کد مطلب: 507461
نسل كشي ميانمار در سكوت مدعيان حقوق بشر
تاریخ انتشار : شنبه ۱۱ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۰۷:۰۸
غربی ها تحت تاثير نظریه برخورد تمدنها، از ابزار حقوق بشری به نفع غیرمسلمانان در مقابل مسلمانان استفاده می کنند و وضعیت فعلی جوامع اسلامی که با سیاست های تفرقه افکنانه غرب در جنگهای فرقه ای و داخلی غوطه ور شده اند به خوبی گویای این حقیقت است.
طنین؛ امروزه وضعيت ميانمار به صحنه سنجش انسانيت و حقوق بشر در جهان تبديل شده است. مسلمانان بي دفاعي كه قرباني خشونت و نژادپرستي بودائياني شدهاند كه كمتر دركي از انسانيت دارند و اين نسل كشي در مقابل ديدگان مدعیان دروغین حقوق بشر انجام می شود که هیچ اعتقادی به ارزشهای انسانی و حقوق بشر ندارند. مدعیان غربی که هر وقت منافع استعماری و امپریالیستی شان اقتضا کند چشم خود را به روی جنایت بشری می بندند.
همزمان با كشتار مسلمانان در كشورهاي غرب آسيا، نوع ديگري از نسل كشي در شرق آسيا درحال رخ دادن است. پس از نسل كشي رواندا در سال ۱۹۹۴، بسياري بر اين باور بودند كه دوران نسل كشي و جنایت علیه بشریت در جهان سرآمده است و ديگر شاهد چنين جناياتي در كره خاكي نخوادهیم بود اما با گذشت مدت کوتاهی از فاجعه تلخ رواندا همچنان شاهد نسل كشي ها هستيم و این بار مسلمانان میانمار تاوان چنین فاجعه انسانی را پرداخت می کنند، انسانهایی که تنها به جرم مسلمان بودن توسط بودائیان افراطي و نژادپرست کشته می شوند.
چند سالي است كه مسلمانان روهينگيا در ميانمار قرباني نژادپرستي دولت بودائي اين كشور شده اند و تاكنون هزاران نفر در اين كشور جان خود را از دست داده و دهها هزار نفر نيز از ترس جانشان مجبور به ترك خانه و كاشانه خود شده اند. در تابستان سال ۲۰۱۲ دولت ميانمار جنايات گسترده اي را عليه مسلمانان آغاز كرد و در آن خشونتها دهها هزار نفر در کشتارهای دسته جمعی به فجیع ترین شکل ممکن سوزانده شدند و صدها هزار نفر نيز آواره شدند. دور جديد كشتار مسلمانان ميانمار از اكتبر سال گذشته ميلادي شروع شده و دولت نژادپرست اين كشور جنایات خود عليه مسلمانان را تشديد كرده است. در گزارشي كه كميته حقوق بشر سازمان ملل در ماه ژانويه منتشر كرده است نزديك به ۷۰ هزار نفر در اين ماه از منطقه مسلمان نشين روهينگيا به بنگلادش و ساير مناطق مرزي گريخته اند. کشتارهای دسته جمعی، آتش زدن مساجد و خانههای مسلمانان اقداماتی است که بودائیان برای پاکسازی قومی و نژادی در میانمار در پیش گرفته اند.
دولت ميانمار مسلمانان روهينگيا را شهروندان خارجي قلمداد مي كند اما مردمان این منطقه از صدها سال پیش در این کشور سکونت داشته اند. میانمار خشونتها علیه مسلمانان را به بهانه مقابله با مظنونان تروریستی در مرزهای این کشور توجیه می کند اما مسلمانان روهینگیا به شیوه مسالمت آمیز در این کشور زندگی می کنند و هیچ اقدام تروریستی سازمان یافته در این کشور به ثبت نرسیده است.
درحالی که روز به روز بر میزان تعرض به مسلمانان در میانمار افزوده می شود و کشتار بی گناهان بی وقفه ادامه دارد، مدعیان دروغين حقوق بشر در سراسر دنیا چشم خود را بر این فجايع بسته اند. كشورهاي غربي با گذشت بیش از ۷۰ سال از جنگ جهاني دوم هر ساله براي قربانيان ادعايي هولوكاست (کشتار يهوديان توسط نازی ها) مراسم يادبود برگزار مي كنند و حتی با افرادی که این حادثه تاریخی را زیر سوال می برند به شدت برخورد می کنند، اما در مقابل نسل كشي ميانمار سكوت اختيار كرده اند.
