میلی منفرد، توفیقی، فرجی دانا، نجفی و نیلی احمدآبادی اسم های بزرگی هستند که حساسیت، مسئولیت پذیری، بازی سیاسی، بهانه گیری یا هر عبارت دیگری که بتوان به آن اطلاق نمود باعث شده تا این اعاظم فرهنگی و دانشگاهیِ مورد نظر رئیس محترم جمهور و دانشگاهیان نتوانند در سنگر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به عنوان وزیر خدمت نمایند. برخی از ایشان هم اگر مدتی به عنوان سرپرست یا وزیر مشغول فعالیت بوده اند با انواع و اقسام هجمه هایی مواجه بوده اند که یا باعث انصراف رئیس جمهور از معرفی آنان به مجلس جهت تصدی وزارت شده و یا خود آنان جهت کاهش تنش ها خواستار عدم معرفی به عنوان وزیر شده اند.

از روند انتخاب وزیر کلیدی علوم از ابتدای استقرار دولت تدبیر و امید تا کنون می توان موارد زیر را استنباط نمود، که قطع به یقین ریاست محترم جمهور، مشاوران و اعضای محترم دولت به این موارد امعان نظر دارند:

۱- حساسیت بالای نمایندگان مجلس شورای اسلامی نسبت به این وزارتخانه مشهود و غیرقابل انکار است و این نکته نیز اتفاقا اگر واقع بینانه به مسائل نظر بیفکنیم نه تنها ایرادی محسوب نمی شود بلکه نکته ای مثبت می باشد زیرا باید وزیری در راس این وزارتخانه قرار گیرد تا ما بار دیگر شاهد آن چه (مانند بورسیه های بی ضابطه، بازنشسته کردن اساتید باتجربه، ستاره دار نمودن دانشجویان و ...) در سال های اخیر بر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری رفته است نباشیم. شایسته است که ریاست محترم جمهور فردی را برای تصدی این وزارتخانه معرفی نماید که علاوه دارا بودن شاخصه های اعتدال و نزدیکی به خط فکری دولت تدبیر و امید، با معیارهای نمایندگان نیز اگر تطابق ندارد حدااقل تضادی هم نداشته باشد.

۲- اتفاقات مربوط به انتخابات ۱۳۸۸ مانند آتشی بود که تر و خشک را با هم سوزاند و افرادی که ذکر نامشان در صدر مقال رفت نیز به ناحق قربانی آتشی شدند که هیچ نقشی در افروخته شدنش نداشتند بنابراین بهتر است فردی به عنوان وزیر به مجلس معرفی شود که باز هم ضمن داشتن نگاه مشترک با ریاست محترم جمهور به مسائل مختلف، از سابقه سیاسی و اجتماعی آرام و بدون تنشی نیز برخوردار باشد تا اگر احیانا برخی از جریان های موجود در مجلس بخواهند روند بررسی صلاحیت وزیر پیشنهادی را که طبیعتا ویژگی های و خط فکری اش با آن ها همخوان نخواهد بود را با اما و اگرهای مربوط به اتفاقات سال ۱۳۸۸ مرتبط سازند خلع سلاح شوند. ذکر این نکته واجب است که طیف اکثریت اصولگرای مجلس شورای اسلامی که از تابعین مرحوم آیت الله مهدوی کنی رحمت الله علیه بودند انصافا تاکنون و در کل برخورد مناسبی با دولت داشته اند اما طیف اقلیت این جناح دریکی دو مورد توانسته آن ها را تحت تاثیر قرار دهد.

۳ - داشتن وجه ی علمی و اجرایی مشخص را نیز نباید از نظر دور داشت زیرا علاوه بر توجه خاص مجلس محترم به این ویژگی، می طلبد که شخصی به مجلس معرفی گردد که با استفاده از ظرفیت های علمی، اجرایی و تعاملی اش بتواند شاخص های دولت تدبیر و امید را در حوزه های مختلف وزارتخانه ارتقا دهد و باقی الصالحات علمی و پژوهشی ماندگاری از این دولت در تاریخ علمی کشور به ثمر بنشیند.

به نظر نگارنده دکتر مصطفی کواکبیان شخصی است که با دارا بودن ویژگی های فوق می تواند نگاه و رای نمایندگان محترم را با خود همراه سازد زیرا ایشان اولا صلاحت علمی لازم را دارند و علاوه بر داشتن تالیفات و مقالات گوناگون، یکی از اساتید دانشگاه های مطرح کشور بوده و همچنین مدیریت یک دانشگاه خصوصی را نیز برعهده داشته و کاملا با فضای دانشگاهی و دانشجویی به خوبی آشنایی دارند، ثانیا در کارنامه ایشان سابقه نمایندگی مجلس وجود دارد که نمایندگان فعلی مجلس که در دوره قبل با ایشان هم دوره بوده اند به خوبی از اعتدال و تعاملات توام با اخلاق ایشان با نمایندگان سایر طیف ها به خوبی آشنایی دارند. ثالثا دکتر کواکبیان و حزب متبوعش در اتفاقات مربوط به سال ۱۳۸۸ موضعی معتدل را برگزیدند و هیچگاه از مسیر اعتدال و تعقل خارج نشده و خطوط قرمز نظام مقدس جمهوری اسلامی را رعایت کردند. رابعا در انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۹۰ بدون تردید و با شفافیت تمام در انتخابات حضور پیدا کرد، همه همفکران را هم به حضور پرشور در این انتخابات فراخواند و با توجه به این که به مجلس راه نیافت به نتایج احترام گذاشت و پایبندی خود را به نظام جمهوری اسلامی نشان داد. خامسا در انتخابات ریاست جمهموری ۱۳۹۲ به عنوان نامزد ثبت نام نمود و علیرغم ردصلاحیت توسط شورای محترم نگهبان، خود و حزب متبوعش در سراسر کشور برای گرم کردن تنور انتخابات و تحقق حماسه سیاسی مورد نظر رهبر معظم انقلاب تمام تلاششان را کردند و نهایتا این که حمایت قاطع حزب مردمسالاری که وی به عنوان دبیر کل آن قبل و بعد از انتخابات با سخنرانی های بسیار در شهرها و دانشگاه های مختلف کشور به تبیین برنامه ها و نقطه نظرات دکتر روحانی و دولت تدبیر و امید پرداخته و می پردازد نشان از نزدیکی نگاه ایشان به دکتر روحانی و دولت یازدهم دارد و می تواند به عنوان فردی تاثیر گذار به تحقق وعده های دولت تدبیر و امید کمک شایانی کند.

الف