الف - هدف اوباما از اعزام نیروهای عملیات ویژه به سوریه

هدف اوباما از اعزام نیروهای عملیات ویژه به سوریه

سرانجام پس از ماه ها بحث و گفت و گو، باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا روز جمعه فرمان اعزام نیروی زمینی به سوریه را صادر کرد. این خبر را رسانه ها روز جمعه و در حالی که وزرای خارجه ۱۷ کشور در اتریش در حال مذاکره درباره آینده سوریه بودند اعلام کردند.

مطابق اعلام کاخ سفید، آمریکا از ماه آینده نیروهای عملیات ویژه را برای انجام آنچه تعلیم، مشاوره و کمک به مخالفان «میانه‌رو» سوری جهت مبارزه با داعش خوانده شده، روانه شمال سوریه خواهد کرد. در دستور باراک اوباما آمده که ۵۰ عضو به سوریه اعزام می شوند.

جاش ارنست، سخنگوی کاخ سفید در کنفرانس خبری روز جمعه با اشاره به اینکه نمی تواند بدلایل امنیتی به جزئیات راهبرد آمریکا اشاره کند گفت بسیار مهم است که مردم آمریکا درک کنند نیروهای ما ماموریت رزمی ندارند و ماموریت آن ها توانمند سازی نیروهای مخالف در سوریه است.

به نظر می رسد دولت آمریکا بر این موضوع که این نیروها، محدود هستند و صرفاً برای آموزش وارد سوریه می شوند تاکید دارد تا شائبه ورود زمینی گسترده به جنگ سوریه مطرح نشود؛ چرا که اوباما با شعار تغییر و این که از درگیری های خاورمیانه خارج می شود توانست در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی برسد.

در حال حاضر، شمار نظامیان آمریکایی در عراق حدود ۳۳۰۰ نفر عنوان شده و به گفته مقامات واشنگتن، هیچ نظامی این کشور به سوریه اعزام نشده است. با این وجود درباره چرایی اعزام نیروهای آمریکایی به جنگ سوریه آن هم در این مقطع زمانی دلایل متفاوتی ذکر شده است.

اشتون کارتر، وزیر دفاع آمریکا روز جمعه گفت تصمیم برای ارسال نیروهای ویژه آمریکایی به سوریه بخشی از راهبرد تقویت نیروهای محلی برای شکست داعش است. بر همین اساس استراتژی جدید وزارت دفاع آمریکا که کارتر در جلسه استماع اخیر در سنا مطرح کرد، تشدید حملات به رقه، مقر داعش در سوریه و الرمادی در عراق و همچنین افرایش حملات در سوریه و عراق است.

اما برخی بر این عقیده هستند این تاکتیک زمانی از سوی آمریکایی ها به کار گرفته می شود که استراتژی قبلی آنها مبنی بر آموزش مخالفان «میانه رو» با شکست جدی مواجه شده و گزینه استقرار موقت برخی نیروهای ویژه آمریکا در سوریه در راستای مشاوره به مخالفان در نبرد با دولت سوریه و حمایت بالقوه از عملیات هوایی است. این تاکتیک در نهایت موجب می شود که آمریکا در مذاکرات درباره آینده سوریه دست بالا را داشته باشد.

همچنین ممکن است درپیش گرفتن یک شیوه جدید برای مداخله بیشتر در عراق و سوریه به این دلیل باشد که پوتین از یک ماه پیش حملات هوایی گسترده ای را علیه مخالفان بشار اسد تدارک دیده است و آمریکایی ها برای برقراری موازنه در سوریه و از بین بردن برتری روس ها، به این فکر افتاده اند.

در واقع اگر رئیس جمهور روسیه وارد جنگ سوریه نمی شد آمریکا احساس نمی کرد که مجبور است حمایت خود را از مخالفان بشار اسد تقویت کند. همچنین این حملات در راستای حمایت و کمک کردن به کردها و به زعم آمریکایی ها مخالفان میانه رو در مقابل حملات نیروهای روسیه و حتی ترکیه است. بر اساس این استدلال اقدام دولت آمریکا پیامی برای روس ها است مبنی بر اینکه درگیری در سوریه ممکن است برای آنها بسیار دشوارتر گردد.

برخی کارشناسان نیز معتقدند اگر چنین تصمیمی اتخاذ نمی شد روس ها در آینده نزدیک به عنوان ابرقدرت در خاورمیانه سر بر می آوردند و آمریکا دیگر جایی در خاورمیانه نخواهد داشت.

در راستای همین دلیل، اما عده ای معتقدند که بعید است نیروهای اندکی که وارد سوریه شده اند بتوانند تغییر محسوسی در میدان نبرد ایجاد کنند مگر این که آمریکا در پی این است تا در مراحل بعدی تعداد افراد بیشتری را درگیر جنگ کند.

اما جاش ارنست سخنگوی کاخ سفید در صحبت های روز جمعه خود این دلیل را رد می نماید و عنوان می کند که اوباما به دنبال اجرای برنامه عملیات زمینی دراز مدت نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه نیست البته اشتون کارتر احتمال استقرار تعداد بیشتری از نیروهای ویژه را در سوریه رد نکرده است. وی گفته اگر مأموریت اولیه این نیروها موفقیت‌آمیز باشد نیروهای بیشتری ارسال خواهند شد.

اما بدون شک در صورت رخ دادن این موضوع و تخلف اوباما از وعده های انتخاباتی خود، موقعیت هم حزبی های او در انتخابات ریاست جمهوری تضعیف خواهد شد.

در مجموع می توان گفت هدف از اعزام نیروی زمینی عملیات ویژه به سوریه در راستای افزایش نقش آمریکا و تقویت مخالفان مورد حمایت واشنگتن که ضد بشار اسد هستند می باشد تا میدان نبرد کامل در اختیار روس ها نباشد اما دشوار است که بتوان باور کرد این تعداد محدود تاثیرگذاری بسیار زیادی در میدان نبرد داشته باشند و همچنین پیش بینی این که در مرحله بعد مقامات کاخ سفید چه اقدامی انجام دهند سخت است و شاید به تحرک و اقدامات دیگر بازیگران منطقه ای و بین المللی نیز بستگی دارد.