شاید بتوان طرح مسکن مهر را یکی از نقاط قوت دولت گذشته و یکی از مهم ترین طرح های دولت های بعد از انقلاب دانست که در آن محوریت محرومیت زدائی و توجه به قشر ضعیف و کم در آمد جامعه بوده است.
سیاست های دولت های بعد از انقلاب عمدتا بر مبنای توسعه گرائی بوده که در آن مستضعفین و مردم کم در آمد را لشگر قابلمه به دست نامیده و له شدن این قشر در زیر چرخ توسعه را امری عادی می گماشتند با وجود حاکم بودن این تفکر و با روی کار آمدن دولت نهم طرحی پایه ریزی شد که در آن افرادی که هیچ گاه به صاحب خانه شدن فکر هم نمی کردند اکنون با طرح مسکن مهر با مبلغ ناچیز صاحب کلید خانه شدند.
بدون شک طرح مسکن مهر را می‌توان یکی از طرح‌هایی دانست که باعث شد بسیاری از افراد به خصوص افراد کم درآمد جامعه صاحبخانه شوند. هرچند که این طرح نیز از دایره نقد خارج نیست و به حتم مشکلات و ضعف‌هایی داشته اما اهمیت اجرای آن بر هیچ کس پوشیده نیست. اهمیت مسکن مهر آنجا تجلی می‌یابد که رهبر معظم انقلاب اسلامی در یکی از دیدارهای خود با رئیس‌جمهور و اعضای هیأت دولت، پانزده توصیه به دولت داشتند که آخرین توصیه ایشان توجه جدی برای تکمیل مسکن مهر بود.
حضرت آیت الله خامنه‌ای در این دیدار فرمودند:
اگر احتمالاً با اصل طرح مسکن مهر و یا نحوه تزریق اعتبارهای بانکی به آن مخالفتی وجود دارد، اما این را هم بدانیم که اکنون چند میلیون نفر چشم انتظار تکمیل مسکن مهر هستند و باید این کار به طور جدی پیگیری شود و به اتمام برسد". هرچند که دولت یازدهم با آغاز به کار خود تمایل چندانی برای ادامه این طرح نداشت به طوری که تصمیم گرفت نام این طرح را از مسکن مهر به مسکن اجتماعی تغییر دهد تا حداقل در ظاهر نشان دهد که علاقه‌ای به ادامه طرح دولت قبلی ندارد. به هر حال به نظر می‌رسید که دولتمردان یازدهم به خصوص وزیر و معاونان وزارت مسکن و شهرسازی پس از توصیه‌های مقام معظم رهبری نگاه ویژه‌ای به مسکن مهر داشته باشند به طوری که با تکمیل زیرساخت‌ها این واحدها را برای اسکان متقاضیان آماده کنند. اما در عمل آنچه در استان ها به وضوح قابل مشاهده است نبود اراده کافی برای تکمیل این طرح می باشد چرا که طرح مسکن مهر مانند فرزند یتیمی است که اکنون زیر دست ناپدری ای افتاده است که وجود چنین فرزندی را به لحاظ سیاسی چندان سودمند نمی داند.
یکی از معضلاتی که اکنون مردم با آن دست و پنجه نرم می کنند تعاونی هایی هستند که به نمایندگی از مردم اقدام به ساخت و تحویل مسکن به مردم می کنند تعاونی هایی که عمدتا به دلیل نا آگاهی و نداشتن علم و توان این کار موجب برهم زدن آرامش و نگرانی بسیاری در اقشار مختلف جامعه شده اند. افرادی که به کمک مسکن و شهرسازی اقدام به تاسیس تعاونی کرده و به ساخت واحدهای مسکن مهر پرداخته اند بعضا دارای حداقل سواد ممکن و توانایی های لازم در امر ساخت و ساز نبوده و بخاطر سود قابل توجهی که از این امر عاید آنان می شد اقدام به تاسیس تعاونی و دریافت پول از مردم کرده اند حال آنکه به جرات می توان گفت بسیاری از تعاونی هایی که اقدام به دریافت مبالغی از مردم کرده اند بعد از چهار تا پنج سال هنوز برای تحویل واحدها اقدام نکرده اند این از طرفی است که با تاخیر در قسط بندی وامی که از بانک دریافت شده معضل بزرگتری بنام سود مشارکت گریبانگیر بسیاری از مردم شده است که نکته جالب آنکه بانک در دریافت وام خود طرف حساب خود را فقط مردم می دانند و عملا این مردم هستند که باید پاسخگوی ناکارآمدی و اشتباهات تعاونی ها را بدهند.
نکته دیگری که باعث نارضایتی مردم از تعاونی ها شده است کیفیت مصالحی است که در ساخت واحدها می شود که برخی تعاونی ها صرفا بخاطر بدست آوردن سود قابل توجه اقدام به بکار بردن مصالحی با کیفیت درجه ۳ و حتی مصالح دور ریختنی کارخانه ها کرده اند. این در صورتی است که مثلا بر ساخت واحدها نظارت می شود غافل از اینکه یا باید در وجود ناظر شک کرد و یا در نوع نظارت بر ساخت وساز واحدها. حاصل کلام اینکه مهمترین چیزی که اکنون موجب این سو استفاده ها و بی تدبیری ها در خانه دار کردن مردم شده است ضعف در قانون و قانونگذاری است با اندک تاملی بر اساسنامه ها و قوانین مربوط به تعاونی ها براحتی منافذی که باعث دور زدن قوانین می شود مشخص شده و در دسترس افراد سودجو قرار میگیرد که همین امر باعث ورود متعدد دستگاه قضا به عملکرد تعاونی های مسکن مهر شده است که به دلیل آشنایی با راههای دور زدن قانون توسط تعاونی ها قاطبه ی پرونده هایی که بخاطر سواستفاده به دادگاه رجوع داده شده است همواره به سود تعاونی ها تمام شده و این تعاونی ها بدون احقاق حق مردم اعلام انحلال کرده و برای همیشه از چنگ قانون می گریزند.
امید است دولت که در ایام انتخابات با شعار ادامه دادن طرح مسکن مهر بر سرکار آمد به جای مزخرف خواندن این طرح مشکلات آن را برطرف کرده و کمک قابل توجهی برای خانه دار کردن مردم بکنند شاید بدین وسیله حداقل، باری از دوش مردم بی بضاعت و مستضعف که تنها در رویای خود به خانه دار شدن فکر می کردند و اکنون رویای خود را قابل دستیابی می بینند برداشته شود.
