الف - تاملی پیرامون خدمت سربازی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

در برنامه ریزی ها وتصمیماتی که دول مختلف در طول این ۳۴ سال گذشته بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اتخاذ کرده اند،متاسفانه مساله فرهنگ کمترین توجه واقبال را به خود دیده است تا انجا که رهبر معظم انقلاب در مواقع مختلفی از مساله فرهنگ به عنوان امری مظلوم ومغفول یاد کرده اند.اگر بگوییم اوج این مظلومیت ومطرود بودن در دولت های نهم ودهم اتفاق افتاده است گزاف نگفته ایم.

مساله فرهنگ در این چند سال گذشته آنچنان دستخوش تغییرات وبرخوردهای سلیقه ای شد که گویا علاوه بر مظلومیت باید خصیصه دیگری همچون بی صاحب بودن را برای مقوله فرهنگ تعریف کرد.این برخوردهای نابخردانه وسلیقه ای در مسائل مختلفی همچون سینما،ورزش،فعالیتهای دانشجویی،میراث فرهنگی وتاریخی و...ملموس ومشهود است.

اما آنچه که مورد نظر نگارنده در این مقاله می باشد،مساله نامبارک سربازی است.مساله ای که همیشه در عین کمترین توجه به ماهیت وحقیقت آن بیشترین تاثیر وارتباط را بازندگی جوان وحتی خانواده آن ها دارد. مساله ای که همیشه وبالاخص امروزه باتوجه به شرایط خاص اقتصادی واجتماعی به یک معضل بزرگ وچالشی نه فقط برای جوانان وخانواده ها بلکه حتی برای کل جامعه شده است.

دلیل نگارنده بر این مدعا این است که موضوع سربازی برمسائل مختلفی همچون:اشتغال جوان،خرجکرد وهزینه خانواده ان پسر،ادامه تحصیل فرد مشمول،آمار ازدواج،میزان سن ازدواج،طلاق عاطفی وقانونی نسبت به سربازان متاهل،آشفتگی روحی،فکری وجسمی فرد مشمول وحتی دربعضی موارد امارخود کشی واعتیاد وجامعه پذیری های نابه هنجار و...تاثیر مستقیم وغیر قابل انکاری دارد.واز آنجا که تمام این مسائل درسطح بالاتر خود می تواند عامل موثری برفرهنگ جامعه ما باشد،می توان ادعا کرد که نظام معنایی سربازی موثر در امور کلان جامعه می باشد.

لذا باتوجه به اهمیت این امر لازم است که مسئولین کشورمان عزم خود را جزم کرده ویک تصمیمی ویژه نسبت به این پدیده رضا خانی تدارک بینند.مخصوصا آنکه از نظر نگارنده موضوع سربازی به شکل امروزی وبا توجه به شرایط موجود در زمینه اقتصادی واجتماعی(تاکید میکنم به شکل امروزی ودرشرایط کنونی) در قالب هیچ یک از آموزه های اسلامی ما قابل تبیین وتایید نیست.در طول حکومت داری پیامبراکرم(ص) وامیر المومنین(ع) ما نسبت به اجبار افراد برای جنگ مصداقی را نمی یابیم.آنجا که حضرت علی(ع)در برابر قاسطین ومارقین شمشیر از غلاف درآورد وبا نیت دفاع از اسلام ناب پا به میدان جهاد گذاشت،هیچ وقت برای غلبه بردشمن به استفاده اجباری از نیروهای رزمی روی نیاورد.

قابل ذکر است که این مشی سیاسی از طرف امیرالمونین(ع)نسبت به زمان جنگ می باشد حال آنکه این موضوع را شما نسبت به زمان صلح وآرامش براساس قیاس اولویت استنباط کنید.شاید به خاطر همین پشتوانه تاریخی مذهبی می باشد که در همان زمان بدو تصویب قانون خدمت اجباری علمایی چون ابوالحسن اصفهانی،حاج اقا نورا...اصفهانی، میرزا هاشم آشتیانی،آیت ا...بهبهانی و...با آن قانون مخالفت کردند.لازم به ذکر است که گرچه در لسان فتاوای بعضی از مراجع عظام حکم به جواز ومشروعیت سربازی شده است اما غرض نگارنده این است که حال باتوجه به اختلافی بودن نگاه شرعی به این مسئله وبا توجه به اینکه شرایط زمانی امروز درجامعه با گذشته بسیار فرق کرده است ایا نباید نگاه خود وبه تبع آن قوانین خودمان رانسبت به این امر تغییر جدی داد؟آیا شکل گیری نرم وتدریجی نسلی از دختران وپسران جوان ما که بر اثر مسائلی همچون اشتغال،سربازی،تحصیلات ودرنهایت ازدواج که اموری مرتبط با هم هستند از نگاه متخصصین امر به عنوان ((نسل سوخته)) تعریف ومعرفی شده اند این تغییرات اساسی در قانون سربازی را نمی طلبد؟

بخشی دیگر ازشکوه وگلایه ما جوانان نسبت به مسئولین این امر این است که شما نه تنها فکری برای حذف ویا تغییر شکل این معضل اجتماعی نمی کنید بلکه هر روز باتصویب قوانین سلیقه ای براین استرس وآشفتگی شرایط می افزایید.قوانینی که تاریخ مصرف آن ها در حالت خوشبینانه نهایت یک تا دوسال است وبا انقضا والغای آن تغییری اساسی در برنامه ریزی جوانان ما وخانواده آنها ایجاد می کند.مسولین گرامی حال که با اعتراضات وشکایات متعددی از جانب عوام وخواص جامعه رو به رو هستید واز طرف دیگر ناکارامدی وتاثیرات سوء این پدیده ی ناخوشایند را درمسائل کلان فرهنگی جامعه می بینید،خواهشانه وخاضعانه از شما می خواهیم که تصمیمی عاجل وقاطع وقابلی را اتخاذ فرمایید.