کد مطلب: 224078
چیپس یا طلای شور؟!
بخش تعاملی الف - مهرشاد منصوری
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۴ ارديبهشت ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۳۱
دیروز دم در یک مغاره، یک چیپس فلفلی خوشگل-که البته توی آفتاب چیده شده بودن و به همین علت از زیرش انتخاب کردم-برداشتم و تصادفا چشمم به قیمتش خورد،۱۵۰۰ تومان!
وزنش را هم نگاه کردم: ۶۰ گرم به اضافه منهای ۵ گرم! البته قبلا هم زیاد از این چیپس خریده بودم و این اواخر به قیمتش توجهی نکرده بودم چون همیشه همراه چیزهای دیگه خرید کرده بودم.
بگذریم، مارک معروف دیگری را هم نگاه کردم و دیدم بله آن هم ۶۰ گرم و ۱۵۰۰ تومن!
تا اونجایی که یادمه همین چیپس-که سال ها پیش ۱۲۰ گرم بود و حدود ۱۲۰ تومن!- دو سال پیش حدود ۵۰۰ تومن بود و ناگهان سوالی در ذهن من بیسواد شکل گرفت:
آیا در تولید این چیپس از کارگر خارجی با حقوق دلاری استفاده شده و هزینه برق و گاز و آب و حمل و نقل این کارخانه همگی ۳ برابر شده طی این مدت؟!
چرا این محصول که تقریبا همه چیزش ایرانی هست باید تورمی همپای دلار داشته باشه؟ وانگهی از دید هزینه و سود آیا برای ۶۰ گرم چیپس که فوقش از ۲۰۰ گرم سیب زمینی تازه و ۲۰ گرم روغن تشکیل شده چنین قیمتی معقوله؟
البته این مشتی کوچک از خروار بیکران محصولاتی است که گاها رشدی ۴-۵ برابری کردند و این در حالی است که متوسط حقوق مردم طی این سال های فاجعه، حداکثر ۱.۵ برابر شده.
به نظر بنده دولت و مجلس باید مکانیزمی برای نظارت بر قیمت تمام شده و قیمت فروش ایجاد کنند و از طرفی قیمت صادرات یک محصول نباید ملاک قیمت داخلی اون باشه چون در تمام دنیا هزینه ها منجمله دستمزد و آب و برق و گاز و غیره به مراتب گرانتر است.
ضمنا این را هم اضافه کنم که تولید کننده های داخلی - که بنده هم یک عضو بسیار کوچکی از آن ها هستم - در حال حاضر از بالاترین یارانه بهره مند اند و اون چیزی نیست جز کارکنانی با دستمزدهای بسیار پایین- حدود ماهی ۲۵۰ دلار با مزایا- که حتی در چین هم دستمزد رویایی محسوب می شود.
وزنش را هم نگاه کردم: ۶۰ گرم به اضافه منهای ۵ گرم! البته قبلا هم زیاد از این چیپس خریده بودم و این اواخر به قیمتش توجهی نکرده بودم چون همیشه همراه چیزهای دیگه خرید کرده بودم.
بگذریم، مارک معروف دیگری را هم نگاه کردم و دیدم بله آن هم ۶۰ گرم و ۱۵۰۰ تومن!
تا اونجایی که یادمه همین چیپس-که سال ها پیش ۱۲۰ گرم بود و حدود ۱۲۰ تومن!- دو سال پیش حدود ۵۰۰ تومن بود و ناگهان سوالی در ذهن من بیسواد شکل گرفت:
آیا در تولید این چیپس از کارگر خارجی با حقوق دلاری استفاده شده و هزینه برق و گاز و آب و حمل و نقل این کارخانه همگی ۳ برابر شده طی این مدت؟!
چرا این محصول که تقریبا همه چیزش ایرانی هست باید تورمی همپای دلار داشته باشه؟ وانگهی از دید هزینه و سود آیا برای ۶۰ گرم چیپس که فوقش از ۲۰۰ گرم سیب زمینی تازه و ۲۰ گرم روغن تشکیل شده چنین قیمتی معقوله؟
البته این مشتی کوچک از خروار بیکران محصولاتی است که گاها رشدی ۴-۵ برابری کردند و این در حالی است که متوسط حقوق مردم طی این سال های فاجعه، حداکثر ۱.۵ برابر شده.
به نظر بنده دولت و مجلس باید مکانیزمی برای نظارت بر قیمت تمام شده و قیمت فروش ایجاد کنند و از طرفی قیمت صادرات یک محصول نباید ملاک قیمت داخلی اون باشه چون در تمام دنیا هزینه ها منجمله دستمزد و آب و برق و گاز و غیره به مراتب گرانتر است.
ضمنا این را هم اضافه کنم که تولید کننده های داخلی - که بنده هم یک عضو بسیار کوچکی از آن ها هستم - در حال حاضر از بالاترین یارانه بهره مند اند و اون چیزی نیست جز کارکنانی با دستمزدهای بسیار پایین- حدود ماهی ۲۵۰ دلار با مزایا- که حتی در چین هم دستمزد رویایی محسوب می شود.
کلمات کلیدی : مهرشاد منصوری
