الف - درباره رویکرد و روش جهانگیری و روحانی در مناظره دوم

درباره رویکرد و روش جهانگیری و روحانی در مناظره دوم

نتایج حاصل از مناظره دوم از نگاه تحلیلگران اصول گرا مناظره ای یک سویه و پایان روحانی ارزیابی شد اما:

۱- رویکرد و روش دو کاندیدای اصلاح طلب به گونه ای بود که آنها را در پوزیشن متفاوتی با آنچه که در مناظره اول از خود به نمایش گذاشتند قرار داد به گونه ای که پس از پایان همگان با نگاهی هیجان زده تصور کردند که طرف مقابل دستهای خود را بالا برد۰این باور آنگاه جدی تر شد که جهانگیری بدون توجه به فضای حاکم بر محیط بحث و افکارعمومی، خونسردانه به قرائت پر غلط متونی پرداخت که معلوم بود نوشته خودش هم نیست وبه اندازه ای از کوران مباحث دور است که مخاطب محیطی و عمومی خود و ای بسا هواداران خود را در بهت فرو برد.

۲- یک سئوال ساده و پایان بحث:

دلیل این همه ضعف آشکار و تغییر غیر منتظره در روش مناظره واتخاذ روش خنثی و بی هدف و انفعالی از سوی اصلاح طلبان چیست؟

اولین نظر این است که ذوق زدگی زود هنگام و تعبیرات به کار رفته در فضای تبلیغی پس از مناظره، اصولگرایان را دچار خطای محاسباتی ساخته وغفلت استراتژیک از فاز آخر مناظره را بر آنها تحمیل کند.

باید در نظر داشت که این ماراتن یک سوم آخر که سخت ترین مرحله دویدن چهل ودو کیلومتریست را هنوز در پیش رو دارد۰بنابر این ضرورت دارد تا با هوشیاری و دقت بیشتری برای دور سوم آماده شد و همه احتمالات در باره نوع تاکتیک احتمالی اصلاح طلبان که میتواند انتحاری نیز باشد را نیز در نظر گرفت۰

اگر بپذیریم که تاکتیک مناظره دوم از سوی اصلاح طلبان کاملا طراحی شده و بر اساس پیش فرض ها و ارزیابی های سیاسی و مدیریت شده به اجرا در آمده است در این صورت میتوانیم رد پای تفکرات چند لایه تفکری خاص در اتخاذ این رویه که ظاهری واداده و به انتها رسیده دارد را ببینیم و با این استدلال در انتظار بکار گیری روشی غیر قابل پیش بینی در بخش سوم مناظره ها باشیم.

بخشی که در آن اگر غفلت صورت بگیرد بازگشت به نتایج و ارزیابی ها از دو دور نخست را چه بسا غیر ممکن ساخته و سرنوشت آرای عمومی را به گونه دیگری رقم بزند.