بعد از قطع روابط دیپلماتیک آل سعود با جمهوری اسلامی ایران تعدادی از کشورهایی که در عرصه ی بین المللی از جایگاه مهم و شایسته ای نیز برخوردار نیستند پیرو سیاست های خصمانه آل سقوط و به تبعیت از دلارهای نامشروع این خاندان منحوس، اقدام به قطع رابطه با جمهوری اسلامی ایران نمودند. هر چند در این مجال نقد سیاست خارجی دولت جناب آقای روحانی نمی گنجد، لیکن مدت ها است در قبال سیاست های خصمانه آل سقوط جواب مناسبی از سوی دستگاه دیپلماسی و وزارت امور خارجه داده نشده است.
پس از واقعه ی شرمناک تجاوز ماموران آل سعود به دو نوجوان ایرانی و بعد از گذشت ماه ها از حادثه ی فاجعه بار منی تاکنون اقدام مناسبی از سوی دستگاه دیپلماسی جهت رفع آلام ناشی از این اقدامات شنیع و خارج از عرف آل سعود صورت نگرفته است. مطمئنا عموم مردم در قبال تهاجم به سفارت آل سعود در تهران و مشهد متاثر شدند اما آیا نباید این اقدام را ناشی از سرخوردگی جوانانی دانست که در طول این سال ها همواره شاهد گستاخی های مقامات آل سعود در قبال ملت ایران بوده اند و هیچگاه پاسخی دندان شکن از طرف دستگاه دیپلماسی نسبت به جنایات این رژیم ندیده اند.
این روزها که سخن از قطع روابط دیپلماتیک شهر کشورهایی نظیر جیبوتی و یا کومور در برابر ملت بزرگ ایران هستیم نمی دانیم آیا باید به قطع ارتباط این شهر کشورها با نظام جمهوری اسلامی ایران بخندیم یا نه ! اینکه آل سعود تا چه حد قوانین بین المللی را به سخره گرفته است و دم از حقوق بشری می زند که ماه ها است مردم مظلوم یمن را به مصلوب ظلم کشیده است، اینکه آل سعود با گسترش شاخه های تکفیری و داعش با ترویج چهره ای خشن از اسلام موجبات تروریست پروری در جهان شده است، جای شکی باقی نمی گزارد که پشت پرده ی اقدامات آل سعود فقط خدشه دار نمودن قدرت جمهوری اسلامی ایران است.
این روزها و پس از اقدامات خارج از عرف آل سقوط در مقابل جمهوری اسلامی ایران، از دولت جناب روحانی انتظار می رود چاشنی لبخند در قبال دولت سعودی را کنار بگزارد زیرا که دولت سعودی همانند سگ حاری است که هر چه با مماشات در قبالش برخورد نمایی حارتر می شود. اگر امروز جمهوری اسلامی دارای صلابت و اقتدار است این اقتدار را باید ناشی از مقاومت در برابر مستکبرین دانست، از جناب آقای ظریف انتظار می رود همانگونه که در مقابل استعمار پیر و استکبار بزرگ شعار هرگز یک ایرانی را تهدید نکنید با صدای رسا و شیوا بیان نمود، در مقابل عادل جبیر که ایران را محور شرارت خوانده است موضعی مناسب که حاکی از عزت یک ایرانی است در پیش گیرد.
نه جیبوتی و نه کومور و نه حتی ال سعود و دیگر کشورهای متخاصمی که نوای قطع ارتباط با جمهوری اسلامی ایران را سر داده اند از جایگاه شایسته و در خوری در نظام بین المللی برخودار نیسنند که امروز در نتیجه ی این قطع ارتباط مردم و مسولین سیاسی آزرده خاطر شوند و برای این قطع ارتباط جام شوکران بنوشند. در واقع این قطع ارتباط ماهیت بسیاری از حاکمان مرتجع را برای مردم ایران روشن ساخت که تعامل با بسیاری از این کشورها هیچ گونه منفعتی برای جمهوری اسلامی ندارد.
امید است در سایه ی اقتدار نظام جمهوری اسلامی ایران مماشت با رژیم آل سعود تمام شود و در قبال سیاست های خصمانه ی این رژیم منحوس اقدامی در خور توجه صورت گیرد.
