اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
این مطلب از معاون فرهنگي وزير ارشاد انتقاد کرد که چرا جمله ای در تعریف از رهبر انقلاب بکار برده. جمله ای که هرچه از جوانب مختلف به آن نگاه کردم بویی از تلمق نداشت و آن جمله این بود: «تاریخ ایران زمین، کتابخوان حرفه‌ای مثل ایشان به خود ندیده است» جمله ای که بارها اهالی عرصه فرهنگ با عباراتی متفاوت قبلاً به آن اشاره کرده اند.
از کنار این خبر گذشتم، اینطور قضیه را برای خودم حل کردم که شاید واقعاً این سخنان تملق آمیز است و من متوجه نمیشوم اما هنوز چند روزی از این انتشار این مطلب نگذشته بود که مطلب دیگری را در یادداشت های الف دیدم و واقعاً شوکه شدم.
به این عبارات دقت کنید:
اعلم مراجع و زعیم حوزه علمیه قم، سینای فقاهت، پیشوای وارسته، عالم عامل، فاضل كامل، علامه علما، فهامه فضلا
زاد الله فی وقاره و حشمه
روحانیت روشن و بینای ما
و عبارت و اصطلاحاتی مشابه ازین دست که در این یادداشت به وفور یافت می شود.
مطلب مورد اشاره در قسمت یادداشت ها با عنوان "
آیا آیت الله وحید سکوتش را شکسته است؟" منتشر شده و حتی دریغ از یک انتفاد ساده ازین عبارات در قسمت نظرات.
چرا باید و واقعیتی را تملق بدانیم و تملقی را واقعیت؟!
چرا باید به واقعیتی اعتراض کنیم و در مقابل تملق سکوت؟!
این همان اشکالی است در اثر حب و بغض های سیاسی رخ می دهد، هر کس که دیدگاه ها و نظراتش بیشتر مورد پسند ماست را بزرگ میکنیم و از بیان واقعیت درباره ی بزرگی دیگر طفره می رویم! یکی از مصادیق تقوای سیاسی رعایت این نکته است که متاسفانه از آن غافل مانده ایم. ان شاء الله با توجه بیشتر، کمتر شاهد بی تفاوتی نسبت به این بی دقتی ها باشیم.
