الف - برای دکتر حسن سبحانی

در میان اخبار نتایج انتخابات هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی که در اسفند ماه گذشته برگزار شد خبری تلخ هم وجود داشت که شاید در هیاهوی شکست اصلاح طلبان و پیروزی اصولگرایان گم شد و یا شاید هم برای خیلی ها اهمیتی نداشت تا بدان بپردازند یا آن را تحلیل کنند.

این خبر، رای نیاوردن نماینده فعلی مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی یعنی دکتر «حسن سبحانی » بود که پس از سه دوره چهار ساله حضور در پارلمان، مظلومانه و بی هیچ هیاهو و جنجالی، کرسی خود را به حجت الاسلام و المسلمین « حسن ملک محمدی » نماینده وقت ستاد مبارزه با مواد مخدر در زمان مرحوم آیت الله خلخالی سپرد و به این ترتیب در خرداد ماه سال جاری و تشکیل مجلس جدید، با سیستم قانونگذاری جمهوری اسلامی خداحافظی می کند.

من نماینده جدید مردم دامغان را نمی شناسم و بدون آنکه درباره شخص نماینده منتخب جدید مردم دامغان اظهار نظر کنم، یاد آور می شوم که یکی از انحرافات بزرگ در تبلیغات انتخاباتی، دادن وعده هایی است که اصولا جزو وظایف نماینده مجلس نیست. وظیفه نماینده مجلس فعالیت در قوه قانونگذاری کشور و تلاش در جهت بررسی هر چه دقیقتر طرحها و لوایح در دستور و یا در آستانه دستور و کارشناسی کردن بندها و تبصره های آن به گونه ای است که منافع کلی مردم کشور - آن هم نه یک منطقه خاص - لحاظ شود. ساختن و راه اندازی کارخانه ها و سدها و کارگاههای تولیدی و کاهش بیکاری و افزایش گردشگری و... و وعده هایی چون :« در اتاق همه وزرا به روی من باز است » یا ان شاء الله در این منطقه کارخانه های جدید راه اندازی خواهم کرد و... نه جزو وظایف و تعهدات یک نماینده مجلس قانونگذاری بلکه جزو وظایف سازمانها و دستگاههای اجرایی و ادارات کل و سازمانهای وابسته به وزارتخانه هاست. بسیاری از وعده های تبلیغاتی ذاتا جزو وظایف استانداران و فرمانداران و بخشداران و شهرداران کشور است نه نماینده مجلس. خلط کردن وظایف قوه مقننه با قوه اجراییه از غش در معامله هایی است که یک نامزد انتخاباتی می تواند انجام دهد و بر موج احساسات مردمی که تشنه آبادانی و کار و بهبود معیشت و وضعیت تحصیلی و علمی و... هستند سوار شود و رای آنها را به خود اختصاص دهد.

در بعضی از موارد وضع از این هم بدتر است. بر اساس خبرهای فراوانی که در ایام انتخابات به دست ما رسید در بعضی از شهرها، نامزد انتخاباتی کارها و فعالیتهای دولت و نتایج اقدامات انجام گرفته بر اساس تصمیمات سفرهای استانی رئیس جمهور و هیئت دولت را به نام خود در شهرهای کوچک و روستاها جا زده و بدین وسیله توانسته در دل مردم مناطقی جا کند! و اگر کسی یا کسانی به این شیوه او انتقاد کرده اند یا او را در این مورد رسوا کرده اند از آنها شکایت کرده است که بر خلاف قانون انتخابات، مرا تخریب کرده اند و بدین وسیله علاوه بر دروغهای بزرگ ذکر شده، طلبکار دولت خدمتگزار هم شده اند.

اما به عنوان یک روزنامه نگار، خیلی از اینکه در فلان منطقه فلان کس به جای بهمان کس به مجلس راه یافته است نگران نشده ام چرا که گاه، هر دو نفر به تبلیغات اینچنینی به شیوه ذکر شده مبادرت کرده اند، هر دو درهای چلوکبابی ها را به روی مردم باز کرده اند، هر دو کیسه های برنج توزیع کرده اند و... بنابر این هر دو کمترین توجه را به وظیفه ذاتی یک نماینده داشته اند. اما وضع درباره دکتر سبحانی کاملا فرق می کند. به استناد صورتجلسه های مجلس شورای اسلامی و مصاحبه ها و مقاله های این مرد در مطبوعات، بیشترین تلاش نماینده مردم دامغان در مجلس، معطوف یافتن کارشناسی ترین راهها برای تدوین طرحها و اصلاح لوایح مورد بررسی در صحن علنی یا کمیسیونهای تخصصی پارلمان بوده است. دفاعیه ها و حتی مخالفتهای دکتر سبحانی با بندها و تبصره هایی که به دولت بر می گشته است آنچنان دقیق و حسابشده بوده که بسیاری از مدافعان سینه چاک دولت را هم به کرنش واداشته است.

از بسیاری از کسانی که در این دوره به آقای سبحانی رای نداده بودند دلیل خواستم و آنها به یک تبلیغ عمومی در سطح شهر و روستاها اشاره می کردند و آن اینکه: آقای سبحانی در این سه دوره برای دامغان هیچ کاری نکرده است! و من افسوس می خورم که چگونه با شایع کردن یک سخن عوام پسندانه، مجلسی را از یک مرد واقعی قوه قانونگذاری محروم کردند، مجلسی که اگر چند تن مثل سبحانی کارشناس داشت، اشکالاتی که گاهی در موقع اجرای قوانین بروز می کرد، به وجود نمی آمد و تاثیر آن علاوه بر دامغان، همه شهرهای کشور را در بر می گرفت ! نماینده ای که قطعا اگر از تهران نامزد شده بود، با رای بالایی به پارلمان راه می یافت، اما او نخواست به مردمی که سه دوره او را انتخاب کرده بودند پشت کند و باز هم از آنجا نامزد شد تا این بار به جای نفر اول، نفر سوم انتخابات شود.

یادم می آید که رهبر معظم انقلاب هم چندین بار بر این دو نکته مهم یعنی فراگیر فکر و عمل کردن نماینده به جای بخشی نگری و توجه خود را به دقت در قانونگذاری معطوف کردن به جای دخالت در امور اجرایی و قوای دیگر اشاره کرده بودند و هشدار داده بودند.

در هر صورت، این توهم غلط علی الحساب دکتر سبحانی را از ما گرفته است. البته ما حجت الاسلام ملک محمدی را نمی شناسیم و امیدواریم او بتواند بخشی از توجه کارشناسی دکتر سبحانی را نسبت به مصوبات در مجلس داشته باشد. و در نهایت اینکه رای، رای مردم است و ما چه خوشمان بیاید و یا نه، آقای ملک محمدی نماینده مردم شریف دامغان در مجلس هشتم شورای اسلامی است. و می دانیم که این اقتضای مردم سالاری در نظام جمهوری اسلامی است و انتخاب، انتخاب مردم است و بس.

آرزو می کنم از وجود مردان فرهیخته و دانشمند و متواضعی چون دکتر سبحانی در سنگرهای جدید به بهترین وجه استفاده شود.