دیروز پسرم را در یکی از دبیرستان های دولتی منطقه ۱۱ تهران برای تحصیل در دوره دوم دبیرستان یا به قولی سال دهم ثبت نام کردم. این را هم می دانستم و و مسئولان دبیرستان می دانستند که طبق اصل سی ام قانون اساسی تحصیل تا پایان دوره متوسطه رایگان است. در اصل سی ام قانون اساسی آمده است:
دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رايگان را براي همه ملت تا پايان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصيلات عالي را تا سرحد خودكفایی كشور به طور رايگان گسترش دهد.
با همه این تفاصیل از ما قول گرفتند که دو میلیون و سی صد هزار تومان در ۷ قسط تا پایان سال تحصیلی بگیرند.
با توجه به اصل صریح قانون اساسی و تاکیدات مکرر متولیان عالی آموزش و پرورش ولی باز مدیران مدارس دولتی به خود اجازه می دهند از اولیای دانش آموزان پول زور بگیرند. ا
این را هم بگویم که اگر به خود جرات مخالفت می دادم و می گفتم پول نمی دهم صد در صد نام پسرم را نمی نوشتند.
مسئولین عزیز برای چندمین بار باید بگوییم ما والدین دانش آموزان راضی نیستیم حتی یک ریال هم بدهیم. کمک داوطلبانه هم اصلا معنی ندارد. این پولی که مدارس می گیرند پول زور است و لاغیر. این حق الناس است و آن دنیا دامنتان را می گیرد. حالا ما گفتیم. یک وقت نگویید نگفتیم.
