انتقاد پایگاه آمریکایی از جنگ افروزی علیه سوریه؛ جنگی ویرانگر برای مقابله با ایران

15 ارديبهشت 1396 ساعت 14:02


«دلیل این اقدامات آن است که سوریه به متحدی برای ایران و حزب الله لبنان تبدیل شده و تهدید تشکیل حلقه ای از سرزمین های تحت کنترل شیعیان وجود دارد که به تقویت جایگاه ایران در منطقه می انجامد...»

به گزارش جام نیـوز، پایگاه "امریکن کانسروتیو" (American Conservative) با انتشار گزارشی تحت عنوان "چه کسی در حال نابود کردن سوریه است؟" به انتقاد از اقدام غیرقانونی دولت ترامپ در حمله موشکی به سوریه و همچنین جنایات کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، اسرائیل و ترکیه در حمایت از تروریست ها و شبه نظامیان سوری برای جلوگیری از گسترش نفوذ ایران در منطقه پرداخته است.

در این گزارش آمده است:
«کشورهای عربی حاشیه خلیخ فارس، اسرائیل و ترکیه، وجود هرج و مرج در سوریه و سپردن این کشور به گروه های خود مختار را بر وجود اسد ترجیح می دهند.

منشور سازمان ملل متحد که تمامی کشورهای عضو سازمان ملل آن را امضاء کرده و بر تمام قطعنامه ها و توافقات دیگر حاکم است، عنوان می کند که سازمان ملل موظف است هرگونه تهدید نسبت به صلح در جهان، نقض صلح و اقدام تجاوزگرانه را شناسایی کرده و بوسیله اقدامات نظامی یا غیر نظامی برای بازگرداندن صلح و امنیت جهانی اقدام نماید.

قضات در جریان محاکمه رهبران مجرم جنگ جهانی دوم در دادگاه نورنبرگ* به این جمع بندی رسیدند که آغاز کردن یک جنگ تجاوزکارانه "نه تنها یک جنایت بین المللی، بلکه خطیرترین جنایت بین المللی است که تنها تفاوت آن با سایر جرائم جنگی دراین است که این جنایت به تنهایی زشتی و پلیدی همه آنها را دربردارد."

 بر اساس قانون اساسی آمریکا نیز تنها کنگره آمریکا قدرت و اختیار اعلام جنگ را دارد و رئیس جمهور آمریکا تنها در صورت لزوم واکنش به تهدیدی ناگهانی و عدم وجود زمان کافی برای فرایند عادی، اختیار اعلام جنگ را خواهد داشت.

پس چگونه آمریکا در 6 آوریل به سوریه که یکی از اعضای سازمان ملل متحد است و دارای دولتی است که در عرصه بین المللی به عنوان حکومتی مستقل به رسمیت شناخته می شود، حمله کرد؟ این در حالی است که سوریه تهدیدی قریب الوقوع برای آمریکا به حساب نمی آید و حمله را علیه ایالات متحده صورت نداده و با واشنگتن در جنگ نیست.

 حمله موشکی به سوریه که بسیاری از منتقدان با تاخیر زیاد به انتقاد از آن پرداخته و عنوان کردند که با قوانین بین المللی و حتی قوانین آمریکا، تعارض داشته است. البته باید گفت که واژه غیرقانونی زمانی اعتبار دارد که قدرتی برای اعمال قانون وجود داشته باشد؛ اما به نظر می رسد تمایلی از سوی سازمان ملل متحد برای اعمال قانون در رابطه با آمریکا وجود ندارد و حتی اگر هم اقدامی صورت گیرد، آمریکا از قدرت وتوی خود در شورای امنیت سازمان ملل برای رد هر گونه اقدام نامطلوب استفاده خواهد کرد.

 واشنگتن از سال ها پیش برای تغییر رژیم سوریه اقدام کرده و به مسلح کردن و آموزش به اصطلاح شورشیان علیه حکومت بشار اسد پرداخته است؛ با این امید واهی که رژیمی طرفدار غرب در این کشور جایگزین شود و همیشه نسبت به عواقب این اقدام و امکان استفاده تروریست ها از خلا موجود پس از کنار زدن حکومت سوریه بی توجه بوده است.