آمريكا كه مدعی سردمداری حقوق بشر در جهان است رويكرد دوگانه اي در مقابل نقض حقوق بشر در سایر كشورها دارد. آمریکا نقض جزئی حقوق بشر در کشورهای غیرهمسو با خود را در بوق و کرنا کرده و با همه ابزارهای فشار خود سعی در تادیب آنها می کند اما غرب و سازمان ملل در مقابل نسل کشی واقعی میانمار كر و كور شده اند. شاید اگر قطعنامه الزام آوری علیه میانمار در شورای امنیت سازمان ملل تصویب می شد، دولت اين كشور سیاست های ضد انسانی خود را کنار می گذاشت ولی سازمان ملل حتی واکنش خشک و خالی نیز در محکوم کردن نسل کشی روهینگیا انجام نداده است و همین رویکردهای دوگانه موجویت سازمان ملل را که ادعای ایجاد صلح و ثبات جهانی را دارد، زیر سوال برده است.
غربی ها تحت تاثير نظریه برخورد تمدنها، از ابزار حقوق بشری به نفع غیرمسلمانان در مقابل مسلمانان استفاده می کنند و وضعیت فعلی جوامع اسلامی که با سیاست های تفرقه افکنانه غرب در جنگهای فرقه ای و داخلی غوطه ور شده اند به خوبی گویای این حقیقت است. سیاستهای دوگانه در برابر جنایات بشري در جهان نشان می دهد که تیغ حقوق بشری تنها برای مخالفان غرب تیز است و در مقابل متحدان کند می شود.
مقامات واشنگتن زمانی که جنگنده های روسی، تروریست های جانی و خونخوار در سوریه را تار و مار می کنند، رگ حقوق بشری شان به جوش می آید و اینگونه القا می کنند که جنایت علیه بشریت صورت گرفته است و حتی موضوع را به چارچوب سازمان ملل می کشانند تا نشان دهند که حقوق بشر برای غرب از هر چیزی مهمتر است، اما در مقابل مسلمانانی که هیچ تهدیدی برای دولت میانمار و بودائیان این کشور نیستند، هیچ اقدام موثری انجام نمی دهند و دهان آنها در مقابل این هولوکاست انسانی قفل می شود.
آمريكا نه تنها واكنشي نسبت به اين نسل كشي انجام نداده بلكه در اقدامي سخيفانه اخيرا اعلام كرده است كه تحريم هاي ميانمار را لغو مي كند. با در نظر گرفتن سیاست ها و مواضع غرب در مقابل میانمار اینگونه می توان حدس زد که آمریکا در ظاهر از این فاجعه انسانی حمایت می کند. زیرا برای واشنگتن تسلط بر منابع طبیعی میانمار بیش از هر چیز دیگری اولویت دارد چراکه با حضور گسترده در این کشور شرق آسیایی علاوه بر اینکه انرژی موردنیاز خود را رفع می کند، می تواند رقیب قدرتمند خود یعنی چین را از نزدیک مهار و کنترل کند.
از طرفي، خشونت عليه مسلمانان در شرايطي رخ مي دهد كه آنگ سان سوچي، رهبر حزب «انجمن ملی برای دموکراسی» ميانمار كه به خاطر مبارزات خود در راه تحقق صلح در این کشور جايزه صلح نوبل را در كارنامه خود دارد در مقابل نسل كشي روهینگیا سكوت كرده است. زمانی که حزب سوچی در نوامر ۲۰۱۵ اکثر کرسی های پارلمان را به دست آورد و دولت تشکیل داد بسیاری بر این باور بودند که با قدرت گرفتن این بانوی صلح در میانمار سیاستهای ضد انسانی نیز از این کشور رخت برخواهد بست اما با روی کار امدن سوچی نه تنها تغییری در سیاستهای قبلی دولت میانمار ایجاد نشد بلکه کشتار مسلمانان با شدت بیشتری ادامه پیدا کرد.
