الف - پسا آزاد سازی حلب و نقش ایران

پس از فروكش‌كردن جنگ تحميلي و خانمان‌سوز در عراق و سوريه که با بيش از۵ سال مداخله‌ي دشمنان اين کشورها به ويراني قسمت عظيمي از زير ساختهاي عمراني و کشته شدن و آوارگي بسياري مردم از جمله زنان و کودکان آنها انجاميد، امروز شروع بازسازي ويراني اين کشورها نزديك ست.

حال با توجه به وجود شرکتهاي بزرگ و قدرتمند ايراني که حضوري فعال در بازسازي کشورمان بعد از جنگ داشتند و نيز حضور فعال موثر در عرصه بين‌المللي را در کارنامه خود دارند اين سوال مطرح است که آيا برنامه‌اي براي حضور شرکتهاي ايراني براي بازسازي عراق و سوريه وجود دارد؟ با توجه به آمادگي فعلي شرکتهاي ايراني در بازسازي اين دو کشور، آيا صرف آمادگي داشتن شرکتها کافيست؟ مسلماً خير.

ارزش اين فرصت ايجاد‌شده براي خلق فرصتهاي شغلي و رونق اقتصادي براي جامعه مهندسي صنفي و حرفه‌اي کشور بر کسي پوشيده نيست. اما اگر استراتژي مشخصي درباره حضور شرکتهاي ايراني در بازسازي اين كشورها و راهبرد مدون و بلندمدتي براي اين حضور مهيا نشود بايد نظاره‌گر حضور شرکتهاي قدرتمند چيني اروپايي روسي يا حتي آمريکايي در اين فقره باشيم. مشخصا نميتوان بدون پشتيباني وزارت‌خانه‌هاي مربوط و عوامل ديپلماتيک و وزارت خارجه در بازسازي نقش عمده‌اي داشت. سوال اين است که چه مقدار براي اين حضور آمادگي داريم؟ حضوري که مطابق مصالح ملي و در جهت شعار «اقتصاد مقاومتي، اقدام و عمل» باشد.

مسلما سوريه و عراق منتظر ما نخواهند نشست. شرايط حاضر همچون گنجي بزرگ و فرصتي عظيم براي معرفي پتانسيل شرکتهاي ايراني و جامعه مهندسي در گذر است که بايد در روزهاي آينده و براي معرفي توانمنديهاي خود در معرض معرفي قرارگيرند.

شايد بتوان گفت که: با تشکيل کنسرسيومهاي بزرگ، متشکل از تمام رشته‌ها در زمينه‌ها‌ي لازم، بايد تواناييهاي كشور براي حضور در اين دوره‌ي زماني را نيز معرفي‌نمود.