در بین تمام اخبار ناگوار و غم انگیزی که متاسفانه این روزها از هرگوشه و کناری از دنیا عادت کرده ایم به شنیدنشان، هفته های گذشته خبر اتفاق بسیار تلخ و تکان دهنده ای منتشر شد که حقیقتا هر انسان آزاده ای در دنیا را تحت تاثیر قرار داد و آزرده خاطر نمود. آل سعود در قسمتی جدید از سریال جنایاتش، با اعدام بی رحمانه و ظالمانه ی عالمی فرزانه و بزرگوار و مسلمانی فرهیخته و حق طلب، بازهم در زمین تکفیری-صهیونیستی ایجاد تفرقه و اختلاف و افزایش تنش ها بین مسلمانان جهان بازی کرد. عنوان این جنایت بشری بدون هیچ گونه توضیحی یقینا مورد تایید هیچ فرد، گروه، دین و مذهبی نخواهد بود. توضیح در خصوص این عمل شنیع و علل انجام آن و پیامدهای بعدی آن در این مقال نمی گنجد و نیازمند تحلیلی مفصل و جامع می باشد.
پس از این اتفاق تلخ اعتراضات گسترده ای در سراسر دنیا علیه این بی رحمی آل سعود برگزار شد و تنفر و انزجار مردم تمام دنیا از این دست جنایات را بار دیگر بر همگان آشکار کرد. این تحرکات انسان دوستانه نشانگر حیات روح آزادگی و حق طلبی مردم جهان در سراسر دنیا می باشد و یقینا تلنگری اثرگذار در معادلات بین المللی خواهد بود.
این اعتراضات مردمی متاسفانه در کشور ما با حاشیه هایی همراه شد که این حاشیه ها باعث به حاشیه رانده شدن اصل موضوع یعنی محکوم نمودن عمل ضد انسانی آل سعود گشت! حاشیه هایی که باعث شد خبر جنایت تکفیری-صهیونیستی آل سعود در اعدام شیخ نمر از سر تیتر خبرها کنار رود و خبرهایی مثل حمله به سفارت عربستان در تهران در صدر اخبار قرار گیرد. اتفاقی که منجر به لبخند رضایت عربستان قرار گرفت و از فشار افکار عمومی بر روی آن کاست.
خوشبختانه این اقدام ناشیانه از طرف تمام مسولان نظام و شخصیت ها مورد انتقاد قرار گرفت و از جانب هیچ شخص یا گروهی در کشور مورد تایید قرار نگرفت که همین امر نشان داد که انجام این دست امور صرفا حرکاتی از روی کج سلیقگی های فردی می باشد و به هیچ عنوان در سیاست های نظام جایی ندارد.
یکی از اقدامات عجولانه ای که قبل از حمله به سفارت عربستان و قطع روابط دیپلماتیک عربستان با ایران صورت گرفت، تصویب طرحی در شورای شهر تهران جهت تعویض نام خیابانی که سفارت عربستان در آن واقع شده از خیابان بوستان به خیابان آیت الله نمر باقر النمر بود و تابلوی خیابان به سرعت تعویض گردید و در این خیابان نصب شد.
امروز که چند روز از قطع روابط دیپلماتیک ایران و عربستان و چند کشور دیگر می گذرد وزارت خارجه کتبا به این اقدام اعتراض نموده است ! در پاسخ این اعتراض شورای شهر تهران اعلام کرده که این طرح در شورا تصویب گشته ولی توسط شهرداری تهران به خاطر طولانی بودن مسیر روند اداری انجام نشده بلکه توسط مردم و به صورت خودجوش عمل تعویض تابلو نام خیابان صورت گرفته است !
توجه به چند سوال اساسی از خود ما مردم (بخوانید خودسرها!) و مسئولین در اینجا ضروری است و لازم است که قبل از انجام اعمال مشابه بعدی این سوالات را با خود مرور کنیم.
