کد مطلب: 317363
نگهداری حیوان به قیمت آزار انسان
ابراهیم ایرانی، 24 آذر 94
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۳۹
آیا میتوان از حقی به نام حق نگهداری حیوانات خانگی سخن گفت؟ اگر جواب مثبت باشد اعمال این حق چه آداب و قواعدی دارد؟ آیا میتوان به بهانه اعمال این حق، شهروندان را در معابر شهری و همسایگان را در اماکن مسکونی آزار داد؟ متاسفانه کسانی که از حیوانات خانگی نگهداری میکنند کمتر به حقوق انسان‌هایی که اطراف آنها زندگی میکنند توجه دارند. در این رابطه فرهنگ و قواعد قانونی روشنی نیز وجود ندارد و موضوع صرفاً به انصاف خود شخص نگهدارنده حیوان بستگی دارد که چقدر مراعات دیگران را بکند یا نکند. نگارنده در این یادداشت قصد دارد نکات و مشکلات وچالشهایی را درباره این موضوع مطرح کند. در این نوشته سگ به عنوان یک مثال رایج در نظر گرفته شده و نکاتی که طرح میشود قابل تعمیم به سایر حیوانات نیز می‌تواند باشد.
۱. چالش آلودگی صوتی:
از جمله حقوق ساکنین یک محیط مسکونی حق آسایش و آرامش است. آسودن و آرام گرفتن ارتباط تنگاتنگی با عدم آلودگی صوتی دارد. به هر حال زندگی از آنجا که زندگی است و نه مردگی با سر و صدا توأم است؛ اما دو ضابطه را باید در نظر گرفت. یکی اندازه سر و صدا و متعارف بودن آن و دیگری ضروری بودن سر و صدا. اگر سر و صدا و آلودگی صوتی متعارف و برای یک نیاز ضروری و طبیعی باشد باید تحمل شود چون اقتضای زندگی همین است. مثل سر و صدای تعمیرات و ساخت و ساز یک همسایه یا سر و صدای گریه و بازی کودکان؛ اما آیا سر و صدای غیر متعارف و بسیار بلند و گاه و بی گاه حیوانات خانگی هم از همین قبیل است؟ آیا اینها هم از ضروریات زندگی است که باید تحمل شود؟ مثلاً حیوانی مثل سگ بر حسب خلقت خود نگهبان و هشداردهنده است و صدای تیزی دارد تا شما را متوجه خطر کند و در جای خود بسیار مفید و عالی است، اما همین سگ در آپارتمان با پارس کردن‌های ممتد وگوش خراش آلودگی صوتی ایجاد می‌کند. با این وصف آیا باید نگهداری سگ را از ضروریات زندگی شهری پنداشت و آسایش و آرامش انسانها را فدای آن کرد؟ در آپارتمان‌ها که گاه سر و صدای دعواهای خانوادگی از دیوارها عبور می‌کند و در خانه همسایه به گوش می‌رسد بوق هشدار مداوم سگ را باید کجای دلمان بگذاریم؟ بخصوص که در راهروها و لابی‌های برج‌ها و آپارتمان‌ها این صدای پارس کردن سگ می‌پیچد و بدتر از بدتر میشود. مساله دیگر اینکه آیا صاحبان سگها حق دارند در هر ساعتی حیوان خود را برای هواخوری و... به محوطه عمومی و راهرو و خیابان بیاورند؟ صدای پارس کردن سگ در ساعات پایانی شب یا اوایل صبح موجب مردم آزاری نیست؟ این مثال‌ها وچالش ها مثال‌های عینی زندگی یک شهروند در تهران امروز است. در شهری مثل تهران اگر همسایه شما خروس داشته باشد و وقت و بی وقت آواز سر دهد همه حق اعتراض دارند اما درباره سگ گویا چون از دیار غرب آمده مثل قضیه لباس پادشاه همه باید سکوت کنند چون نگهداری سگ بر خلاف نگهداری مرغ و خروس نشان دهنده تشخص و کلاس اجتماعی است! البته نگارنده هم با نگهداری مرغ و خروس مخالف است و هم با نگهداری سگ و هم با نگهداری هر حیوان دیگری که سر و صدای غیر متعارف داشته باشد و آلودگی صوتی ایجاد کند. اگر دغدغه امنیت و نگهبانی است که دزدگیرهای الکترونیکی هوشمند و همچنین سرایدارها و نگهبان‌های زحمتکش در محیط‌های آپاراتمانی و برج‌های مسکونی انجام وظیفه میکنند و آپارتمان‌های مسکونی برخلاف باغ‌ها و خانه‌های ویلایی بزرگ در روستاها و حاشیه شهرها نیازی به سگ نگهبان ندارند؛ اما اگر صرفاً یک هوس و یک نشانه کلاس اجتماعی است آیا آزار انسانها برای چنین اهدافی منصفانه است؟ البته ممکن است یک دلیل هم نیازهای عاطفی و تنهایی باشد، در این صورت هم نگهداری از حیوان خانگی مثل گربه که صدای آرامی دارد وگوش خراش نیست مناسب تر است. یا پرندگانی مثل انواع طوطی‌ها و قناری‌ها که بعضاً سخنگو هم هستند و هر چقدر هم که سر و صدا داشته باشند مثل سر و صدای سگ نیست.
۲. چالش حمله و ایجاد رعب و صدمات روحی و جسمی:
در بند قبل گفتیم که سگ خو و طبع نگهبانی دارد به همین دلیل غیر از صاحب خود نسبت به دیگران از طریق پارس کردن و حالت تهاجمی گرفتن و بعضاً حتی حمله کردن عکس العمل نشان می‌دهد. این مساله باعث یکه خوردن و ترسیدن شهروندان بخصوص زنان و کودکان میشود. تصور بفرمایید شما در حال پیاده روی در یکی از معابر شهری تهران هستید که بعضاً به اندازه آدمها هم جای کافی وجود ندارد و ناگهان با یک سگ مواجه می‌شوید که نسبت به شما پارس می‌کند! آیا این صحنه خوشایندی است؟ آیا باعث ایجاد اضطراب نیست؟ اگر یک دوست یا یک آشنا هم حتی به قصد شوخی ناگهان جلوی شما بپرد و صدای بلندی در بیاورد شما یکه می‌خورید و می‌ترسید چه برسد به یک حیوان. سال گذشته برای همسر باردار یکی از دوستان نگارنده بخاطر مواجهه با حمله و پارس کردن شدید یک سگ در معبر عمومی مشکل جدی پیش آمد و حتی بیم آن بود که برای جنین نیز مشکلی ایجاد شده باشد. در کدام مکتب فکری ترساندن انسانها برای لذت داشتن حیوان خانگی جایز است؟ متاسفانه بعضاً صاحبان بی ملاحظه این سگها حتی از قلاده هم استفاده نمی‌کنند و به این بهانه و توجیه که سگ ما کوچک است و قدرت حمله آنچنانی ندارد سگ جلوتر از صاحب خود ازادانه حرکت می‌کند! یا اینکه بعضاً آنقدر ریسمان قلاده بلند است که تنها کارکرد آن این است که سگ از دست صاحبش فرار نکند، نه اینکه مانعی برای تعرض سگ به شهروندان باشد یا در وقت مقتضی جلوی مزاحمت و حمله به سایرین را بگیرد. از آن بدتر سگ‌هایی هستند که واقعاً تنومند و قدرتنمد هستند. نگارنده بارها در هنگام پیاده روی این صحنه را دیده است که عملاً سگی دارد صاحب خود را می‌کشد! یعنی مشخص است که زور این سگ از صاحب خود بیشتر است و عملاً اگر به هر دلیلی این سگ نسبت به چیزی تحریک شود صاحب آن علیرغم در اختیار داشتن ریسمان قادر به کنترل آن با قلاده نخواهد بود. این سگها فاقد دهن بند هم هستند یعنی نگارنده تا کنون ندیده است که این سگهای تنومند دهان بند داشته باشند.
این بی احتیاطی‌ها در حالی است که در همان کشورهای غربی قواعد قانونی روشنی درباره اقسام حیوانات با توجه به میزان توحش و قدرت و احتمال حمله آنها به دیگران وجود دارد. مثلاً وقتی چند سال پیش در آلمان سگی به یک کودک در پارک حمله کرد سایت‌های خبری نوشتند که صاحب آن سگ علاوه بر جبران خسارت ناشی از درمان کودک مبلغی جریمه نیز باید بپردازد چرا که آن سگ در دسته ای از حیوانات قرار داشته که صاحب آن یا نباید آن را به معابر عمومی بیاورد و یا اینکه از دهن بند مطمئن استفاده کند تا به شهروندان آسیبی نرسد؛ اما متاسفانه ما مثل سایر پدیده‌های بیگانه فقط خود آن را به سرعت وارد کشور کردیم و حداقل‌های فرهنگی و قانونی برای حفاظت از شهروندان وجود ندارد. اگر بنا باشد کسی سگ خود را به خیابان بیاورد باید حداقل با قلاده بیاورد آن هم با ریسمانی کوتاه، نه ریسمانی که عملاً بود و نبود آن فرقی نکند و سگ به راحتی به هر کس تعرض کند و هر کس را بترساند و درباره بعضی از سگها حتماً باید از دهن بند استفاده شود تا از آسیب‌های جسمانی جلوگیری شود. اینها حداقل‌هاست. چرا قانونی وجود ندارد؟ یا اگر وجود دارد چرا اجرا نمی‌شود؟
۳. چالش نظافت و بهداشت:
اگر مثل من اهل پیاده روی باشید این روزها به میزان محسوسی بیش از قبل در معابر و پارک‌ها با مدفوع حیوانات روبرو می‌شوید که اگر حواستان نباشد ممکن است حتی با کفشتان آن را له کنید و به دردسر بیشتری بیفتید. این مدفوع مربوط به سگ‌هاست و نه گربه‌ها. گربه‌ها عادت خوبی دارند که مدفوع خود را در زیر خاک مدفون میکنند. این بار که به پارک رفتید حتماً به این موضوع دقت کنید هم به نوع خاص رفتار گربه‌ها و هم به مدفوع رها شده سگها در پیاده روها. در این مورد هم ضعف فرهنگی و قانونی وجود دارد. در سایر کشورها قانون برای این موضوع نیز جریمه‌هایی را در نظر گرفته است و شهروندانی که قصد دارند سگ خود را به معبر عمومی بیاورند علاوه بر استفاده از قلاده و احتمالاً دهن بند باید کیسه ای برای جمع کردن مدفوع حیوان خود همراه داشته باشند و این طور نیست که حیوان و صاحبش راحت بگذرند و سهم دیگران منظره بد و احتمالاً کفش آلوده به مدفوع باشد! مساله دیگر بیماری‌های مشترک بین دام و انسان است که از خطرات نگهداری حیوانات خانگی است که باید با زدن واکسن‌ها و سایر تدابیر کنترل شود. در این مورد نیز همه چیز به میزان شعور صاحب حیوان خانگی واگذار شده است و هیچ قانون الزام آوری وجود ندارد! یا اگر دارد متروک است و اجرا نمی‌شود.