سوچي مي توانست با استفاده از قدرتی که در اختیار داشت تا حدي از آلام مسلمانان روهينگيا بكاهد اما در عمل چنين اتفاقي رخ نداد و به عبارتي جايزه صلح نوبل اين بانوي پير که مشقت های زیادی را برای رسیدن به این عنوان متحمل شد، زير سوال رفته است. به نظر مي رسد، سوچي با درد و رنج مسلمانان بي دفاع روهينگيا بيگانه است و حتي از بكار بردن واژه روهينگيا امتناع مي كند زيرا آن را مشروعيت بخشي به مردمان اين منطقه مي داند. این برنده جایزه صلح نوبل، که به مدد تبلیغات گسترده غربیها تبدیل به «اسطوره صلح و دموکراسی» در شرق دور شده است، مرتب از شان و ارزش هر شخص انسانی سخن می گوید اما در مقابل خشونت های قومی کشور خودش بی تفاوت است.
ماجرای نسل کشی روهینگیا زمانی غم انگیز می شود که جوامع اسلامي نيز در قبال خشونت و بربريت بودائيان سكوت كرده و واکنش درخوری نسبت به آن نشان نداده اند. مسلمانان میانمار چشم امیدشان به حمایت همه جانبه مسلمانان است تا شاید بخشی از دردهای آنان را التیام بخشد اما برخی کشورهای مرتجع عربی چنان در ایجاد جنگ های فرقه ای در عراق و سوریه غرق شده و به برادركشي روي آوردهاند که از نسل كشي ميانمار غافل مانده اند و هیچگونه توجهی به کشتار و آوارگی هزاران مسلمان میانماری ندارند. دهها کشور اسلامی با بیش از ۱.۵ میلیارد مسلمان می توانند با اتحاد و اعمال فشارهای سیاسی و اقتصادی، دولت نزادپرست میانمار را به عقب نشینی از سیاستهای ضد انسانی خود وادار کنند اما انفعال و سکوت جهان اسلام سبب شده تا همچنان شاهد کشتار بیشتر مسلمانان در این کشور باشیم.
بدون ترديد وقایعی که در میانمار در حال رخ دادن است بزرگترین نسل کشی قرن ۲۱ را رقم زده است که اجماع جهانی برای جلوگیری از ادامه چنین جنایایتی را می طلبد. از آمریکا و متحدان غربی اش که تمام هم و غم شان نقض حقوق بشر در سوریه آن هم توسط دولت سوریه و نه تروریستها است، انتظار نمی رود در مقابل حمام خونی که بودائیان علیه مسلمانان میانمار به راه انداخته اند دل بسوزانند اما جوامع اسلامي باید وضعیت بغرنج مسلمانان میانمار را درک کرده و با كنار گذاشتن اختلـافات و با اتحاد اسلـامی برای جلوگیری از تکرار چنین فجایعی در جهان اسلام تلاش کنند.
طنین؛ امروزه وضعيت ميانمار به صحنه سنجش انسانيت و حقوق بشر در جهان تبديل شده است. مسلمانان بي دفاعي كه قرباني خشونت و نژادپرستي بودائياني شدهاند كه كمتر دركي از انسانيت دارند و اين نسل كشي در مقابل ديدگان مدعیان دروغین حقوق بشر انجام می شود که هیچ اعتقادی به ارزشهای انسانی و حقوق بشر ندارند. مدعیان غربی که هر وقت منافع استعماری و امپریالیستی شان اقتضا کند چشم خود را به روی جنایت بشری می بندند.
همزمان با كشتار مسلمانان در كشورهاي غرب آسيا، نوع ديگري از نسل كشي در شرق آسيا درحال رخ دادن است. پس از نسل كشي رواندا در سال ۱۹۹۴، بسياري بر اين باور بودند كه دوران نسل كشي و جنایت علیه بشریت در جهان سرآمده است و ديگر شاهد چنين جناياتي در كره خاكي نخوادهیم بود اما با گذشت مدت کوتاهی از فاجعه تلخ رواندا همچنان شاهد نسل كشي ها هستيم و این بار مسلمانان میانمار تاوان چنین فاجعه انسانی را پرداخت می کنند، انسانهایی که تنها به جرم مسلمان بودن توسط بودائیان افراطي و نژادپرست کشته می شوند.