آیا انجام حرکاتی از این دست که صرفا جنبه ی احساسی دارند و مسلما منافع ملی و معادلات سیاسی بین المللی را نادیده می گیرند کار بجا و شایسته ای است ؟
آیا منافع ملی کشور باید تابع احساسات شخصی و رفتارهای خارج از عرف دیپلماتیک ما باشد ؟
آیا قرار دادن نام خیابان سفارت یک کشور به عنوان نام کسی که توسط آن کشور محاکمه شده است (هرچند بر همگی روشن است که این محاکمه یقینا به ناحق و نابخشودنی می باشد ) در تحلیل های سیاسی می گنجد ؟ کافی است چند لحظه به این فکر کنیم که این اتفاق اگر برای نام خیابان سفارت کشور ما در یکی از کشورها می افتاد برخورد ما با این مساله چگونه بود ؟
آیا نباید قبل از انجام کارهایی از این دست که ظن هزینه داشتن انجام آن ها برای نظام وجود دارد با مشورت و کسب تکلیف از نهادهایی که به جنبه های سیاسی و حقوقی امر واقفند راه را بر هرگونه خطای عمدی و سهوی بست ؟ مثلا اگر در این خصوص با وزارت خارجه مشورت های کافی صورت می گرفت بهتر نبود ؟
آیا مسولان شهرداری و شورای شهر باید تابع حرکات خودجوش مردمی باشند ؟! یعنی اگر در هرگوشه ای از شهرعده ای حرکت خودجوش دیگری انجام دهند و نام خیابانی را با تعویض تابلوی آن تغییر دهند شهرداری و شورای شهر همانطور که امروز بیان کرده اند که در نصب این تابلو دخالتی نداشته اند و البته با عدم برخورد با این قضیه نشان داده اند که ظاهرا مخالفتی هم نداشته اند، در آن مورد مشابه نیز سکوت خواهند کرد و چون حرکتی خودجوش و مردمی بوده اقدامی نخواهند کرد؟! یعنی هر حرکت تعویض تابلو خیابانی که صرفا از طرف مردم صورت گیرد توسط شهرداری و شورای شهر مورد تایید است ؟!
آیا شورای شهر نباید نظر مشورتی وزارت خارجه را در این خصوص مورد نظر قرار دهد و در صورتی که وزارت خارجه انجام این کار را بر خلاف مصالح می داند بدان توجه کند؟!
آیا وقت آن نرسیده که در رفتار خود تجدید نظر نماییم و به خودمان قول دهیم که برای کشورعزیزمان که در شرایط بسیار حساس دنیای امروز با تمام قوا در برابر تمام تهدیدات و مشکلات استوار ایستاده است و چون خاری در چشم استکبارگران می باشد با رفتارهای غیرمعمول و نابخردانه ی خود هزینه ایجاد نکینم و بهانه به دست دشمنان ایران عزیز اسلامی ندهیم؟! آیا وقت آن نرسیده که کار را به کاردان بسپریم و قبل از انجام اعمالی که ممکن است ضربه ای به وجهه ی کشورمان بزنند با مشورت و کسب تکلیف از نهادهای مربوط وظایف خود را به نحو شایسته و احسن انجام دهیم تا اتحاد و همدلی و رفتار عاقلانه ما را به جهانیان نشان دهد؟!
متاسفانه مدتی است که در کشور باب شده است که بعضی کارها بر اساس کج سلیقگی های فردی انجام می شود و متاسفانه برای نظام هزینه های گزافی ایجاد می کند و پس از آن در روندی قرار می گرد که باید از اول قرار میگرفته است! مثل همین طرح تعویض نام خیابان که بجای اینکه بدون شتاب و عجله توسط شورای شهر با دقت و بررسی کامل و اخذ نظرات مشورتی از وزارت خارجه و سایر دستگاه های مرتبط در یک مسیر مشخص و معمول صورت گیرد، بصورت عجله ای در شورا مطرح و تصویب شد و قبل از اجرای آن توسط شهرداری و طی مراحل معمول که به گفته ی شورای شهر بین دو هفته تا یک ماه طول می کشد توسط برخی افراد خودسر انجام شد و مورد بی توجهی شورای شهر و شهرداری قرار گرفت.
حالا بعد از به بار آوردن هزینه های سیاسی برای کشور توسط وزارت خارجه مورد اعتراض قرار گرفته و شورای شهر اعلام می کند که این عمل توسط شهرداری انجام نشده است بلکه خودجوش بوده است و مثل بسیاری از مسایل دیگر اکنون در مسیری که باید از اول قرار میگرفت قرار گرفته است فارغ از اینکه آب رفته ز جوی باز نمی آید ...