۴. چالش نجاست سگ: موارد مطروحه سه بند پیشین موارد عامی بود که مسلمان و غیرمسلمان مذهبی و غیرمذهبی اگر کمی منصف باشند با آن همدل خواهند بود و همه نسبت به آلودگی صوتی، ترس از حمله و نظافت و بهداشت دغدغه دارند. کما اینکه در محل زندگی من خانم‌هایی که اهل حجاب و ظواهر خاص اسلامی نیستند اما خواهان یک محیط امن و آرام برای زندگی هستند و آقایانی که اهل نماز و روزه نیستند اما آدم‌های مدنی و محترمی هستند، حتی بیشتر و جدی تر از نگارنده، به این مسائل اعتراض دارند؛ اما در این بند از زاویه خاص یک مسلمان مذهبی به موضوع نجاست سگ می‌پردازیم. مشهور فقها سگ را نجس می‌دانند. از هزار سال پیش تا الان هر کسی که اهل فتوا بوده چنین نظر داده است. امروز نیز فقهای شیعه و سنی سگ را نجس می‌دانند. اختلاف در این است که بعضی موی سگ را هم نجس می‌دانند و بعضی فقط رطوبت‌های بدن سگ مثل آب دهان و... را نجس می‌دانند و موی سگ را اگر تر شود نجس می‌دانند. نجاست سگ یک مساله قطعی است. فقها از مقام معظم رهبری آیت الله خامنه ای و آیت الله سیستانی گرفته تا مرحوم آیت الله منتظری سگ را نجس می‌دانند و این مساله ای سیاسی یا مربوط به این دسته و آن دسته نیست. اگر کسی می‌خواهد حکم دین را بداند این است و اگر کسی دغدغه مذهب و آخرت ندارد که حرف دیگری است. البته نجاست سگ به معنی خباثت این حیوان نیست.
سگ در روایات اسلامی حتی بعضاً به عنوان حیوانی باوفا معرفی شده است. در بعضی از موضوعات مثل سگ گله و سگ نگهبان دین اجازه می‌دهد از سگ نگهداری شود. در تاریخ اسلام نمونه‌هایی از اطعام حیوانات و مثلاً سگهای دوره گرد توسط معصومین وجود دارد و حتی یکی از معصومین بخشی از غذای خود را به یک سگ گرسنه دادند اما و البته هیچ یک از معصومین معاشر و مأنوس با سگ به عنوان یک حیوان خانگی نبوده‌اند. این موضوع البته موضوع یادداشت ما نیست اما بطور کلی باید بدانیم که نجاست در جای خود بسیار مهم و در عین حال رعایت حق حیوان به عنوان مخلوق خدا نیز یک واجب قطعی است و آزار حیوان حرام است. اهمیت قضیه نجاست از نظر فقهی این است که از شروط صحت نماز، پاک بودن و نجس نبودن لباس و بدن نماز گزار و محل نماز خواندن است؛ یعنی مهمترین تکلیف روزانه یک مسلمان مذهبی متوقف بر پاک بودن اوست. خب با این وصف تصور بفرمایید به شما چه حالی دست می‌دهد اگر اهل دین باشید و سگی لباس شما را بلیسد یا وقتی که زمین یا آن سگ مرطوب است- و می دانیم که رطوبت باعث سرایت نجاست است- سگی به سمت شما بیاید و با شما برخورد کند؟ شما علاوه بر اینکه ممکن است ترسیده باشید ممکن است دغدغه بهداشت داشته باشید ممکن است نگرانی از حمله داشته باشید، نگران پاکی لباس خود نیز هستید و می دانید که باید برای پاک کردن لباس نجس شده خود نیز کاری کنید و زحمت اضافه ای را متحمل شوید. اگر نگهداری حیوان خانگی حق باشد، ناخواسته نجس نشدن هم یک حق است. بی دغدغه درخیابان و معبر عمومی و حیاط خانه و راهرو آپارتمان و آسانسور و پارک و زمین بازی عبور و مرور کردن هم یک حق است.
علاوه بر اینکه کسر بزرگی از مردم این سرزمین دغدغه این مسائل را دارند و باید حق آنان پاس داشته شود، در اصول متعدد قانون اساسی نیز تاکید شده که دین رسمی کشور اسلام است. پس حق نگهداری حیوان خانگی باید طوری اعمال شود که باعث اذیت و آزار افراد متشرع که بر اساس تعالیم وحیانی و منطبق با قانون اساسی کشور زندگی میکنند، نشود. اگر همین افراد متشرع به یک کشور غیر اسلامی با اکثریت غیرمسلمان و غیرمتدین و قوانین سکولار مهاجرت کنند تنها درباره سه بند اول حق اعتراض وجود دارد اما وقتی در یک کشور اسلامی زندگی میکنند طبیعتاً در محیط اجتماعی حق دارند از هموطنان غیر متشرع خود بخواهند حقوق آنها را که منطبق با قانون اساسی کشور است پاس بدارند و حساسیت آنها درباره نجاست سگ را مراعات کنند. پس استفاده از قلاده ای با ریسمان کوتاه و قابل کنترل برای عدم برخورد سگ با دیگران در محیط عمومی و یا بغل گرفتن حیوان یک ضرورت و الزام است و مراعات بیشتر در جایی که معبر مرطوب است مثلاً بعد از یک باران دل انگیر پاییزی ضروری است. متاسفانه در این مورد هم همه چیز به شعور و مدنیت صاحب حیوان خانگی واگذار شده است و هیچ ضمانت اجرای قانونی پیش بینی نشده است.
در خاتمه باید نکاتی را جهت ایضاح و پاسخگویی به بعضی انتقادات احتمالی مطرح نمایم:
۱. در این نوشته سگ به عنوان یک مثال عینی و رایج در تهران و اکثر شهرهای بزرگ ایران مطرح شده و موضوعات چهارگانه مطروحه در چهار بند فوق درباره سایر حیوانات خانگی نیز باید در نظر گرفته شود. سگ از این جهت خصوصیتی ندارد و نگهداری هر حیوانی که از جهت صوتی یا رعب و ترس و یا بهداشت و یا نجاست باعث آزار دیگران شود محل تأمل است.
۲. نگارنده می‌داند که همه از یک جنس نیستند و در میان صاحبان حیوانات خانگی نیز انسان‌های محترم و اهل مراعات حقوق دیگران وجود دارند. آدم‌هایی که همه نکات مطروحه در بندهای چهارگانه فوق را شخصاً مراعات میکنند. نگارنده شعور و توجه آنها را به حقوق سایر شهروندان تحسین می‌نماید؛ اما برای اکثریت مردم آزار باید چه فکری کرد؟ آیا شهروندان باید بدون حمایت قانون هر روز به چندین نفر تذکر دهند و آنها را دعوت به فرهنگ شهری و انصاف انسانی کنند؟ پس جای قانون کجاست؟ اگر کسی اهل انصاف و رعایت قواعد شهرنشینی نبود باید چه کنیم؟
۳. هدف نگارنده از نوشتن این نوشته هم به اشتراک گذاشتن دغدغه‌ها با سایر هم وطنان بود که می دانم بخشی از آنها صرف نظر از عقاید مذهبی حداقل در سه بند اول با من هم رأی هستند و بخشی دیگر در بند چهارم نیز همین نظر را دارند و همچنین مطالبه از مراجع مسئول بخصوص مجلس قانونگذار که با وضع قوانین همانند سایر کشورها این مسائل را مدیریت کنند. درباره پدیده‌های مختلف در یک جامعه یا نباید به طور کلی اجازه ورود آن پدیده را داد یا اگر بنا شد آن پدیده وارد آن جامعه بشود باید مقرراتی برای مدیرت آن پدیده وضع شود. بدترین حالت برزخی است که نه جلوی ورود آن پدیده گرفته شده و نه مقرراتی برای مدیریت آن وضع شده که بحث حیوانات خانگی از مصادیق بارز آن است. یا باید این حیوانات در شهرها نگهداری نشوند و واردات و فروش آنها ممنوع باشد یا اگر بنا شد که واردات و فروش آنها آزاد باشد باید مثل سایر کشورها درباره آنها مقرراتی وضع شود. وضعیت فعلی که همه چیز به انصاف و شعور خود شخص واگذار شده اصلاً مطلوب نیست چون باعث سو استفاده آدم‌های بی ملاحظه و مردم آزار میشود. البته باید در اینجا تاکید کنیم که در وضعیت فعلی نیز میتوان از مواد قانون مجازات که دلالت عام برمنع آزار و ارعاب و...دارند استفاده کرد و شهروندان نباید در برابر مردم آزاران احساس بی پناهی محض کنند اما منظور نگارنده این است که باید درباره این موضوع، قانونی جامع تصویب شود که به تمامی لوازم و شرایط نگهداری حیوانات خانگی و ضمانت اجرای تخطی از آن مقررات به طور خاص بپردازد، ضمانت اجرایی که بازدارنده باشد.
