به وجود می آید رای و نظر مطابق به زمانه بدهد ,رای و نظری که با توجه به اذن خدا برای جانشینی ضمن بیان نظرات جدید همراه هم جهت همسو وهمخو با آن اصل باشد
اصل واصولی که از طرف خداوند بیان شده است وحرامش حرام وحلالش حلال الی ابد است
پس از نظر ما به هیچ عنوان ازحضرت علی ع وجانشینانش مشروعیت حکومتی گرفته نشده است وحضرت علی ع وامامان ما آنرا ازهرچیزوهمه چیز ارجح تر دانسته وعمل به آن را وظیفه الهی می دانسته اندوما شیعیان در طول تاریخ , درگذشته وحال ودرآینده براین مهم اعتقاد داشته و در جهت تقویت آن تلاش نموده وخواهیم نمودواین یک وظیفه دینی ومقدس و لایتغیر است(گو اینکه دادن وسلب آن از طرف ما آدم های عادی غیر ممکن است منظور اعتقاد به آن است )
اینکه حضرت علی ع حکومت وحکمرانی را ناچیز می شمارد نه برای طرد وناچیز شمردن آن بلکه برای ارشاد ما پیروان از نوع ونحوه بدست گرفتن سکان حکومت است
آنان با گفته وعمل خود بما آموخته اندتا برای بدست آوردن حکومت وحکمرانی ویا کسب قدرت از طریق تبانی و یا با کمک وتوسل به این یا آنی که باطل اند بشدت پرهیز کنیم به همین دلیل است که ایشان پیشنهاد عمویش وایضا پیشنهاد ابوسفیان را برای رسیدن به قدرت به روش باطل مردود دانسته و رد می کند و می بینیم که حتی پس از حکمیت و حکم نابجای ابوموسی اشعری بررای بدست آمده به مقابله برنمی خیزد چرا که مشروعیت ایشان یک امر الهی است وغیرقابل سلب!!!
نمی شود از طرق غیر شرعی و اصول و دستورات غیر قرانی حکومت را بدست گرفته وآن وقت برای اجرای شرع به اهرم های صرفاحکومتی متوسل شد,چرا که شرع و شریعت براختیار استوار است و نه اجبار
با این توضحیات دوستان باید بدانند که چضرت علی ع چرا حکمرانی راناچیزی می شمرده است
اما ما می بینیم که تمامی جانشینان ایشان آنجا که پای مشروعیت حکومت و دادن فتواست کمترین عقب نشینی نداشته وبرعکس امام حسین ع برای نشان دان حق و جلوگیری از تحریف اسلام از جان ومال و زن وفرزند خودمی گذرند
این بحث در راستای آسیب شناسی وحدت خصوص.... شاید ادامه بدهم فعلا این نوشته در رابطه با جانشینی است امید است تایید شو ونظردوستان را جویا شوم (3234848) (alef-11)

به نظرم واقعه غدیر که فقط کمتر از 3 ماه از آن گذشته و با آن ویژگی های منحصر به فرد آن آیا از ذهن های اصحاب فراموش می شده یا نسبت به آن بی اعتنایی کردند؟آیا وصیت های پیامبر برای امیر المومنین علیه السلام برای این نبوده که پیامبر انتظار داشتند مردم به حضرت امیر مراجعه کنند تا حق ولایت ادا شود؟ اگر مردم نخواهند مراجعه کنند(که نکردند)آیا ولایت با زور برای آن مردم به ظهور می رسید؟ولایت با پذیرش مردم ظهور می کرد(و می کند)اما آنها تعمدا آن را نپذیرفتندچون فراموشی چنین واقعه ای امکان پذیر نیست پس بهره ولایت را نبردند.به نظر می رسددر زمان خلافت حضرت، مردم ایشان را به عنوان ولی الله منصوب که همان ولایت الهیه هست نپذیرفتند بلکه از نظر خودشان انتخاب کردن که با نگاه ولایی متفاوت است این جا هم عدم پذیرش ولایت دیده میشود اگر چه خلافت پذیرفته شد(البته کسانی هم بودند که ولایت را پیرفتند حتی زمانی که حکومتی در کار نبود)
ولایت حضرت تجلی ولایت الهی است با پذیرفتن آن بهره آن کسب می شد و اگر مردم بر آن متحد می شدندحکومت را هم شامل می شد و نزول برکات عام می شد. بنابر این اینکه تصور کنیم حضرت حکومت را از دست دادند باید بگوییم مردم ظرفیت قبول این نعمت الهی را نداشتند و از آن شانه خالی کرند وظرفیت امر درونی است که با اعمال زور میسور نیست و هر چه از حضرت گفته شده فقط اتمام حجت بوده و امید به روزنه ای برای بازگشت. اما آنها نخواستند وگفتند وچه واقعیت را گفتند که حسبنا کتاب الله یعنی از قران همین ما را بس و حقیقت قران همین سیاهه است و این حقیقت از آسمان منقطع شده و همان است که در دست ماست. یا علی (3235177) (alef-11)