- آبی ها آنقدر همه بازی ها را بد شروع کرده بودند که فرانسوی ها نسبت به قول های گریزمان و دیگر بازیکنان ودر خصوص شروعی مقتدرانه بدبین بودند.

- بعد از رسوایی تیم ملی فرانسه در جام جهانی آفریقای جنوبی(2010) و حذف زودهنگام  در یورو(2012)، فرانسوی ها با تیم ملی کشورشان قهر کردند. روند آشتی آنها با عملکرد آبرومندانه دیدیه دشان و شاگردانش در جام جهانی (باخت 1-0 به آلمان در یک چهارم نهایی) کم کم آغاز شد. با پیروزی پرگل مقابل ایسلند و صعود به نیمه نهایی این روند به اوج خود رسیده است. دیگر هنگام گرم کردن، پوگبا و دیگران فقط از دور برای تماشاگران دست تکان نمی دهند. آنها در انتهای بازی هم دور افتخار زدند و به ابراز احساسات تماشاگران حاضر در ورزشگاه پاسخ گفتند.

- با وجود حذف در یک چهارم، ایسلندی ها موفق شدند نوع جدیدی از تشویق (هوه، هوه ...) را به عنوان "برند فابریک" در فوتبال دنیا رایج کنند. صدای فریادهای ده هزار ایسلندی حاضر، بیش از همه شنیده می شد تا جایی که حتی رئیس جمهور جدید ایسلند نیز در تریبون  کنار فرانسوا اولاند (رئیس جمهور)  و امانوئل والس (نخست وزیر) ساکت ننشست و فریادهای او نیز از نکات جالب این دیدار بود.

- پاتریس اورا علی رغم اینکه به خاطر سوابقش در رسوایی های گذشته تیم ملی از بستن بازوبند کاپیتانی محروم است، به نوعی برادر بزرگتر بازیکنان محسوب می شود و هم اوست که با داد زدن سرهمتیمی ها، آنها را در زمین به تمرکز بیشتر وا می دارد. با این حال اورا، خودش بدترین کارنامه را از نظر اشتباهات دفاعی داشته است و روی هر دو گل ایسلند مقصر بود.