سال ۸۹ طرحی در مجلس مطرح شد و سر و صدای زیادی هم در رسانه‌ها ایجاد شد اما هیچ گاه آن طرح به یک قانون تبدیل نشد. البته آن طرح هم جامع نبود و اشکالاتی داشت از جمله اینکه یکی از مجازات‌های پیش بینی شده شلاق بود. چنین مجازاتی در این مورد فقط باعث مظلوم نمایی متخلفین میشود و بازدارنده نیست. در آن زمان هم روی اینکه می‌خواهند مردم را بخاطر نگهداری حیوانات شلاق بزنند مانور زیادی شد وعملا آن طرح به محاق رفت.
۴. همان طور که در متن آمد مساله نجاست یک حیوان در جای خود بسیار مهم است و البته تاکید بر نجاست یک حیوان به معنی خباثت آن حیوان نیست و حقوق حیوانات باید مراعات شود و آزار حیوانات حرام است؛ اما رعایت حقوق حیوانات به این معنی نیست که آنها را در جایی که موجب آزار انسانها میشود نگهداری کنیم. دغدغه انسانها برای زندگی در محیطی آرام و بدون آلودگی صوتی و دور از ترس و دارای شاخص‌های بهداشتی و پاک نیز باید پاس داشته شود. سگها به عنوان نگهبان، به عنوان سگ گله، به عنوان سگ پلیس، به عنوان سگ جوینده مواد مخدر و سگ ویژه عملیات ضد تروریستی و بمب یابی و... بسیار مفید و مؤثر هستند و باید در جای خود به کارگرفته شوند.
۱. چالش آلودگی صوتی:
از جمله حقوق ساکنین یک محیط مسکونی حق آسایش و آرامش است. آسودن و آرام گرفتن ارتباط تنگاتنگی با عدم آلودگی صوتی دارد. به هر حال زندگی از آنجا که زندگی است و نه مردگی با سر و صدا توأم است؛ اما دو ضابطه را باید در نظر گرفت. یکی اندازه سر و صدا و متعارف بودن آن و دیگری ضروری بودن سر و صدا. اگر سر و صدا و آلودگی صوتی متعارف و برای یک نیاز ضروری و طبیعی باشد باید تحمل شود چون اقتضای زندگی همین است. مثل سر و صدای تعمیرات و ساخت و ساز یک همسایه یا سر و صدای گریه و بازی کودکان؛ اما آیا سر و صدای غیر متعارف و بسیار بلند و گاه و بی گاه حیوانات خانگی هم از همین قبیل است؟ آیا اینها هم از ضروریات زندگی است که باید تحمل شود؟ مثلاً حیوانی مثل سگ بر حسب خلقت خود نگهبان و هشداردهنده است و صدای تیزی دارد تا شما را متوجه خطر کند و در جای خود بسیار مفید و عالی است، اما همین سگ در آپارتمان با پارس کردن‌های ممتد وگوش خراش آلودگی صوتی ایجاد می‌کند. با این وصف آیا باید نگهداری سگ را از ضروریات زندگی شهری پنداشت و آسایش و آرامش انسانها را فدای آن کرد؟ در آپارتمان‌ها که گاه سر و صدای دعواهای خانوادگی از دیوارها عبور می‌کند و در خانه همسایه به گوش می‌رسد بوق هشدار مداوم سگ را باید کجای دلمان بگذاریم؟ بخصوص که در راهروها و لابی‌های برج‌ها و آپارتمان‌ها این صدای پارس کردن سگ می‌پیچد و بدتر از بدتر میشود. مساله دیگر اینکه آیا صاحبان سگها حق دارند در هر ساعتی حیوان خود را برای هواخوری و... به محوطه عمومی و راهرو و خیابان بیاورند؟ صدای پارس کردن سگ در ساعات پایانی شب یا اوایل صبح موجب مردم آزاری نیست؟ این مثال‌ها وچالش ها مثال‌های عینی زندگی یک شهروند در تهران امروز است. در شهری مثل تهران اگر همسایه شما خروس داشته باشد و وقت و بی وقت آواز سر دهد همه حق اعتراض دارند اما درباره سگ گویا چون از دیار غرب آمده مثل قضیه لباس پادشاه همه باید سکوت کنند چون نگهداری سگ بر خلاف نگهداری مرغ و خروس نشان دهنده تشخص و کلاس اجتماعی است! البته نگارنده هم با نگهداری مرغ و خروس مخالف است و هم با نگهداری سگ و هم با نگهداری هر حیوان دیگری که سر و صدای غیر متعارف داشته باشد و آلودگی صوتی ایجاد کند. اگر دغدغه امنیت و نگهبانی است که دزدگیرهای الکترونیکی هوشمند و همچنین سرایدارها و نگهبان‌های زحمتکش در محیط‌های آپاراتمانی و برج‌های مسکونی انجام وظیفه میکنند و آپارتمان‌های مسکونی برخلاف باغ‌ها و خانه‌های ویلایی بزرگ در روستاها و حاشیه شهرها نیازی به سگ نگهبان ندارند؛ اما اگر صرفاً یک هوس و یک نشانه کلاس اجتماعی است آیا آزار انسانها برای چنین اهدافی منصفانه است؟ البته ممکن است یک دلیل هم نیازهای عاطفی و تنهایی باشد، در این صورت هم نگهداری از حیوان خانگی مثل گربه که صدای آرامی دارد وگوش خراش نیست مناسب تر است. یا پرندگانی مثل انواع طوطی‌ها و قناری‌ها که بعضاً سخنگو هم هستند و هر چقدر هم که سر و صدا داشته باشند مثل سر و صدای سگ نیست.
۲. چالش حمله و ایجاد رعب و صدمات روحی و جسمی:
در بند قبل گفتیم که سگ خو و طبع نگهبانی دارد به همین دلیل غیر از صاحب خود نسبت به دیگران از طریق پارس کردن و حالت تهاجمی گرفتن و بعضاً حتی حمله کردن عکس العمل نشان می‌دهد. این مساله باعث یکه خوردن و ترسیدن شهروندان بخصوص زنان و کودکان میشود. تصور بفرمایید شما در حال پیاده روی در یکی از معابر شهری تهران هستید که بعضاً به اندازه آدمها هم جای کافی وجود ندارد و ناگهان با یک سگ مواجه می‌شوید که نسبت به شما پارس می‌کند! آیا این صحنه خوشایندی است؟ آیا باعث ایجاد اضطراب نیست؟ اگر یک دوست یا یک آشنا هم حتی به قصد شوخی ناگهان جلوی شما بپرد و صدای بلندی در بیاورد شما یکه می‌خورید و می‌ترسید چه برسد به یک حیوان. سال گذشته برای همسر باردار یکی از دوستان نگارنده بخاطر مواجهه با حمله و پارس کردن شدید یک سگ در معبر عمومی مشکل جدی پیش آمد و حتی بیم آن بود که برای جنین نیز مشکلی ایجاد شده باشد. در کدام مکتب فکری ترساندن انسانها برای لذت داشتن حیوان خانگی جایز است؟ متاسفانه بعضاً صاحبان بی ملاحظه این سگها حتی از قلاده هم استفاده نمی‌کنند و به این بهانه و توجیه که سگ ما کوچک است و قدرت حمله آنچنانی ندارد سگ جلوتر از صاحب خود ازادانه حرکت می‌کند! یا اینکه بعضاً آنقدر ریسمان قلاده بلند است که تنها کارکرد آن این است که سگ از دست صاحبش فرار نکند، نه اینکه مانعی برای تعرض سگ به شهروندان باشد یا در وقت مقتضی جلوی مزاحمت و حمله به سایرین را بگیرد. از آن بدتر سگ‌هایی هستند که واقعاً تنومند و قدرتنمد هستند. نگارنده بارها در هنگام پیاده روی این صحنه را دیده است که عملاً سگی دارد صاحب خود را می‌کشد! یعنی مشخص است که زور این سگ از صاحب خود بیشتر است و عملاً اگر به هر دلیلی این سگ نسبت به چیزی تحریک شود صاحب آن علیرغم در اختیار داشتن ریسمان قادر به کنترل آن با قلاده نخواهد بود. این سگها فاقد دهن بند هم هستند یعنی نگارنده تا کنون ندیده است که این سگهای تنومند دهان بند داشته باشند.
