ورود چادر به پوشش ايرانى پيشينه اى نه چندان دور از دوران صفويه آغاز و در دوران قاجار عموميت پيدا كرده است. هرچند در چادر قجرى دست ها آزاد بود ولى چين زياد و سنگينيش آنرا از رونق انداخت اين چادر غالبا مشكى بودند.
بعدها چادرهاى رنگى يا چادر نماز فعلى رونق پيدا كرد وغالب بانوان حجاب روزمره شان اين چادر بود سبك و خنك بودن ويژگى خاص اين پوشش بود همزمان چادر مشكى چادرى وزين و رسمى و در مراسم و ميهمانى ها استفاده مى شد ولى قشر متدين بيشتر از چادر مشكى استفاده مى كردند.
در سال هاى نزديك انقلاب چادر مشكى عقيدتى سياسى شد و درراه پيمايى ها حجاب غالب شد و در جامعه شهرى جايگزين چادرهاى رنگى شد پس انقلاب با اجبارى شدن حجاب چادر بعنوان حجاب برتر مطلوب نظام اسلامى و سعى در همه گير كردن آن بر آمد اجبارى شدن چادر در ادارات و نهادهاى انقلابى اولين اقدام دولتى بود به مرور برخى از واحدهاى دانشگاهى چادر را اجبارى كردند و از اين مرحله استحاله چادر آغاز شد.
چادر از پوشش زنان محجبه و متدين بصورت شنلى تزيينى براى آرايش و لباس هاى تنگ شد. در بعضى از مراكز از چادر به عنوان يونيفرم و حتى بعضى از ادارات علاوه بر پرسنل ارباب رجوع را وادار به استفاده از چادر كردند در برخى بيمارستان ها هم شرط ورود چادر است. صرفنظر از بحث بهداشتى و استفاده مكرر توسط بيمار و افراد سالم اين نوع اجبار خود بسيار سوال انگيز است و استفاده چند ساعته از چادر چه فرهنگى را ارائه مى كند و چه تاثير مثبتى در شناخت دارد بماند.
تا اينجا هم سال ها ادامه داشته و معلوم نيست چه برداشت فرهنگى تا بحال شده كه تغيير نمى كند اما عمق درد آنجا است كه براى جابجايى متهمين و محكومين چادر به سر آن ها مى كنند. در حاليكه معمولا پوشش مانتو و روسرى دارند از نظر نگارنده اين انتخاب ظلم عظيمى به چادر است چادر كه معرف زنان مومنه و معتقد به احكام الهى بود به اشكال پيش گفته از حالت مذهبى و انتخابى به پوشش زندان در آمده ايا به نظر شما اين توهين به چادر مقدس نيست.
چادر نشان روحانيت زنان است همان طورى كه عبا وعمامه نشان روحانيت مرد است آيا پسنديده است براى انتقال متهمين مرد عبا روى دوش آن ها بياندازيم قطعا خير پس چرا در مورد زنان به اين امر راضى مى شويم. اجبارى بودن پوشش زن در اجتماعات مقررات كشور ما است و زنان هر چند مختصر ولى مى بايد بدون پوشش نباشند ولى اين دليل نمى شود حرمت چادر را از بين ببريم و از آن بعنوان ابزار حكومتى استفاده كنيم.
اجازه دهيم چادر معرف شخصيت افراد باشد نه وسيله رياكارى و ورود به برخى مراكز.
