الف - اردوكشی حداقلي عناصر افراطی

در حالي كه حسن روحاني پيش از عزيمت به نيويورك تاكيد داشت كه «با اختيار تام» به آمريكا مي‌رود، هنوز پاي او از محوطه فرودگاه مهرآباد خارج نشده، بار ديگر تجمعي «خودجوش» مقابلش شكل گرفت. تجمعي كه با كليد خوردنش، عناصر «احساسي» و «خودسر»، يكبار ديگر تلاش مي‌كنند تا مسير ديپلماسي را از اتاق‌هاي ديپماتيك و تصميم‌گيري به «كف خيابان» و «اردوكشي» انتقال دهند.

اين در حالي بود كه عمده سياسيون داخل چه قبل و چه بعد از حضور روحاني در نيويورك از سياست هاي او حمايت كردند. رئيس كميسيون امنيت ملي مجلس، گفت‌وگوي تلفني روحاني و اوباما را از موضع «اقتدار» خوانده و مي گويد: «روحانی مجوز گفتگو با اوباما را از نظام دریافت کرده بود.»

دكتر توكلي نيز در مصاحبه با مهر «مواضع ابراز شده از سوی روحاني و هیئت همراهش را رفتار مناسب دیپلماتیک» دانست و گفت: «در مجموع ما یک قدم پیش هستیم.» توكلي البته تاكيد كرده بود كه «باید بدبینی را کنار گذاشت اما در عین حال خوشبینی نیز باید با احتیاط همراه باشد.»

دكتر روحاني در هنگام بازگشت و در فرودگاه با تاكيد بر پيش برد اصول انقلاب به «پشتوانه ملت» و در سايه رهنمودهاي مقام رهبري تاكيد مي‌كند: «سیاست خارجی دولت یازدهم مبتنی بر منافع ملی، مصالح ملی و در چارچوب عزت و مصلحت ایران و سیاست‌های کلی است که مقام معظم رهبری ترسیم کرده‌اند.»

از طرف ديگر علي اكبر ولايتي،‌ مشاور عالي رهبري در امور سياست‌ خارجي به استقبال روحاني مي‌رود اما درحالي كه تعدادي از هوادران روحاني با شعارهاي «صلی علی محمد، بوی بهشتی آمد» و «اعتدال، اعتدال، صدای ملت ایران» به استقبال از روحاني رفته بودند، برخي افراد كه در ميانشان چهره‌هاي شناخته شده افراطي نيز حضور داشتند، با سردادن شعارهاي «مرگ بر آمريكا» و «نرم قهرمانانه يا كرنش ذليلانه» نشان دادند كه براي آنها در برهمان پاشنه افراط مي‌چرخد.

به گزارش خبرنگار مهر امروز ظهر در حالي كه روحاني بعد از خروج از حلقه هوادارانش قصد داشت تا از كنار كساني كه با استفاده ابزاري از اقامه نماز سعي داشتند راهش را سد كنند، عبور كند، ناگهان مخالفان با ایستادن جلوی ماشین رئیس جمهور، مانع از حرکت او شدند و شعار مرگ بر آمریکا سر دادند. در این هنگام یکی از مخالفان کفش خود را به سمت خودرو روحانی پرتاب مي‌كند که به کسی اصابت نمي‌كند.

بر اساس این گزارش در حالی که مخالفان مانع عبور ماشین رئیس جمهور شدند، نیروی انتظامی تلاش کرد راه را برای عبور رئیس جمهور باز کند و در این میان چندین نفر جلوی ماشین به زمین خوردند که با هدایت نیروی انتظامی و توقف ماشین رئیس جمهور حادثه ای پیش نیامد.

هنوز سه ماه نيست كه گزارش مجلس درباره افراطي‌گري اين افراد خوانده شده است. ظاهرا آقايان فراموش كردند كه چطور حتي نامه‌نگاري‌هايشان با بيت‌رهبري براي جلوگيري از عدم انتشار اين گزارش بي‌نتيجه ماند و سرانجام گزارش در مجلس قرائت شد تا سندي باشد بر اينكه نظام از اين خودسري‌ها حمايت نخواهد كرد.

خطاب به اين جوانان احساسي بايد گفت كه با حسن نيت تلاش مي‌كنيم بپذيريم كه اقدامشان از سر احسات بوده، اما فراموش كرديد اين خطاب رهبري را كه مشخصا به شما گفته شد: «بنده با اينجور كارها مخالفم. بارها به مسئولين و كسانى كه ميتوانند جلوى اين چيزها را بگيرند، تذكر داده‌ام. آن كسانى كه اين كارها را ميكنند، اگر واقعاً حزب‌اللّهى و مؤمنند، خب نكنند.»

اگر اين دوستان واقعا ادعاي ولايت‌پذيري دارند، به تعبيري رهبري؛ «خب نكنند» اين كارها را. پس چرا به جاي گوش به فرمان رهبري بودن، گوش به فرمان «حلقه‌هاي افراطي» هستند؟ اگر واقعا اعتقاد دارند كه رهبري نظام «صلاح» و «ضرر» كشور را تشخيص مي‌دهد و با همين تشخيص است كه به رئيس‌جمهورش «اختيار تام» داده. رهبري به درستي «ضرر» اين افراد را تشخيص داده و خطاب به آنها هشدار داده بود: «مى‌بينيد كه تشخيص ما اين است كه اين كارها به ضرر كشور است، اين كارها به نفع نيست. با احساساتشان راه بيفتند اينجا، آنجا، عليه اين شعار بدهند، عليه آن شعار بدهند.»