این بی احتیاطی‌ها در حالی است که در همان کشورهای غربی قواعد قانونی روشنی درباره اقسام حیوانات با توجه به میزان توحش و قدرت و احتمال حمله آنها به دیگران وجود دارد. مثلاً وقتی چند سال پیش در آلمان سگی به یک کودک در پارک حمله کرد سایت‌های خبری نوشتند که صاحب آن سگ علاوه بر جبران خسارت ناشی از درمان کودک مبلغی جریمه نیز باید بپردازد چرا که آن سگ در دسته ای از حیوانات قرار داشته که صاحب آن یا نباید آن را به معابر عمومی بیاورد و یا اینکه از دهن بند مطمئن استفاده کند تا به شهروندان آسیبی نرسد؛ اما متاسفانه ما مثل سایر پدیده‌های بیگانه فقط خود آن را به سرعت وارد کشور کردیم و حداقل‌های فرهنگی و قانونی برای حفاظت از شهروندان وجود ندارد. اگر بنا باشد کسی سگ خود را به خیابان بیاورد باید حداقل با قلاده بیاورد آن هم با ریسمانی کوتاه، نه ریسمانی که عملاً بود و نبود آن فرقی نکند و سگ به راحتی به هر کس تعرض کند و هر کس را بترساند و درباره بعضی از سگها حتماً باید از دهن بند استفاده شود تا از آسیب‌های جسمانی جلوگیری شود. اینها حداقل‌هاست. چرا قانونی وجود ندارد؟ یا اگر وجود دارد چرا اجرا نمی‌شود؟
۳. چالش نظافت و بهداشت:
اگر مثل من اهل پیاده روی باشید این روزها به میزان محسوسی بیش از قبل در معابر و پارک‌ها با مدفوع حیوانات روبرو می‌شوید که اگر حواستان نباشد ممکن است حتی با کفشتان آن را له کنید و به دردسر بیشتری بیفتید. این مدفوع مربوط به سگ‌هاست و نه گربه‌ها. گربه‌ها عادت خوبی دارند که مدفوع خود را در زیر خاک مدفون میکنند. این بار که به پارک رفتید حتماً به این موضوع دقت کنید هم به نوع خاص رفتار گربه‌ها و هم به مدفوع رها شده سگها در پیاده روها. در این مورد هم ضعف فرهنگی و قانونی وجود دارد. در سایر کشورها قانون برای این موضوع نیز جریمه‌هایی را در نظر گرفته است و شهروندانی که قصد دارند سگ خود را به معبر عمومی بیاورند علاوه بر استفاده از قلاده و احتمالاً دهن بند باید کیسه ای برای جمع کردن مدفوع حیوان خود همراه داشته باشند و این طور نیست که حیوان و صاحبش راحت بگذرند و سهم دیگران منظره بد و احتمالاً کفش آلوده به مدفوع باشد! مساله دیگر بیماری‌های مشترک بین دام و انسان است که از خطرات نگهداری حیوانات خانگی است که باید با زدن واکسن‌ها و سایر تدابیر کنترل شود. در این مورد نیز همه چیز به میزان شعور صاحب حیوان خانگی واگذار شده است و هیچ قانون الزام آوری وجود ندارد! یا اگر دارد متروک است و اجرا نمی‌شود.
۴. چالش نجاست سگ: موارد مطروحه سه بند پیشین موارد عامی بود که مسلمان و غیرمسلمان مذهبی و غیرمذهبی اگر کمی منصف باشند با آن همدل خواهند بود و همه نسبت به آلودگی صوتی، ترس از حمله و نظافت و بهداشت دغدغه دارند. کما اینکه در محل زندگی من خانم‌هایی که اهل حجاب و ظواهر خاص اسلامی نیستند اما خواهان یک محیط امن و آرام برای زندگی هستند و آقایانی که اهل نماز و روزه نیستند اما آدم‌های مدنی و محترمی هستند، حتی بیشتر و جدی تر از نگارنده، به این مسائل اعتراض دارند؛ اما در این بند از زاویه خاص یک مسلمان مذهبی به موضوع نجاست سگ می‌پردازیم. مشهور فقها سگ را نجس می‌دانند. از هزار سال پیش تا الان هر کسی که اهل فتوا بوده چنین نظر داده است. امروز نیز فقهای شیعه و سنی سگ را نجس می‌دانند. اختلاف در این است که بعضی موی سگ را هم نجس می‌دانند و بعضی فقط رطوبت‌های بدن سگ مثل آب دهان و... را نجس می‌دانند و موی سگ را اگر تر شود نجس می‌دانند. نجاست سگ یک مساله قطعی است. فقها از مقام معظم رهبری آیت الله خامنه ای و آیت الله سیستانی گرفته تا مرحوم آیت الله منتظری سگ را نجس می‌دانند و این مساله ای سیاسی یا مربوط به این دسته و آن دسته نیست. اگر کسی می‌خواهد حکم دین را بداند این است و اگر کسی دغدغه مذهب و آخرت ندارد که حرف دیگری است. البته نجاست سگ به معنی خباثت این حیوان نیست.
سگ در روایات اسلامی حتی بعضاً به عنوان حیوانی باوفا معرفی شده است. در بعضی از موضوعات مثل سگ گله و سگ نگهبان دین اجازه می‌دهد از سگ نگهداری شود. در تاریخ اسلام نمونه‌هایی از اطعام حیوانات و مثلاً سگهای دوره گرد توسط معصومین وجود دارد و حتی یکی از معصومین بخشی از غذای خود را به یک سگ گرسنه دادند اما و البته هیچ یک از معصومین معاشر و مأنوس با سگ به عنوان یک حیوان خانگی نبوده‌اند. این موضوع البته موضوع یادداشت ما نیست اما بطور کلی باید بدانیم که نجاست در جای خود بسیار مهم و در عین حال رعایت حق حیوان به عنوان مخلوق خدا نیز یک واجب قطعی است و آزار حیوان حرام است. اهمیت قضیه نجاست از نظر فقهی این است که از شروط صحت نماز، پاک بودن و نجس نبودن لباس و بدن نماز گزار و محل نماز خواندن است؛ یعنی مهمترین تکلیف روزانه یک مسلمان مذهبی متوقف بر پاک بودن اوست. خب با این وصف تصور بفرمایید به شما چه حالی دست می‌دهد اگر اهل دین باشید و سگی لباس شما را بلیسد یا وقتی که زمین یا آن سگ مرطوب است- و می دانیم که رطوبت باعث سرایت نجاست است- سگی به سمت شما بیاید و با شما برخورد کند؟ شما علاوه بر اینکه ممکن است ترسیده باشید ممکن است دغدغه بهداشت داشته باشید ممکن است نگرانی از حمله داشته باشید، نگران پاکی لباس خود نیز هستید و می دانید که باید برای پاک کردن لباس نجس شده خود نیز کاری کنید و زحمت اضافه ای را متحمل شوید. اگر نگهداری حیوان خانگی حق باشد، ناخواسته نجس نشدن هم یک حق است. بی دغدغه درخیابان و معبر عمومی و حیاط خانه و راهرو آپارتمان و آسانسور و پارک و زمین بازی عبور و مرور کردن هم یک حق است.
علاوه بر اینکه کسر بزرگی از مردم این سرزمین دغدغه این مسائل را دارند و باید حق آنان پاس داشته شود، در اصول متعدد قانون اساسی نیز تاکید شده که دین رسمی کشور اسلام است. پس حق نگهداری حیوان خانگی باید طوری اعمال شود که باعث اذیت و آزار افراد متشرع که بر اساس تعالیم وحیانی و منطبق با قانون اساسی کشور زندگی میکنند، نشود. اگر همین افراد متشرع به یک کشور غیر اسلامی با اکثریت غیرمسلمان و غیرمتدین و قوانین سکولار مهاجرت کنند تنها درباره سه بند اول حق اعتراض وجود دارد اما وقتی در یک کشور اسلامی زندگی میکنند طبیعتاً در محیط اجتماعی حق دارند از هموطنان غیر متشرع خود بخواهند حقوق آنها را که منطبق با قانون اساسی کشور است پاس بدارند و حساسیت آنها درباره نجاست سگ را مراعات کنند. پس استفاده از قلاده ای با ریسمان کوتاه و قابل کنترل برای عدم برخورد سگ با دیگران در محیط عمومی و یا بغل گرفتن حیوان یک ضرورت و الزام است و مراعات بیشتر در جایی که معبر مرطوب است مثلاً بعد از یک باران دل انگیر پاییزی ضروری است. متاسفانه در این مورد هم همه چیز به شعور و مدنیت صاحب حیوان خانگی واگذار شده است و هیچ ضمانت اجرای قانونی پیش بینی نشده است.
در خاتمه باید نکاتی را جهت ایضاح و پاسخگویی به بعضی انتقادات احتمالی مطرح نمایم:
۱. در این نوشته سگ به عنوان یک مثال عینی و رایج در تهران و اکثر شهرهای بزرگ ایران مطرح شده و موضوعات چهارگانه مطروحه در چهار بند فوق درباره سایر حیوانات خانگی نیز باید در نظر گرفته شود. سگ از این جهت خصوصیتی ندارد و نگهداری هر حیوانی که از جهت صوتی یا رعب و ترس و یا بهداشت و یا نجاست باعث آزار دیگران شود محل تأمل است.