 با وجود آشفتگی و به هم ریختگی سیاست های آمریکا در قبال سوریه، بازیگران دیگری در منطقه هستند که به خوبی می دانند که در سوریه به دنبال چه هستند و برای به دست آوردن آن باید چه کنند. عربستان سعودی و قطر نیز در حال جنگی غیر قانونی علیه سوریه هستند و جالب است که با مقاومت خاصی از سوی جامعه بین الملل نیز مواجه نمی شوند. آن ها پس از سال 2011 به حمایت  مالی و تسلیحاتی مخالفان سوری در داخل این کشور پرداخته اند. دلیل این اقدامات هم آن است که سوریه به متحدی برای ایران و حزب الله لبنان تبدیل شده و تهدید تشکیل حلقه ای از سرزمین های تحت کنترل شیعیان وجود دارد که به تقویت جایگاه ایران در منطقه می انجامد؛ ایرانی که عربستان سعودی آن را دشمن منطقه ای خود می داند.

 اینکه مردم سوریه از تغییرات بهره ای می برند یا نه، برای عربستان سعودی اهمیتی ندارد؛ سعودی ها به دنبال سوریه ای هستند که تحت کنترل کشورهای عربی باشد و روابط خود با ایران را قطع کرده است، هر چند سوریه از هم بپاشد و اقلیت ها در این کشور در فشار باشند و حکومتی مرکزی در کار نباشد؛ برای ریاض مهم آن است که اتحاد سوریه با ایران از بین برود.

 ترکیه نیز به خاطر مشکلات خود با کردهای سوریه، به دنبال رفتن اسد است؛ ترکیه از گذشته داعش حمایت کرده و مجروحان آن ها را در بیمارستان های خود درمان کرده است و به آن ها اجازه داده که در امنیت کامل در خاک ترکیه گروه های خود را سازمان دهی کنند؛ چرا که گروه های تروریستی، دشمن کردها بوده اند. ادعاهای قابل پذیرشی نیز وجود داشته که آنکارا تسلیحات شیمیایی که چند مرتبه علیه شهروندان سوری مورد استفاده قرار گرفته و دولت بشار اسد را به خاطر آن مورد سرزنش قرار می دهند، در  اختیار تروریست ها قرار داده است. سرنگون کردن جنگنده سوری در دسامبر 2015 نیز تلاشی خام و ناماهرانه از سوی ترکیه برای کشاندن آمریکا و ناتو به جنگ علیه اسد و مسکو بوده است.

 مقامات اسرائیلی نیز به روشنی اعلام کرده اند که ترجیح می دهند سوریه در دست شورشیان میانه رو باشد تا دولت اسد. بر اساس گزارش ها، اسرائیل به شبه نظامیان از جمله تروریست های داعش، خدمات درمانی ارائه می کرده است. آنچه ظاهر است این است که یک آتش بس عملی میان نظامیان اسرائیلی و تروریست های داعش وجود داشته است. از سوی دیگر اسرائیل اخیرا چندین حمله هوایی را علیه سوریه به انجام رسانده است.

 پس پاسخ این سؤال که "چه کسی در حال نابود کردن سوریه است؟"، تقریبا تمامی این کشورها هستند. هرچند انگیزه های متفاوتی در میان است و بازیگران کلیدی برای توجیه قتل عام ادامه دار در این کشور دلایل متفاوتی می آورند و با توجه به گزارشات و اظهار نظرهای منتشر شده توسط وزارت خارجه و دفاع در واشنگتن، ریاض، آنکارا و تل آویو، خروج از این باتلاق، بسیار سخت به نظر می رسد.»

* دادگاه نورنبرگ در ۲۰ نوامبر ۱۹۴۵ میلادی پس از پایان جنگ جهانی دوم به منظور محاکمهٔ ۲۲ تن از رهبران آلمان نازی که باعث کشته‌شدن بیش از ۵۰ میلیون نفر و متلاشی شدن زندگی میلیون‌ها انسان بودند، توسط متفقین جنگ جهانی دوم تشکیل شد. این دادگاه در شهر نورنبرگ آلمان برگزار شد و هشت قاضی آن از آمریکا، بریتانیا، روسیه و فرانسه بودند.


کد مطلب: 468801

آدرس مطلب: http://alef.ir/vdce7v8ezjh8pvi.b9bj.html?468801

الف
  http://alef.ir