الف - هموطنان جان! در شب یلدا چه کردند

محمدرضا یزدان‌پرست در خبرآنلاین نوشت؛

هموطنان جان به اندازه تمام مزارع هندوانه در تاریخ و جهان، عکس این میوه کلیدی شب یلدا را به اشتراک گذاشتند و لایک کردند. همان‌ها که به تاثیر از خروارخروار بیلبورد و بنر شهرداری‌ها آویزان از دیوارهای شهر تا کرورکرور صفحات اینستاگرامی، از همدیگر خواهش می‌کردند، یک امشب را با وای فای خاموش سر کنیم و سروکله‌مان را از توی گوشی‌های هوشمند بیرون بیاوریم و به سنتی پایبند بمانیم که قصدش شب‌نشینی و گفت‌وگو با اهل خانواده است نه هم‌صحبتی با موبایل‌هایمان.

شبکه‌های تلویزیون هم که گل کاشتند! و در ماراتن رقابت، به کاپ اخلاق هم رسیدند. همان شبکه‌هایی که منادی رقابت سالم بودند، کار را به جایی رساندند که احسان کرمی چند ساعت مانده به اجرای برنامه ناردونه از شبکه پنج، به دلیل رقابت ناسالم (به گفته خودش) و به دلیل کارشکنی یک مجری دیگر (که رسانه‌ها نام علی ضیاء را برای آن آوردند) و به دلیل دروغ‌پردازی درباره پولی که محمدرضا گلزار قرار بوده بگیرد تا مهمان برنامه او باشد و ... عطای اجرای برنامه را به لقایش بخشید و به همان تئاترش چسبید؛ آیسلند.

بینندگان با جانشینانی برای احسان کرمی مواجه شدند که کیلومترها با توانایی او در اجرا فاصله داشتند. مژده لواسانی و هیراد حاتمی میزبان میهمانانی بودند که انگار بی هیچ دلیل منطقی فقط به برنامه آمده بودند که برنامه بدون حضور چهره‌های مشهور روی آنتن نرود. داریوش اسدزاده، پوریا پورسرخ، سیاوش خیرابی، بهنوش بختیاری و بابا جان و مامان جانش، لیندا کیانی، اشکان خطیبی، شبنم قلی‌خانی، اکبر عبدی، محمدعلی کشاورز، برانکو ایوانکوویچ و ... چه به صورت زنده چه پلی بک، می‌آمدند و می‌رفتند با سوال شگفت‌انگیز، خلاقانه و بدیع خانم مجری:«در میان اقلام سفره یلدا، کدام را بیشتر دوست دارید؟!» یاللعجب از این سوال نوآورانه و یاللعجب‌تر از اینکه اکثر مهمانان در استودیو در آخر گفت‌وگو فال می‌گرفتند و از دم، در خوانش غزل حافظ ایراد و اشکال داشتند؛ از دم، بدون استثنا. تازه این‌ها نخبگان فرهنگ و هنر ما هستند.

مهران مدیری هم در صحبتی تلفنی با علی ضیاء در شبکه یک از اخلاق جماعتی ایراد گرفت که نپرسیده و ندانسته با تانک از روی آدم رد می‌شوند؛ درست در همان ساعات و دقایقی که در صفحه احسان کرمی، هواداران فرزاد حسنی و علی ضیاء و محمدرضا گلزار و احسان کرمی داشتند براساس گمانه‌زنی‌ها و حدسیات و پیش‌داوری‌ها با انواع فحش‌ها از خجالت هم درمی‌آمدند.

فرزاد حسنی هم در شبکه سه به سنت خود پایبند ماند و با همان اعتماد به سقف(!) مثال زدنی با میهمانانش گفت و گو کرد.با همان خودبرتربینی و به قول همکارمان،خوددانای کل پنداری، مثلا از پسر مرحوم پورحیدری پرسید دوست داشتی پدر چقدر دیگر زنده می ماند؟؟!! و البته گفت و گو با پیرمردی چندهمسره و البته حافظ خوانی غلوآميز که فالش را بنیامین باز کرده بود و حسنی از خدا قوه می خواست که با خواندن یکی از ابیات زیرورو نشود!!

تمام مجریان تمام برنامه‌ها داشتند از مردم خواهش می‌کردند یک امشب را بی‌خیال موبایل و اینترنت شوند اما ثانیه ای بعداز مردم می‌خواستند که یا عکس خانوادگی بفرستند، یا در قرعه‌کشی پژو 206 اناری شرکت کنند یا از طریق #...* در بازی «هُپ» مشارکت داشته باشند و ... اتفاقا دکتر محمد اصفهانی در جواب محمودرضا قدیریان که در کنار سونیا پوریامین، برنامه شبکه دو را اجرا می کرد و گفت مردم گوشی هایشان را بگذارند کنار، پاسخ داد کار "برنامه تان لنگ می شود چون از مردم خواسته اید عکس خانوادگی بفرستند!"

فردای شب یلدا، سایتی نظرسنجی گذاشت تا مردم، بهترین مجری ویژه برنامه های یلدا را انتخاب کنند. مژده لواسانی و محمودرضا قدیریان با 4 و 2 درصد قعرنشین شدند و عادل فردوسی پور در کمال آرامش و دور از این هیاهوی پوچ، بخاطر گفت و گو با شهاب حسینی با 45درصد صدرنشین و رامبد هم با 20درصد، دوم شد. جالب اینکه مردم با رای 12درصدی و جایگاه چهارم به فرزاد حسنی، نشان دادند دیگر او را مثل گذشته جدی نمی گیرند و جدی نمی بینند.

مهمترین اتفاق در سکوت محض، در شبکه چهار رقم خورد؛ جایی که چشم مردم به جمال ساز (دو تار خراسانی) در سیما روشن شد؛ همان جا که سلاح را نشان می دهد، ساز را نه.

سه، چهار سال است مرسوم شده که یلدا را «تبریک» می گویند. اگر چیزی هم باشد برای تبریک، باید علی القاعده صبح اول دیماه را تبریک گفت که روز زایش خورشید در باورهای اساطیری است.ایرانیان باستان در طولانی ترین شب سال، دورهم می نشستند تا پایان سیاهی را جشن بگیرند. پس یلدا «تبریک» ندارد. نهایتا «شادباد» دارد نه «شادباش».