چند سالي است كه مسلمانان روهينگيا در ميانمار قرباني نژادپرستي دولت بودائي اين كشور شده اند و تاكنون هزاران نفر در اين كشور جان خود را از دست داده و دهها هزار نفر نيز از ترس جانشان مجبور به ترك خانه و كاشانه خود شده اند. در تابستان سال ۲۰۱۲ دولت ميانمار جنايات گسترده اي را عليه مسلمانان آغاز كرد و در آن خشونتها دهها هزار نفر در کشتارهای دسته جمعی به فجیع ترین شکل ممکن سوزانده شدند و صدها هزار نفر نيز آواره شدند. دور جديد كشتار مسلمانان ميانمار از اكتبر سال گذشته ميلادي شروع شده و دولت نژادپرست اين كشور جنایات خود عليه مسلمانان را تشديد كرده است. در گزارشي كه كميته حقوق بشر سازمان ملل در ماه ژانويه منتشر كرده است نزديك به ۷۰ هزار نفر در اين ماه از منطقه مسلمان نشين روهينگيا به بنگلادش و ساير مناطق مرزي گريخته اند. کشتارهای دسته جمعی، آتش زدن مساجد و خانههای مسلمانان اقداماتی است که بودائیان برای پاکسازی قومی و نژادی در میانمار در پیش گرفته اند.
دولت ميانمار مسلمانان روهينگيا را شهروندان خارجي قلمداد مي كند اما مردمان این منطقه از صدها سال پیش در این کشور سکونت داشته اند. میانمار خشونتها علیه مسلمانان را به بهانه مقابله با مظنونان تروریستی در مرزهای این کشور توجیه می کند اما مسلمانان روهینگیا به شیوه مسالمت آمیز در این کشور زندگی می کنند و هیچ اقدام تروریستی سازمان یافته در این کشور به ثبت نرسیده است.
درحالی که روز به روز بر میزان تعرض به مسلمانان در میانمار افزوده می شود و کشتار بی گناهان بی وقفه ادامه دارد، مدعیان دروغين حقوق بشر در سراسر دنیا چشم خود را بر این فجايع بسته اند. كشورهاي غربي با گذشت بیش از ۷۰ سال از جنگ جهاني دوم هر ساله براي قربانيان ادعايي هولوكاست (کشتار يهوديان توسط نازی ها) مراسم يادبود برگزار مي كنند و حتی با افرادی که این حادثه تاریخی را زیر سوال می برند به شدت برخورد می کنند، اما در مقابل نسل كشي ميانمار سكوت اختيار كرده اند.
آمريكا كه مدعی سردمداری حقوق بشر در جهان است رويكرد دوگانه اي در مقابل نقض حقوق بشر در سایر كشورها دارد. آمریکا نقض جزئی حقوق بشر در کشورهای غیرهمسو با خود را در بوق و کرنا کرده و با همه ابزارهای فشار خود سعی در تادیب آنها می کند اما غرب و سازمان ملل در مقابل نسل کشی واقعی میانمار كر و كور شده اند. شاید اگر قطعنامه الزام آوری علیه میانمار در شورای امنیت سازمان ملل تصویب می شد، دولت اين كشور سیاست های ضد انسانی خود را کنار می گذاشت ولی سازمان ملل حتی واکنش خشک و خالی نیز در محکوم کردن نسل کشی روهینگیا انجام نداده است و همین رویکردهای دوگانه موجویت سازمان ملل را که ادعای ایجاد صلح و ثبات جهانی را دارد، زیر سوال برده است.
غربی ها تحت تاثير نظریه برخورد تمدنها، از ابزار حقوق بشری به نفع غیرمسلمانان در مقابل مسلمانان استفاده می کنند و وضعیت فعلی جوامع اسلامی که با سیاست های تفرقه افکنانه غرب در جنگهای فرقه ای و داخلی غوطه ور شده اند به خوبی گویای این حقیقت است. سیاستهای دوگانه در برابر جنایات بشري در جهان نشان می دهد که تیغ حقوق بشری تنها برای مخالفان غرب تیز است و در مقابل متحدان کند می شود.
مقامات واشنگتن زمانی که جنگنده های روسی، تروریست های جانی و خونخوار در سوریه را تار و مار می کنند، رگ حقوق بشری شان به جوش می آید و اینگونه القا می کنند که جنایت علیه بشریت صورت گرفته است و حتی موضوع را به چارچوب سازمان ملل می کشانند تا نشان دهند که حقوق بشر برای غرب از هر چیزی مهمتر است، اما در مقابل مسلمانانی که هیچ تهدیدی برای دولت میانمار و بودائیان این کشور نیستند، هیچ اقدام موثری انجام نمی دهند و دهان آنها در مقابل این هولوکاست انسانی قفل می شود.