۲. نگارنده می‌داند که همه از یک جنس نیستند و در میان صاحبان حیوانات خانگی نیز انسان‌های محترم و اهل مراعات حقوق دیگران وجود دارند. آدم‌هایی که همه نکات مطروحه در بندهای چهارگانه فوق را شخصاً مراعات میکنند. نگارنده شعور و توجه آنها را به حقوق سایر شهروندان تحسین می‌نماید؛ اما برای اکثریت مردم آزار باید چه فکری کرد؟ آیا شهروندان باید بدون حمایت قانون هر روز به چندین نفر تذکر دهند و آنها را دعوت به فرهنگ شهری و انصاف انسانی کنند؟ پس جای قانون کجاست؟ اگر کسی اهل انصاف و رعایت قواعد شهرنشینی نبود باید چه کنیم؟
۳. هدف نگارنده از نوشتن این نوشته هم به اشتراک گذاشتن دغدغه‌ها با سایر هم وطنان بود که می دانم بخشی از آنها صرف نظر از عقاید مذهبی حداقل در سه بند اول با من هم رأی هستند و بخشی دیگر در بند چهارم نیز همین نظر را دارند و همچنین مطالبه از مراجع مسئول بخصوص مجلس قانونگذار که با وضع قوانین همانند سایر کشورها این مسائل را مدیریت کنند. درباره پدیده‌های مختلف در یک جامعه یا نباید به طور کلی اجازه ورود آن پدیده را داد یا اگر بنا شد آن پدیده وارد آن جامعه بشود باید مقرراتی برای مدیرت آن پدیده وضع شود. بدترین حالت برزخی است که نه جلوی ورود آن پدیده گرفته شده و نه مقرراتی برای مدیریت آن وضع شده که بحث حیوانات خانگی از مصادیق بارز آن است. یا باید این حیوانات در شهرها نگهداری نشوند و واردات و فروش آنها ممنوع باشد یا اگر بنا شد که واردات و فروش آنها آزاد باشد باید مثل سایر کشورها درباره آنها مقرراتی وضع شود. وضعیت فعلی که همه چیز به انصاف و شعور خود شخص واگذار شده اصلاً مطلوب نیست چون باعث سو استفاده آدم‌های بی ملاحظه و مردم آزار میشود. البته باید در اینجا تاکید کنیم که در وضعیت فعلی نیز میتوان از مواد قانون مجازات که دلالت عام برمنع آزار و ارعاب و...دارند استفاده کرد و شهروندان نباید در برابر مردم آزاران احساس بی پناهی محض کنند اما منظور نگارنده این است که باید درباره این موضوع، قانونی جامع تصویب شود که به تمامی لوازم و شرایط نگهداری حیوانات خانگی و ضمانت اجرای تخطی از آن مقررات به طور خاص بپردازد، ضمانت اجرایی که بازدارنده باشد.
سال ۸۹ طرحی در مجلس مطرح شد و سر و صدای زیادی هم در رسانه‌ها ایجاد شد اما هیچ گاه آن طرح به یک قانون تبدیل نشد. البته آن طرح هم جامع نبود و اشکالاتی داشت از جمله اینکه یکی از مجازات‌های پیش بینی شده شلاق بود. چنین مجازاتی در این مورد فقط باعث مظلوم نمایی متخلفین میشود و بازدارنده نیست. در آن زمان هم روی اینکه می‌خواهند مردم را بخاطر نگهداری حیوانات شلاق بزنند مانور زیادی شد وعملا آن طرح به محاق رفت.
۴. همان طور که در متن آمد مساله نجاست یک حیوان در جای خود بسیار مهم است و البته تاکید بر نجاست یک حیوان به معنی خباثت آن حیوان نیست و حقوق حیوانات باید مراعات شود و آزار حیوانات حرام است؛ اما رعایت حقوق حیوانات به این معنی نیست که آنها را در جایی که موجب آزار انسانها میشود نگهداری کنیم. دغدغه انسانها برای زندگی در محیطی آرام و بدون آلودگی صوتی و دور از ترس و دارای شاخص‌های بهداشتی و پاک نیز باید پاس داشته شود. سگها به عنوان نگهبان، به عنوان سگ گله، به عنوان سگ پلیس، به عنوان سگ جوینده مواد مخدر و سگ ویژه عملیات ضد تروریستی و بمب یابی و... بسیار مفید و مؤثر هستند و باید در جای خود به کارگرفته شوند.
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۰۹:۵۱:۰۵
این حق نگهداری از حیوان أت خانگی هم حتما ناشی از ...فرهنگ منحط غرب است؟!!... آقایان در تمام تاریخ ایران و حتی همین حالا در روستا ها، مردم ایران همیشه دارای سگا و گربه خانگی بودهاند..... تنها تفاوتی که کرده این است که به دلیل رشد شهر نشینی، الگوی نگهداری دچار بحران شده، و ما مدیران فرهنگی نتوانستیم ، این الگو را با توجه با زمان تغییر دهیم و در نتیجه میخواهیم صورت مساله را پاک کنیم! (3390285) (alef-11)
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۰:۱۷:۳۸
آدم تو آپارتمان 75 متری نفس کم میاره اونوقت طرف سگ میاره خونش...قدیما سگ برای نگهبانی و گله داری استفاده میشد و داخل اندرونی خونه که نمی آوردنش. ما قدیم که خونه ها ویلایی بود یه گربه داشتیم که ظهر برای غذا پیداش میشد و بهش غذا میدادیم بعدشم راهشو میگرفت و میرفت. نمی آوردیمش وسط پذیرایی که. (3390373) (alef-13)
hamed
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۳:۴۶:۴۹
حیوانات را دوست داشته باشیم.
عشق به حیوانات نشانه ی تمدن و انسانیت یک جامعه است و فرهنگ جهانی است نه غربی و نه شرقی ونه اسلامی و نه غیر اسلامیست (3391014) (alef-13)
عشق به حیوانات نشانه ی تمدن و انسانیت یک جامعه است و فرهنگ جهانی است نه غربی و نه شرقی ونه اسلامی و نه غیر اسلامیست (3391014) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۹-۲۵ ۰۷:۲۶:۲۶
بلی حیوانات را دوست بداریم والبته این به آن معنی نیست که با آنها هم خانه شویم و البته در کنار دوست داشتن حیوانات همسایگانمان را هم دوست بداریم (3392272) (alef-13)
مهدی اسماعیل زاده کندجانی
۱۳۹۴-۰۹-۲۵ ۱۶:۰۹:۰۲
به شرط اینکه کم کم این عاشق شدن به مواردی از هم زیستی و ازدواج منجر نشه! آخه خلا تنهایی را با هم نوع باید پر کرد بابا جان. این زنگ خطری است که شاید به اون گوش نکنیم. اگر امروز به کسی بگید حیوون ناراحت میشه. وقتی انسان با حیوان به رختخواب بره با اینکه عقل استدلالی و اختراعی و انتزاعی و ... داره چه زیرنویسی برای این رخداد میشه نوشت؟
سگ صفاتی داره که انسان باید حداقل اونها رو داشته باشه که حیوان نباشه. نه اینکه حیوان شدن براش کمال انسانی بشه. یعنی جهش به عقب.
کند همجنس با همجنس زندگی ۲۴ ساعته (3393770) (alef-1)
سگ صفاتی داره که انسان باید حداقل اونها رو داشته باشه که حیوان نباشه. نه اینکه حیوان شدن براش کمال انسانی بشه. یعنی جهش به عقب.
کند همجنس با همجنس زندگی ۲۴ ساعته (3393770) (alef-1)
عباس
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۰:۴۱:۲۹
ببخشید در روستا از سگ برای جلوگیری از حمله حیوانات وحشی و دزدی استفاده میشه،بعدشم محل نگهداری سگ از محل زندگی جداست روستاییان همیشه مراقب هستن سگ به محیط زندگی روزمره شون وارد نشه،نه اینکه مثل بعضی ها با سگ ها هم کاسه بشن رختخواب و محل زندگیشون با سگ یکی باشه!من که تا حالا ندیدم تو روستا کسی گربه داشته باشه،اونم حتما برای انباره که موش خسارت نزنه اونم تو خونه راه نمیدن تو انبار همیشه نگه داشته میشه! (3390439) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۷:۵۳:۴۲
شما فکر کنم یکبار هم روستا نرفته ای (3391477) (alef-13)
فرشید
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۰:۵۴:۲۴
شعار ندید لطفا.اگه موافق نگهداری سگ در مجتمع های مسکونی هستید راهکارتون برای عدم مزاحمت برای دیگر همسایه ها چیه؟ (3390463) (alef-13)
حسن
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۸:۴۲:۰۰
شما اگر درک داشته باشی نگهداری حیوانات بخصوص سگ درآپارتمانها بدلیل نجس بودن آن اشکال دارد پس راهکارش این است شما بروی یک منرل ویلائی بخری وهرکاری بشرط آنکه مزاحم همسایگان بغلی نشوی انجام دهی وبا حیوان در سفره هم بنشینی چون حیوان را دوست داری (3391564) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۱:۲۲:۰۵
عزیزم شرایط روستا باش هر فرق میکنه حیون نمیشه تو شهر اونم توی آپارتمان نگهداری کرد چرا این موضوع نمی فهمید شما فیلم پنگوئن‌های آقای پاپر ببینید توی جامعه آمریکا هم نگهداری حیوانات قانون داره و درصورت وجود شاکی باهاش برخورد میشه چقدر روشن فکر های ما دگم هستند (3390556) (alef-13)
ما
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۲۱:۲۶:۰۹
در روستاها گاو و الاغ و گوسفندو....هم نگهداری میشه اما در محدوده خاص.در ضمن بهترین کار برای رعایت حق حیوانات آزاد گذاشتن آنها در طبیعت است. (3391856) (alef-13)
فرناز
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۰:۱۱:۱۳
خیلی خوب بود. پیشنهاد می کنم شهرداری ها دستورالعمل خاصی جهت نگهداری حیوانات تهیه کنند تا اگر کسی دوست داشت که حیوان داشته باشد با رعایت آن شرایط اقدام کند. (3390353) (alef-13)
ابوالحسنی
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۳:۱۱:۲۶
این هموطن های خیلی آلامد فرق بره و میش را نمیدانند اما برای پز دادن اسم ده ها نوع سگ را برایت ردیف میکنند . در روایت هست که انسان هر چیز را دوست داشته باشد با همان محشور میشود . برای اینها هم همین بس که با سگ شان محشور بشوند . (3390876) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۷:۰۷:۳۸
من نه مشکلی دارم سگم در تختم بخوابد، نه ناراحت می شم باهاش محشور شم، بابت دعای خیرت هم ممنون دوست عزیز، ای کاش دعا می کردی تا روزی که من هستم او نیز باشد، یکی از تلخ ترین حقایق زندگی من این است که می دانم در روال عادی عمر وی از من کمتر است! (3391408) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۹-۲۵ ۰۷:۲۸:۴۹
دوست عزیز اگر تو با سگان می خواهی محشور شوی تشریف ببر سگدانی ودر آنجا زنگی کن تقصیر منی که از صدا و نجاست و خطر سگ ها در عذابم چیست ؟ (3392277) (alef-13)
امین
۱۳۹۴-۰۹-۲۵ ۰۷:۵۶:۰۷
مساله آزار دادن همسایه هاست. شما چیزایی که تو این مطلب گفته رو رعایت می کنی؟ یا اینکه بقیه باید بخاطر شما و سگت عذاب بکشند؟ (3392308) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۹-۲۵ ۱۵:۲۱:۳۷
مطمئن باش رعایت می کند، کسی که واقعا حیوانش را دوست دارد وی را متناسب با محیط تربیت کرده و نگه داری می کند تا عذاب نکشد، به همان دلیلی که پدر مادر ها نیز فرزندان خود را متناسب با محیط تربیت می کنند، مثلا برخی جا ها در روز اول دبستان به کودکان دروغ می آموزند، می گویند اگر از شما پرسیدن ماهواره دارید بگو نه! شرایط محیط است، برای اینکه بچه عذاب نکشد! (3393668) (alef-1)
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۰:۳۶:۳۵
والا انسان ها و ماشین ها آزار صوتی شون خیلی بیشتر از یه سگه (3390428) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۱:۵۷:۰۰
هر انسانی در همه امور زندگی خود آزاد است البته تا جایی که برای سایرین مشکل ایجاد نکند...
