الف - چرا ما همواره از اين قشر طلبكاريم؟

در ويكي پديا راننده به فردی اطلاق می شود " که مهارت راندن وسیله نقلیه موتوری را داشته باشد. این مهارت با آموزش و تمرین بدست می آید. مرحله بعد امتحان (آزمون)؛ برای نشان دادن کسب مهارت است که توسط اداره راهنمائی و رانندگی انجام می شود."

در جايي ديگر در تعريف راننده حرفه اي آمده " کسی که صحیح می راند و از بخش های مختلف خودروی خود اطلاعات لازم را دارد."

همين دو تعريف ساده كافي است كه به ميزان توجه و اهميت جامعه ايراني به اين قشرخاص پي ببريم ؛ قشري كه از نظر فراواني بالاترين نفرات را در بر دارد و شور بختانه از نظر توجه كمترين اقبال را ؛ البته آنچه در اين يادداشت به آن خواهيم پرداخت ؛ شامل رانندگان عادي نمي شود كساني كه از وسيله نقليه شخصي براي تسهيل در امور روزمره خود بهره مي برند ؛ منظور افرادي است كه از اين راه ارتزاق مي كنند وبه شغل سخت ؛ زيان آور و البته خطرناك رانندگي مشغول هستند .

حال چه رانندگان تاكسي ؛ آژانس ها ؛ اتوبوس هاي درون و برون شهري كه در خدمت به جابجايي مسافران مشغولند و چه رانندگاني كه سرگرم حمل و نقل بار و كالا هستند.

به اعتقاد نگارنده كار رانندگي تا انجا لذت بخش است كه از دايره معيشتي خارج باشد در غير اين صورت انجام مداوم آن به شكل مستمر يكي از سخت ترين و طاقت فرسا ترين مشاغل دنيا محسوب مي شود؛ چرا كه همواره نيازمند دقت و هوشياري بالايي است و طبعا سختي ها و مسئوليت هاي سنگين خود را دارد.

شايد در بين افكار عمومي جنبه هاي تخصصي و مهارتي رانندگي تنها در مسابقات اتومبيل راني مورد توجه باشد اما آنچه در ويژگي يك راننده خوب وجود دارد فاكتورهاي تخصصي و مهارتي آن است ؛ از ديگر علائم يك راننده ايده آل مي تواند:

توجه به وضعيت سلامتي خود و خودرو
حفظ آرامش و دوري از استرس در حين رانندگي
عنايت هميشگي به نكات ايمني و مقررات راهنمايي و رانندگي
توجه دائمي به نوع حركت خودرو هاي مجاور
اهميت ويژه به وضعيت آب و هوا جاده؛ بار يا مسافر
رعايت سرعت مطمئنه و بسيار عامل ديگري كه خود گوياي اهميت شغلي اين حرفه است.
حرفه اي كه با جان و مال مردم رابطه مستقيمي دارد؛ شغلي كه مي تواند با كوچكترين غفلت و اشتباهي صدمات جبران ناپذيري را براي راننده و ديگران در پي داشته باشد.
شغلي كه هيچگاه آنطور كه شايسته آن بود نه جدي گرفته شد و نه به اندازه شان و منزلتش به آن پرداخته شد؛ اگر هم گاهي توجهي بوده تنها در بعد نظارتي؛ دستوري و بعضا تنبيهي براي اين قشر سختكوش شده.
ما براي استرس هاي ناشي از رفع مشكلات معيشتي اين قشر چه كرده ايم؟
در خصوص سلامت رواني و جسمي؛ چكاپ و آزمايش هاي پزشكي سالانه چطور؟
ما جز ايجاد مركز معاينه فني كه معمولا كاري جز شناسايي نقاط معيوب و پاس دادن آن در زمين اين قشر است؛ چه امكانات و تسهيلاتي را در زمينه تعمير و نگهداري وسيله نقليه برايشان فراهم كرده ايم؟
چه برنامه هاي تفريحي و سرگرمي براي اين قشر و خانواده هايشان فراهم كرده ايم؟ خانواده هايي كه از زمان رفتن پدر استرس بازگشت او رهايشان نمي كند؟

در زمينه برخورد تند بعضي از مردم پر توقع از اين قشر و توهين هاي آشكار و پنهان آنان به رانندگان چه كرده ايم؟ كدام برنامه فرهنگي و آموزشي را براي نشان دادن جايگاه اين قشر سختكوش و محروم در دستور كار داشته ايم؟ چند پژوهش؛ تحقيق و نظر سنجي در اين خصوص انجام داده ايم؟ و چند بار پاي حرف ها و درد و دل هاي آنان نشسته ايم؟ ما همواره از اين قشر طلبكار بوده ايم؛ قشري كه اگر نبودند؛ چرخه صنعت؛ تجارت و اكثر بخش هاي خدماتي ما بدون تعارف فلج مي شد؛ قشري كه اكثر قريب به اتفاق مردم به صورت مكرر و شبانه روزي نيازمند خدمات آنان هستند.

خوشبختانه طي سال هاي اخير مسئولان و دست اندركاران پس از سال ها غفلت رويكرد مثبتي نسبت به اين قشر پيدا كرده اند و قرار است با توكل بر خدا سمت و سوي عملكرد ها را به گونه اي طراحي كنند و پيش برند؛ كه شرايط مطلوبتري براي اين عزيزان فراهم شود؛ اميدوارم روزي اقبال عمومي به گونه اي رقم بخورد كه حداقل ارزش و جايگاه واقعي اين تلاشگران نزد مردم به شكل شايسته اي نمايان شود.