شهرهای بزرگ دچار وارونگی هوا شده اند. دولت مردان به اقتصاد بیشتر از سلامتی و اقتصاد سلامتی می اندیشند؟ باشد!
برخی از ما مجبوریم در سطح شهر با ماشین و یا با تولیدی مان، آلودگی ایجاد کنیم. اما برخی دیگر نه، ما هنوز حق انتخاب داریم.
بیایید منتظر یک دستور دولتی نمانیم. بیایید خودمان از حق انتخاب هایمان استفاده کنیم. من می توانم از وسیله شخصی نقلیه ام استفاده نکنم یا کمتر استفاده کنم.
من می توانم برای پرهیز از ازدحام مترو و شلوغی ساعات خاص کمی مرخصی ساعتی بگیرم یا کمی دیرتر به خانه برگردم.
من می توانم.
من می توانم بدون توقع از همیاری دیگر همشهری هایم که نمی توانند یا حق انتخاب کمتری دارند برای خودم و شهروندانم در این روزهای وارونگی هوا مهربانی کنم.
من می توانم مرخصی بگیرم و با خانواده، مهمان شهرهای کوچک سرزمین پهناورم شوم. بیایید ما شویم در همدلی برای سلامتی جمعی مان. هموطن منتظر چی هستی؟ ماشین هایمان را کمتر روشن کنیم. وقتمان را بیشتر مدیریت کنیم. ما هنوز در بحران هوای پاک حق انتخاب داریم.
چه خوب بود که حق انتخاب هایمان برای توسعه سبز و توسعه پایدار پیشتر از این بحران ها استفاده می کردیم. ما درباره آینده خویش، سلامتی خویش و توسعه کشورمان حق انتخاب داریم! معطل کسی نباشیم. از انتخاب هایمان هوشمندانه استفاده کنیم.
متاسفانه بسیاری از همشهری هایمان حق انتخاب های محدودی دارند. گلایه نکنیم، جای گلایه نیست. بسیاری از هموطنانمان در تنگناهای اقتصادی و شغلی هستند. به جای گلایه، مهربانی کنیم.
نشان دهیم که ما در مقابل بحران ها می توانیم معطل دولتمردان و ذی نفوذان نباشیم. حرف بسیار است و اقدام ها کم. هموطن، مواظب سلامتی خودت و شهرت باش.