خدارا بر آن بنده بخشایش است ..که خلق از وجودش در آسایش است...
حال چه شکل لباس و پوشش باشد چه نگهداری حیوانات..... (3390653) (alef-13)
خدارا بر آن بنده بخشایش است ..که خلق از وجودش در آسایش است...
حال چه شکل لباس و پوشش باشد چه نگهداری حیوانات..... (3390653) (alef-13)
عدالت
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۲:۴۶:۱۳
این چه حرفی هست افتاده در دهان برخی شبه روشنفکران. کی گفته هر انسانی در زندگی خودش آزاد است ؟؟؟؟؟؟ پس خداوند مذهب اسلام را برای چه فرستاده، برای اینکه اتفاقا هر شخصی در زندگیش آزاد نباشد تا هر کاری دلش خواست بکند و حساب و کتابی برای کارهای هر شخص باشد. همین تفکر شماست که دنیا را جنگ برداشته و این وضع فرهنگ و اقتصاد جامعه است، چون همه میگویند ما آزادیم هرکاری میخواهیم بکنیم و کارهای اشتباهشان را هم به نوعی توجیه میکنند. فردی که سگ دارد، آزاد نیست که آنرا بیرون بیاورد چون ممکن است باعث رعب و وحشت فردی دیگر شود یا مهمتر از آن فردی مذهبی را معذب کند که نجس نشود. (3390796) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۴:۰۶:۰۴
اين باور شماست قرار نيست هر چه را شما باور و يا قبول داري الزاما ديگران هم قبول داشته باشند هر كس زندگي اش ازآن خودش است و اينطور نيست كه طبق فرضا استاندارد و يا طرز تلقي امثال شما مجبور به زندگي به روش شما شوند ضمنا عمده جنگها در طول تاريخ و همين الان بخاطر مذهب بوده و هست . ضمن اينكه توي همين كشور خودمان چقدر فساد اقتصادي و حتي اجتماعي داريم . ضمن اينكه قبلا هم بوده ولي اين رسانه ها نبوده كه رو بشود و گرنه اين مسائل صرفا مربوط به اين دوره هم نيست كه بي جهت سركوفتش را به حاكميت فعلي مي زنند. اتفاقا در يك فضاي آزاد هست كه تمام اشكالات ديده مي شود نه فضاي بسته مورد انتظار شما. البته تصور مي كنم شما اساسا برداشتي درست از آزادي نداريد كه تا اين حد نسبت به روشن فكري و آزادي آنهم به اين صورت ايراد مي گيريد (3391054) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۷:۱۰:۱۴
ای بابا، من اگر در بمبئی به دنیا آمده بودم الان بودایی بودم اگر در کشور دوست شیلی، الان مسیحی بودم و ...، بنابراین بله، آسایش خلق باید مهمترین مطلب باشد ... (3391411) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۹-۲۵ ۰۸:۵۳:۰۰
مسلمان عزیز: پیداست که اسلام را هم درست نمی شناسی.... چون اسلام دین است نه مذهب ......اما خود اسلام دارای چندین مذهب است مانند اهل سنت یا شیعه...... (3392417) (alef-13)
حسن
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۸:۵۷:۰۵
اگر مشکل ایجاد نکند که می کند شما قانون جنگل را دوست داری (3391582) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۲:۴۰:۴۷
به نظر من کوتاه نویسی هم واسه خودش هنریه... (3390777) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۲:۵۸:۴۵
من نمی دانم نویسنده چه خصومتی با سگ داره، ولی کسی که سگ و خروس را با هم مقایسه کند، قطعا از روی دانش نیست بلکه خصومت است، شاید نهان است و خودش اطلاع ندارد!
به هر حال بهتر است بدانید سگ ها آموزش پذیر هستند، هر سگی سگ نگهبان نیست، و طبیعتا هر سگی دائم در حال پارس نیست، در واقع کاملا برعکس، من ساکن برج هستم و در هر طبقه 6 واحد وجود دارد و در طبقه ما دو واحد سگ دارند، کلا محیط شلوغی نداریم ولی به هر حال صدای سگ ها از آدم ها و خصوصا بچه ها به مراتب کمتر است!!
من شخصا به دلیل اینکه روزی 2-3 ساعت بیشتر منزل نیستم (غیر از استراحت شبانه) سگ ندارم و گرنه این موجود دوست داشتنی مانند یک دوست می ماند، داشتنش از روی بدبختی نیست، به دلیل کلاس هم نیست، صرفا مانند علاقه به داشتن دوستانی بیشتر است، از همین جا نیز به شما اطمینان می دهم هیچ یک از دوستان من احساس نمی کنند به ایشان توهین شده است!!! (3390831) (alef-13)
به هر حال بهتر است بدانید سگ ها آموزش پذیر هستند، هر سگی سگ نگهبان نیست، و طبیعتا هر سگی دائم در حال پارس نیست، در واقع کاملا برعکس، من ساکن برج هستم و در هر طبقه 6 واحد وجود دارد و در طبقه ما دو واحد سگ دارند، کلا محیط شلوغی نداریم ولی به هر حال صدای سگ ها از آدم ها و خصوصا بچه ها به مراتب کمتر است!!
من شخصا به دلیل اینکه روزی 2-3 ساعت بیشتر منزل نیستم (غیر از استراحت شبانه) سگ ندارم و گرنه این موجود دوست داشتنی مانند یک دوست می ماند، داشتنش از روی بدبختی نیست، به دلیل کلاس هم نیست، صرفا مانند علاقه به داشتن دوستانی بیشتر است، از همین جا نیز به شما اطمینان می دهم هیچ یک از دوستان من احساس نمی کنند به ایشان توهین شده است!!! (3390831) (alef-13)
عباس
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۳:۲۰:۰۶
سگ حیوون بسیار زرنگی ست!حاضره تیکه تیکه بشه ولی صاحبش آسیب نبینه،بنا به شغل پدرم که کشاورز است،همسایه ما به دلیل حفاظت از دام هاش سگ داره که بسیار سگ های باهوش و دوست داشتی هستن!که به محض شنیدن صدای پات یا ماشین و موتورت به استقبالت میان و موقع رفتن تا سر جاده همراهیت میکنن!اگه سگ از نظر شرعی مشکلی نداشت قطعا مثل مرغ و خروس توی خونه نگه میداشتم!هر حیوونی رو باید در مکان خاص خودش نگه داشت!خوبه همسایت گوسفند بیاره تو آپارتمان نگه نه صدا و نه آزاری،بعداز ظهرام باهاش تو آپارتمان گردش کنه!شما تنهایی باید با هم نوعت سرگرم بشی (3390916) (alef-13)
کاوه
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۴:۲۹:۲۵
به نظرم همسایه این اقای نویسنده یه سگ پر سر و صدا داره که گاه و بیگاه پارس میکنه و آسایش را از این دوستمان گرفته. خوب فرمایش ایشان صحیح است اما تربیت سک هم مهم است. متاسفانه در ایران ملت حیوانات را نگه می دارند اما با تربیت حیوانات آشنایی ندارند و من باب مثال سگی که در آپارتمان نگهداری می شود ، باید آموزش ببیند که پارس نکند. همچنین است سایر مسایل بهداشتی مرتبط به نگهداری حیوانات خانگی.