آمريكا نه تنها واكنشي نسبت به اين نسل كشي انجام نداده بلكه در اقدامي سخيفانه اخيرا اعلام كرده است كه تحريم هاي ميانمار را لغو مي كند. با در نظر گرفتن سیاست ها و مواضع غرب در مقابل میانمار اینگونه می توان حدس زد که آمریکا در ظاهر از این فاجعه انسانی حمایت می کند. زیرا برای واشنگتن تسلط بر منابع طبیعی میانمار بیش از هر چیز دیگری اولویت دارد چراکه با حضور گسترده در این کشور شرق آسیایی علاوه بر اینکه انرژی موردنیاز خود را رفع می کند، می تواند رقیب قدرتمند خود یعنی چین را از نزدیک مهار و کنترل کند.
از طرفي، خشونت عليه مسلمانان در شرايطي رخ مي دهد كه آنگ سان سوچي، رهبر حزب «انجمن ملی برای دموکراسی» ميانمار كه به خاطر مبارزات خود در راه تحقق صلح در این کشور جايزه صلح نوبل را در كارنامه خود دارد در مقابل نسل كشي روهینگیا سكوت كرده است. زمانی که حزب سوچی در نوامر ۲۰۱۵ اکثر کرسی های پارلمان را به دست آورد و دولت تشکیل داد بسیاری بر این باور بودند که با قدرت گرفتن این بانوی صلح در میانمار سیاستهای ضد انسانی نیز از این کشور رخت برخواهد بست اما با روی کار امدن سوچی نه تنها تغییری در سیاستهای قبلی دولت میانمار ایجاد نشد بلکه کشتار مسلمانان با شدت بیشتری ادامه پیدا کرد.
سوچي مي توانست با استفاده از قدرتی که در اختیار داشت تا حدي از آلام مسلمانان روهينگيا بكاهد اما در عمل چنين اتفاقي رخ نداد و به عبارتي جايزه صلح نوبل اين بانوي پير که مشقت های زیادی را برای رسیدن به این عنوان متحمل شد، زير سوال رفته است. به نظر مي رسد، سوچي با درد و رنج مسلمانان بي دفاع روهينگيا بيگانه است و حتي از بكار بردن واژه روهينگيا امتناع مي كند زيرا آن را مشروعيت بخشي به مردمان اين منطقه مي داند. این برنده جایزه صلح نوبل، که به مدد تبلیغات گسترده غربیها تبدیل به «اسطوره صلح و دموکراسی» در شرق دور شده است، مرتب از شان و ارزش هر شخص انسانی سخن می گوید اما در مقابل خشونت های قومی کشور خودش بی تفاوت است.
ماجرای نسل کشی روهینگیا زمانی غم انگیز می شود که جوامع اسلامي نيز در قبال خشونت و بربريت بودائيان سكوت كرده و واکنش درخوری نسبت به آن نشان نداده اند. مسلمانان میانمار چشم امیدشان به حمایت همه جانبه مسلمانان است تا شاید بخشی از دردهای آنان را التیام بخشد اما برخی کشورهای مرتجع عربی چنان در ایجاد جنگ های فرقه ای در عراق و سوریه غرق شده و به برادركشي روي آوردهاند که از نسل كشي ميانمار غافل مانده اند و هیچگونه توجهی به کشتار و آوارگی هزاران مسلمان میانماری ندارند. دهها کشور اسلامی با بیش از ۱.۵ میلیارد مسلمان می توانند با اتحاد و اعمال فشارهای سیاسی و اقتصادی، دولت نزادپرست میانمار را به عقب نشینی از سیاستهای ضد انسانی خود وادار کنند اما انفعال و سکوت جهان اسلام سبب شده تا همچنان شاهد کشتار بیشتر مسلمانان در این کشور باشیم.
بدون ترديد وقایعی که در میانمار در حال رخ دادن است بزرگترین نسل کشی قرن ۲۱ را رقم زده است که اجماع جهانی برای جلوگیری از ادامه چنین جنایایتی را می طلبد. از آمریکا و متحدان غربی اش که تمام هم و غم شان نقض حقوق بشر در سوریه آن هم توسط دولت سوریه و نه تروریستها است، انتظار نمی رود در مقابل حمام خونی که بودائیان علیه مسلمانان میانمار به راه انداخته اند دل بسوزانند اما جوامع اسلامي باید وضعیت بغرنج مسلمانان میانمار را درک کرده و با كنار گذاشتن اختلـافات و با اتحاد اسلـامی برای جلوگیری از تکرار چنین فجایعی در جهان اسلام تلاش کنند.
کلمات کلیدی : نسل كشي، ميانمار ، حقوق بشر
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
