روشن است که فریضه "نماز" بعنوان ستون دین و شاخص ترین نماد اسلام، جایگاهی خاص در میان مسلمانان شاخه های پنجگانه دارد. ازهمین رو اماکنی که به نماز اختصاص داده می شوند، براستی باید شان و شخصیتی برازنده را هم دارا باشند.

اگر در گوشه و کنار سرزمین های اسلامی مساجد متعّددی وجود دارند که بعنوان مراکز اصلی دینی مورد استفاده قرار می گیرند و همواره ترو تمیز و نظافت شده بچشم می خورند. ناشی از توجه و دقتّی است که علاوه براحادیث ائمه اطهار (ع) و سفارشات علمای دین، قوانین و مقرراتی مدوّن نیز در نحوه تعمیر و نگهداری و پاکیزگی مساجد وجود دارد. در ایران و در اکثریّت قریب به اتفاق اماکن عمومی، دانشگاه ها، مراکز ورزشی، فرهنگی و .. صرفآ برای ادای نماز یومیه، محل و سازه هائی تحت عنوان "نمازخانه" منظور شده که مسلمآ کارکردی متفاوت با مساجد داشته و همانطور که از نام آن برمی آید تنها برای ادای فریضه نماز مورد استفاده قرار می گیرد و بس. این نوع استفاده از نمازخانه و عدم مراجعه مردم در ساعات غیر از ظهر و عصر، نباید و نمی تواند بهانه ای برای بی توجهی به وضعیت ظاهری و آلودگی آن ها باشد.

وقتی بپذیریم که نماز بعنوان ستون اصلی دین، باید مورد احترام خاص مسلمانان باشد، بطریق اولی نیز هر آنچه که به آن مربوط می شود نیز بایستی حساسیت ویژه ای را شامل گردد. به بیانی دیگر، یا نباید محّلی را بعنوان نمازخانه منظور کرد و اگر منظور شد توجه ویژه به جایگاه وشان والای نماز و رعایت اصول بهداشتی و زیبائی به بهترین شکل ممکن یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.

این مقدمه از آن رو قلمی شد که به نماز خانه " باشگاه انقلاب تهران" اشارتی کنیم تا تلنگری باشد بر اذهان گردانندگان این مکان بزرگ ورزشی – و شاید فرهنگی – که سری به نماز خانه مجموعه تحت مسئولیت خود بزنند.

نماز خانه این مجموعه با تابلوی کوچکی به دو زبان فارسی و انگلیسی مشخص شده که طرح نسبتآ قابل قبول آن، یک نمازخانه جمع و جور امّا تر و تمیز را در ذهن متبادر می کند. اما متاسفانه وقتی وارد میشوی، با یک اتاق خاک آلود و خالی روبروئیم و دریغ از یک تکه گلیم ارزان قیمت و یا حتی تکه ای موکت. مسلمآ انتظار نداریم مسئولان باشگاه انقلاب در این وانفسای کمبود بودجه و احتمالآ هزینه های سفرهای متعّدد و پردستاورد خارجی (!) و کنفرانس های مختلف پربازده (!)، کف نمازخانه این باشگاه عریض و طویل را با قالی کرمان فرش کنند. اما چه اصراری است که با انداختن چند تکه کارتن مقوائی در جای جای یک اتاق پر از گرد وخاک، ادعا شود که باشگاه ورزشی فرهنگی انقلاب هم نماز خانه ای دارد؟

اگرنخواهیم بگوئیم چرا کف آنجا موکت ندارد، اما این را بگوئیم که با کمی سلیقه بخرج دادن، می شد لااقل همین کارتن خالی رایگان هم به اندازه کافی تهیه کرد تا نمازگزاران در هنگام خروج ازاین شاهکار آقایان ورزشدوست، سر زانوی شلوارشان خاک آلود نشود.





صرفنظر از اینکه باشگاه انقلاب تهران، یک نهاد فرهنگی، ورزشی و زیر مجموعه دولت است که بنا به ماهیت وظیفه بایستی پرچم دار احترام به شعائر مذهبی باشد، این مجموعه پسوند" انقلاب" را هم یدک می کشد که قاعدتآ باید خوش سلیقگی وحساسیت مضاعفی را در نوع نگاه مدیرانش به مقولات مذهبی و انقلابی شاهد باشیم. امید که چنین باد.

الف