ولی در عجبم ایا واقعا درجه اهمیت این مسئله تا بدان حد است که عنوان آن در صدر عناوین مسایل ما باشد؟ می خواهم بدانم ایا آلودگی صوتی یک سگ در یک مجموعه آپارتمانی بیشتر است یا آلودگی صوتی ناشی از یک جوان همسایه زبان نفهم که ولوم دستگاه صوتی اش را تا آخر می چرخاند؟
پس میئله این دوست عزیز، آلودگی صوتی و ازار همسایه نیست بلکه با اصل ماجرای نگهداری حیوان خانگی مشکل دارد. البته من بر آن نیستم که ایشان را به نظر مخالفش مجاب کنم اما ایشان بد نیست بداند که همه بچه ها و همینطور بزرگتر ها عاشق حیوانات هستند و نگهداری حیوان در خانه باعث افزایش عشق و دوستی و محبت در خانواده می شود. این گفته من نیست بلکه اعتقاد روانشناسان است. در خصوص سگ من این حیوان بی نظیر را حیوان نمی دانم. سگ از پیدایش بشر همواره در کنار انسان بوده و با او زندگی میگرده و به او کمک میکرده. بسیاری از سگها از بسیاری از انسانها بهترند. عشق بدون قید و شرط را انسان باید از سگ بیاموزد!!!!!!!! (3391126) (alef-13)
ولی در عجبم ایا واقعا درجه اهمیت این مسئله تا بدان حد است که عنوان آن در صدر عناوین مسایل ما باشد؟ می خواهم بدانم ایا آلودگی صوتی یک سگ در یک مجموعه آپارتمانی بیشتر است یا آلودگی صوتی ناشی از یک جوان همسایه زبان نفهم که ولوم دستگاه صوتی اش را تا آخر می چرخاند؟
پس میئله این دوست عزیز، آلودگی صوتی و ازار همسایه نیست بلکه با اصل ماجرای نگهداری حیوان خانگی مشکل دارد. البته من بر آن نیستم که ایشان را به نظر مخالفش مجاب کنم اما ایشان بد نیست بداند که همه بچه ها و همینطور بزرگتر ها عاشق حیوانات هستند و نگهداری حیوان در خانه باعث افزایش عشق و دوستی و محبت در خانواده می شود. این گفته من نیست بلکه اعتقاد روانشناسان است. در خصوص سگ من این حیوان بی نظیر را حیوان نمی دانم. سگ از پیدایش بشر همواره در کنار انسان بوده و با او زندگی میگرده و به او کمک میکرده. بسیاری از سگها از بسیاری از انسانها بهترند. عشق بدون قید و شرط را انسان باید از سگ بیاموزد!!!!!!!! (3391126) (alef-13)
زحمت تایپ کشیدم
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۶:۲۹:۳۲
سگ ندارم، سگ نمی خواهم، سگ نخواهم داشت؛ اما حق ندارم خواست معقول دیگران را «چون من دوست ندارم» تعطیل کنم.
شرع همواره بر عقل و منطق استوار است. بنابراین، باید بتواند توضیح دهد که چرا سگ نجس است و مثلاً گربه یا خروس نجس نیست. اگر موضوع بهداشت است، از گربه و خروس و کبوتر و خرگوش و پرنده و افعی [!] . . . هم ممکن است آلودگی و بیماری به انسان منتقل شود؛ اما با مراقبتهای دامپزشکی، میتوان موجبات سلامتی همۀ اینها را فراهم کرد.
اصحاب کهف سگ را با خود به محیط خوابشان بردند و خداوند هم در قرآن کریم آنها را به این دلیل مذمت نکرد.
پس شاید وقت آن باشد که در احکام نجاست مربوط به سگ با توجه به پیشرفت علم پزشکی بازنگری شود.
در مورد دیگر مزاحمت ها با نویسنده موافقم. قرار نیست صدای سگ یا حضورش موجب ترس یا آزار دیگران شود. اما کمتر دیده ام که سگهای آپارتمانی پارس کنند یا به کسی حمله کنند. در واقع، مزاحمت آنها بسیار کمتر از مزاحمت انسانها برای هم است. من ترجیح می دهم همسایۀ بالاسری ام ده تا سگ نجیب داشته باشد تا یک بچۀ تخس و شیطان که مدام بدود و سر و صدا ایجاد کند و داد بزند.
حیوانات را دوست داشته باشیم و به آنها محبت کنیم. بلکه از طریق این رفتار انسانی، خلق و خوی حیوانی در جامعه کمتر شود و محیط مان به پاس محبت به حیوانات، تلطیف و بابرکت شود . . . به قول باکلاسها: عین خارج (این رو شوخی کردم)!!!! (3391360) (alef-13)
شرع همواره بر عقل و منطق استوار است. بنابراین، باید بتواند توضیح دهد که چرا سگ نجس است و مثلاً گربه یا خروس نجس نیست. اگر موضوع بهداشت است، از گربه و خروس و کبوتر و خرگوش و پرنده و افعی [!] . . . هم ممکن است آلودگی و بیماری به انسان منتقل شود؛ اما با مراقبتهای دامپزشکی، میتوان موجبات سلامتی همۀ اینها را فراهم کرد.
اصحاب کهف سگ را با خود به محیط خوابشان بردند و خداوند هم در قرآن کریم آنها را به این دلیل مذمت نکرد.
پس شاید وقت آن باشد که در احکام نجاست مربوط به سگ با توجه به پیشرفت علم پزشکی بازنگری شود.
در مورد دیگر مزاحمت ها با نویسنده موافقم. قرار نیست صدای سگ یا حضورش موجب ترس یا آزار دیگران شود. اما کمتر دیده ام که سگهای آپارتمانی پارس کنند یا به کسی حمله کنند. در واقع، مزاحمت آنها بسیار کمتر از مزاحمت انسانها برای هم است. من ترجیح می دهم همسایۀ بالاسری ام ده تا سگ نجیب داشته باشد تا یک بچۀ تخس و شیطان که مدام بدود و سر و صدا ایجاد کند و داد بزند.
حیوانات را دوست داشته باشیم و به آنها محبت کنیم. بلکه از طریق این رفتار انسانی، خلق و خوی حیوانی در جامعه کمتر شود و محیط مان به پاس محبت به حیوانات، تلطیف و بابرکت شود . . . به قول باکلاسها: عین خارج (این رو شوخی کردم)!!!! (3391360) (alef-13)
علی
۱۳۹۴-۰۹-۲۵ ۱۴:۵۲:۱۰
الزاماً احکام شرع نباید با عقل و منطق من و شما جور دربیاد. دنبال جواب علمی(علم ناقص) گشتن اشتباه هست که بگم مثلاً گوشت خوک برای کرم مشکل داشت، الان که از بین بردیم دیگه حلاله!
بعد هم دوباره آیات قرآن رو مطالعه کنید، سگ نرفته وردستشون(تازه محیط طبیعت و سگ هم دم غار بوده، نه بغلشون) ضمنی که احادیث در مورد سگ زیاده، اگر مسلمان هستید، به اونها عمل کنید، نه اینکه دنبال راه در رو با استناد به عقل و علم ناقص ما بگردید (3393574) (alef-1)
بعد هم دوباره آیات قرآن رو مطالعه کنید، سگ نرفته وردستشون(تازه محیط طبیعت و سگ هم دم غار بوده، نه بغلشون) ضمنی که احادیث در مورد سگ زیاده، اگر مسلمان هستید، به اونها عمل کنید، نه اینکه دنبال راه در رو با استناد به عقل و علم ناقص ما بگردید (3393574) (alef-1)
شاهين
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۱۹:۴۳:۰۴
به نظرم اگر نگارنده با چند صاحب سگ صحبت ميكرد خيلي جبهه گيري عليه حيوانات خانگي در متن كمتر ديده ميشد. جاي جاي متن بي اطلاعي از روابط عاطفي كه بين انسان و حيوان ميتونه شكل بگيره ديده ميشه. در مورد واق واق كردن سگ خيلي بزرگنمايي ميكنيد سگ تا تحريك نشه الكي واق واق نميكنه اگر اينطور بود قطعا خود صاحب حيوان زودتر از همه از دستش كلافه ميشد.داروين ميگه هيچ تفاوت بنيادين بين انسان و حيوان در توانايي احساس لذت و درد و خوشحالي و رنج نيست. اميدوارم ديدگاهمون نسبت به اين مخلوقات خداوند لطيفتر بشه (3391685) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۲۰:۴۹:۱۲
با این استدلال حق سوار شدن بر وسیله نقلیه هم باید از مردم گرفته شود با همین استدلال که آیا می توان به اتکای بر حق دسترسی به حمل و نقل حقوق مردم و همسایه ها را از بین برد و صدها دلیل در مورد مضرات ماشین از الودگی هوا گرفته تا پارک در خانه مردم آورد.
