الف - دنیا فنی زاده، عاقبت دوری پدر را تاب نیاورد!

دیروز ( سه شنبه هفتم دی ) پس از جلسه با داوران جایزه ی کتاب سال سینما، به ساختمان شماره ی دو بنیاد سینمایی فارابی ( استودیو میثاقیه ) رفتم برای دیدن پلاتوی فیلم سینمایی « خاله قورباغه » به تهیه کنندگی سرکار خانم فرشته ی طائرپور. هنرمندان صحنه انصافا برای یک کار عروسکی، خانه و فضای زیبا و چشم نوازی ساخته بودند. اما فضا سنگین بود. خانم طائرپور بیقرار بود.آقای ساکت را که بعد از بیست وسه سال می دیدم، خنده بر لب داشت و همینطور افشین هاشمی و دیگران، اما به روشنی پیدا بود که چه غمی در چشمهایشان موج می زند. خانم طائرپور با صدایی غمبار و خسته گفت: به گفته ی پزشکان، دنیا فنی زاده شرایط سختی دارد برای شفای اش دعا کنیم. ...

هنوز بیست و چهار ساعت از دیروز نگذشته است که امروز در خبرها خواندم که این بانوی هنرمند به پدر بسیار هنرمندش ـ پرویز فنی زاده ـ که در عرصه ی بازیگری براستی کم نظیر بود پیوسته است. دقایقی می گذرد. کلاه قرمزی با آن ناز و ادای شیرین اش جلوی چشمانم زنده می شود. و تجسم می کنم که دنیا فنی زاده با چه مهارت شگفتی، آن عروسک بیجان را زنده می کرد و آن ملاحت های دلچسب را با دست و جان خود به کلاه قرمزی می بخشید.

« گوزنها » ی مسعود کیمیایی در برابرم جان می گیرد و بازی خیره کننده ی مرحوم پرویز فنی زاده در آن فیلم همیشه دیدنی. « رگبار » بهرام بیضایی را می بینم و باز این پرویز فنی زاده است که می درخشد. « گاو » ساخته ی داریوش مهرجویی، « سلطان صاحبقران » ناصر تقوایی و بازی بیاد ماندنی فنی زاده در نقش « مش قاسم » و ... و پدر و دختر چه زود از دنیای سینما و هنر این سرزمین کوچ کردند. این درد و دریغ چه سنگین است.

برای پرویز فنی زاده و دختر دلبندش دنیا، آمرزش و رحمت و آرامش آرزو می کنم و این غم جانکاه را به مادر و خواهر و همسرش تسلیت می گویم.