الف - چرا تساوی با سوریه تبانی نبود؟

تیم ملی پیش از دیدار با سوریه هم نشان داده بود در مسابقاتی که نیاز به برد ندارد، نتایج خوبی نمی‌گیرد.

به گزارش سایت نود، باز هم تیم ملی در دیداری که به نتیجه آن نیازی نداشت موفق به شکست حریف نشد. ایران بعد از پیروزی مقابل ازبکستان، صعودش به جام جهانی به عنوان تیم نخست قطعی شده بود. ایران که در هشت مسابقه، شش بازی را برده بود در دو دیدار پایانی هیچ کدام از بازی‌ها را پیروز نشد. حتی رکورد گل‌نخوردن‌های ایران هم زمانی شکست که تیم ملی انگیزه‌ای برای کسب نتیجه نداشت.

تیم کی‌روش در دوره قبلی انتخابی جام‌جهانی نشان داده بود زمانی که پر از انگیزه باشد، هیچ تیمی جلودارش نیست. ایران از سه مسابقه نیاز به ۹ امتیاز داشت. معجزه‌ای که کی‌روش رقم زد و با پیروزی در هر سه مسابقه، به جام جهانی رسیدیم. حتی در جام جهانی هم به‌یادماندنی‌ترین نمایش تیم ملی مقابل قوی‌ترین تیم گروه بود. ایران در بازی مقابل آرژانتین نمایشی تاریخی داشت و به قدری خوب بازی کرد که پس از شکست هم مردم برای تمجید از آن تیم به خیابان‌ها رفتند. با این که تعداد بازی‌های دوستانه تیم ملی در دوره کی‌روش حدودا نصف دیدارهای رسمی‌مان بود، ولی تیم ملی در بازی‌های دوستانه بیشتر از بازی‌های رسمی شکست خورده است.

ایرانِ کی‌روش که در این سال‌ها خیلی سخت شکست می‌خورد، در بیشتر از بیست‌درصد بازی‌های دوستانه‌اش باخته است. تیم کی‌روش نشان داده که انگیزه، تاثیر زیادی در نتایج بازی‌هایش دارد. ایران بی‌انگیزه شب قبل آرزوی سوریه را هم برآورده کرد و با نبردن حریف، سوریه را به پلی‌آف رساند.

از کی‌روش تصاویر زیادی مشاهده شده که نشان داده دیدارهای تشریفاتی هم به اندازه بازی‌های مهم تیم ملی، مسابقات را جدی می‌گیرد. اتفاقی که در نتایج تیمش نمود پیدا نکرده است. تیم ملی پیش از بازی شب قبل مقابل سوریه هم نشان داده بود که برای بردن باید به کسب امتیاز نیاز داشته باشد. وگرنه در دیدارهای تشریفاتی شکست تیم ملی کار دشواری نیست؛ چه برسد به تساوی.