ولی دنیا الان به این بلوغ رسیده که حقوق مردم را بی جهت از آنها نگرفت بلکه آن را با قانون محدود کرد تا آسیب کمتری به مردم و اجتماع وارد آید. حق داشتن حیوان خانگی را هم می توان با وضع قوانین مناسب و قابل اجرا محدود نمود ولی نباید به طور مطلق از مردم گرفت که تنش دائمی ایجاد خواهد کرد. هر چیزی راکه مردم را به طور مطلق از آن منع کنید ایجاد تعارض دائمی خواهد کرد. (3391809) (alef-13)
ولی دنیا الان به این بلوغ رسیده که حقوق مردم را بی جهت از آنها نگرفت بلکه آن را با قانون محدود کرد تا آسیب کمتری به مردم و اجتماع وارد آید. حق داشتن حیوان خانگی را هم می توان با وضع قوانین مناسب و قابل اجرا محدود نمود ولی نباید به طور مطلق از مردم گرفت که تنش دائمی ایجاد خواهد کرد. هر چیزی راکه مردم را به طور مطلق از آن منع کنید ایجاد تعارض دائمی خواهد کرد. (3391809) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۲۱:۳۹:۴۱
آقا ما رفتیم از دست همسایه شکایت کردیم قاضی به من میگه برو خودت سگشو بکش. گند زده به همه مشاعات واقعا این چه وضعیه؟ (3391878) (alef-13)
زهرا
۱۳۹۴-۰۹-۲۵ ۱۰:۴۷:۳۱
باید قانون تصویب کنن درست و حسابی. تا قانون تصویب نشه، حقوق شهروندی شما و من در برابر خودخواهی بعضی ها یعنی هیچ! من به حیوون حساسیت دارم. آلرژی دارم. من توی شهر دارم زندگی می کنم با آدمها نه توی جنگل نه توی طبیعت. وقتی هم اعتراض می کنم میگه این مث بچه منه!! خب بچه ت رو جمع کن. بچه ت باید تو راهرو ساختمون ادرار کنه؟! (3392773) (alef-1)
۱۳۹۴-۰۹-۲۵ ۰۷:۳۲:۳۷
دلیل نجاست سگ انتشار انواع بیماری هاست اگر عده ای دوست دارند سگ نگهداری کنند باید محلی در خارج شهر ترتیب دهند با مساحت های بالا بنده به عنوان یک شهروند حاضر نیستم مورد جمله ی فیزیک و میکروبی سگ های نگهداری شده در شهر قرار بگیرم حالا هرچه قدر می خواهید در انسان دوستی سگان قلم فرسای بکنید ولی باید جلوی این منکر در شهر ها گرفته شود (3392281) (alef-13)
مریم
۱۳۹۵-۰۶-۱۴ ۱۴:۱۴:۵۲
با شما موافقم آفرین به این همه شهامت و خلاصه گویی (3919270) (alef-11)
۱۳۹۴-۰۹-۲۵ ۱۰:۵۷:۲۶
توی کوچه ما هم چند تا از همسایه‌ها سگ دارند که موقع باران و برف وقتی میارنشون بیرون، خوب ماهایی که مقید نجاست و طهارت هستیم، کمی اذیت میشیم. حتی من محترمانه هم تذکر دادم. ولی اونها کار خودشون رو میکنند. از نظر دینی به هیچ عنوان مجاز نیستیم که آزاری به آن حیوان‌ها برسانیم؛ والا کشتن اون سگها که کاری نداره(بدون درد و خونریزی!!!!)! وقتی هم بکشی صاحب اون سگ از نظر قانونی هیچ کاری نمی‌تونه بکنه.
من چند بار با نیروی انتظامی تماس گرفتم و گفتم. هیچ رسیدگی نکردند. دوستم تا حد شکایت و دادگاه هم رفت، ولی فایده نداشت.
کم کم محیط داره اونقدر امن میشه که این آدم‌های هنجار شکن روز به روز گستاخ‌تر می‌شوند.
فکر کنم چند سال دیگه بخاطر اینکه سگ توی خونه نداریم، همه ما را مسخره و سرزنش کنند!!! (3392803) (alef-1)
من چند بار با نیروی انتظامی تماس گرفتم و گفتم. هیچ رسیدگی نکردند. دوستم تا حد شکایت و دادگاه هم رفت، ولی فایده نداشت.
کم کم محیط داره اونقدر امن میشه که این آدم‌های هنجار شکن روز به روز گستاخ‌تر می‌شوند.
فکر کنم چند سال دیگه بخاطر اینکه سگ توی خونه نداریم، همه ما را مسخره و سرزنش کنند!!! (3392803) (alef-1)
۱۳۹۴-۱۰-۱۹ ۱۳:۵۹:۳۴
ممنون از مقاله خوبتون. واقعا این مسئله آزار دهنده ست به ویژه در جامعه ای که راهی برای بیان اعتراض وجود نداره و همینطور در شرایط کنونی زندگی که زیرساختی برای زندگی با حیوانات وجود نداره. امیدوارم یه قانون برای جلوگیری ازاین آزار و اذیت ها تصویب بشه.
موفق باشید (3454621) (alef-11)
موفق باشید (3454621) (alef-11)
شوک
۱۳۹۴-۱۲-۲۳ ۱۲:۵۵:۲۸
در مورد مرغ و خروس هم بگین! حدود یک هفته ای هست که آپارتمانی خریداری کردیم، ولی از روز اول صدای گوشخرلش خروسهای! همسایه هر 10 دقیقه یکبار و بعدش هم صدای قدقدقدای مرغهاشون نزاشتن بفهمیم زندگی ینی چی! لطفا راهنماییم کنین چیکار کنم! اینم بگم که خونه بغلی مجتمع ما تو پشتبومش نگه میداره، میتونم شکایت کنم ازشون؟! اونکه انقدر بیشعوره که محیط شهرو با دهاتشون اشتباه گرفته! لطفا راهنماییم کنین (3602320) (alef-11)
sh
۱۳۹۵-۰۱-۱۶ ۰۸:۱۳:۳۸
همسایه ی ما در پشت بام یک خروس نگه میداره که از سحر تا غروب سروصدا میکنه و همه ی همسایه ها رو آزار میده، صاحبشم آدم درستی نیست و حرف حالیش نمیشه و همسایه ها هم بخاطر ترس پیگیرش نمیشن.
میخواستم بدونم در این رابطه ما باید چیکار کنیم؟ دیگه واقعا اذیت میشیم (3627514) (alef-11)
میخواستم بدونم در این رابطه ما باید چیکار کنیم؟ دیگه واقعا اذیت میشیم (3627514) (alef-11)
nadia
۱۳۹۵-۰۲-۲۱ ۱۱:۳۶:۵۷
مشکل ما دقیقا برعکسه. همسایه ما یه سگ داره که سرو صدای زیادی نداره. چون بخاطر نزدیکی به اماکن عمومی پر رفت و آمد، دزدی تو محله زیاده، وجودش امنیت رو بیشتر کرده. در عوض تو کوچه 10 تا خروس بی محل هست با صدای نخراشیده که وقت و بی وقت می خونن. خیلی از خونه ها کبوتر دارن و صبح تا شب روی پشت بومن طوری که نمیشه رفت تو حیاط چون کامل وراندازت می کنن. زوج جوون که با هم دعوا کنن و فحش های رکیک بدن هم داریم. بچه ها هم سر ظهر تو کوچه فوتبال و جیغ و داد. جالبه که همه ی این صداها عادی به نظر میاد و همه پذیرفتن. اما چون سگ نجسه صداش هم قبول نمیکنن و اعتراض دارن. این همسایه بیچاره هم مجبور شد چون جایی واسه سگه پیدا نکرد تو خیابون ولش کنه. (3696770) (alef-11)
گلرخ
۱۳۹۵-۰۴-۰۶ ۰۹:۲۷:۲۷
دوست داشتن حیوونا اصلا بد نیست خیلیم خوبه مخصوصا سگ که خیلی حیوون دوست داشتنی ای هست
اما نگهداری از حیوون تو آپارتمان یکم غیر منطقیه
همسایه ما سه تا سگ داره که سر و صداشون ما رو دیوونه کرده
شب و نصفه شب از صدای اونا خواب نداریم
مخصوصا من که صبح زود باید بیدار شم و بیام سرکار واقعا برام ازار دهنده شده
چندین بار هم بهشون تذکر دادیم اما در کمال خودخواهی و بی ادبی میگه خونمه دلم میخواد به کسی ربطی نداره
و الان ما رو ناچار کرده که شکایت کنیم
اما واقعا نمیدونم که به کجا و چه جوری باید شکایت کرد و چطور میشه پیگیری کرد
از طرفی هم دلم واسه حیونای بیچاره میسوزه میترسم بیان ببرن بکشنشون
اگر کسی میتونه راهنمایی کنه
ممنون میشم (3784413) (alef-11)
اما نگهداری از حیوون تو آپارتمان یکم غیر منطقیه
همسایه ما سه تا سگ داره که سر و صداشون ما رو دیوونه کرده
شب و نصفه شب از صدای اونا خواب نداریم
مخصوصا من که صبح زود باید بیدار شم و بیام سرکار واقعا برام ازار دهنده شده
چندین بار هم بهشون تذکر دادیم اما در کمال خودخواهی و بی ادبی میگه خونمه دلم میخواد به کسی ربطی نداره
و الان ما رو ناچار کرده که شکایت کنیم
اما واقعا نمیدونم که به کجا و چه جوری باید شکایت کرد و چطور میشه پیگیری کرد
از طرفی هم دلم واسه حیونای بیچاره میسوزه میترسم بیان ببرن بکشنشون
اگر کسی میتونه راهنمایی کنه
ممنون میشم (3784413) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۷-۱۰ ۰۳:۰۱:۱۳
جالب است که در این صفحه با کسانی آشنا شدم که خود را خدا تر از خداوند می دانند. امیدوارم خداوند با شما همانگونه رفتار کند که شما با دیگر مخلوقات او رفتار می کنید. خواه به نیکی و مهر و خواه با غضب و قساوت (3957060) (alef-13)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
