الف - شایسته ی زرشک طلایی

فرزاد حسنی با برنامه ی نیمرخ کارش را در صداوسیما آغاز کرد و به مرور با داشتن شمایل یک جوان امروزی و استفاده از ادبیاتی با مایه ی مذهبی اسم ورسمی برای خود دست وپا کرد. شاهد این حرف اجراهای متعدد در برنامه های مختلف تلوزیونی اعم از ترکیبی و مناسبتی است.

ادبیاتی که فرزاد حسنی عموماً در اجرای آن سالهای خود استفاده میکرد ابراز احترام و اظهار ادب به بینندگان در مقابل دوربین بود که گاهی بیشتر به لفاظی و تلملق های غلو آمیز و ظاهری میماند و نه ارادت و احترام خالص.نوع رفتارهای او به مرور با تغییری محسوس تغییر کرد و از پس شهرت کم کم ادبیات او به نوعی بی ادبی ناشی از تکبر و اعتماد به نفس کاذب تبدیل گشت. این نوع رفتار در پوزخند ها و حالات صورت او در جواب میهمانان برنامه کاملاً به امری عادی بدل گشت.

نقطه عطف این گونه رفتارهای فرزاد حسنی همان برنامه جنجالی است که او میزبان سردار رادان بود و بخاطر رفتار و صحبتهایش چند سال ممنوع التصویر شد.

موضع گیری ها نسبت به فرزاد حسنی متفاوت بود و هرکس بنا به جریان متبوع خود و یا غرض ورزی حق را به یکی ازطرفین ماجرا دادند اما آنچه در آنروزها کمی مغفول ماند اصول رفتار یک مجری در رسانه ملی بود. اینکه یک مجری به خود اجازه بدهد حرفها و نقدهایش را با بی ادبی تمام و لحنی زشت روی آتن رسانه ملی نثار یک مقام مسئول کند مسئله ای بود که انتقاد بسیاری را در پی داشت.

دلیل آنکه اتفاقات و سوابق فرزاد حسنی امروز بازگو شد رفتار اخیر وی در رسانه ملی در غالب یک برنامه تلوزیونی است. این شاهکار جدید نشان از ادامه روند او در رسانه در پیش چشم دیدگان مردم دارد. در روز پنج شنبه مورخه ۱۶ اردیبهشت در برنامه ای با نام اکسیر باز هم بینندگان شاهد رفتارهایی زشت و توهین آمیز آنهم نه در قالب انتقاد از یک مدیر بلکه تحقیر یک شهروند عادی بودند. این بار ادبیات مجری برنامه مرزهای ادب و احترام را به کلی به چالش کشید به نحوی که کمتر انسانی پیدا میشود از تماشای آن خشنود و خرسند گردد.

رفتار مجری با یک شرکت کننده در برنامه ای تلویزیونی که قرار است اطلاعات پزشکی بینندگانش را افزایش دهد تبدیل به نمایش های تلویزیونی پیش پا افتاده غربی میشود.بطوریکه هدف برنامه و مجری آن تحقیر یک شهروند آنهم با مطرح کردن سوالی انحرافی با گزینه هایی بی ربط به عنوان جواب است.مطرح شدن نام یک بیمای گوارشی در کنار اسامی مشاهیر علمی و اسطوره ای ورزشی به عنوان گزینه ها و سوالی که همراه باعکس پیرزنی کهنسال است شاید در ابتدا یک شوخی قلمداد شود اما رفتار فرزاد حسنی مسئله را دگرگون میکند و چند سوال را به وجود می آورد:

۱.به کاربردن ادبیات سراسر تحقیر مجری در لحظه طرح سوال و استفاده از کلمات زشتی نظیر (پخمه،خنگ، نخالگی و ..) روی آنتن تلوزیون چه سود و منفعتی برای مخاطبان می تواند داشته باشد؟

۲. سرکار گذاشتن یک مرد میانسال و دروغ گفتن به او مبنی بر برنده شدن مبلغ ۵۰ میلیون تومان و اهدای زرشک به او حاوی چه پیامی است؟

۳.به استهزاء کشیدن مردم در مقابل یکدیگر آنهم نه مقابل تشویق حضار در استودیو بلکه در یک برنامه تلویزیونی آیا جزو رسالت های رسانه ا ی اخلاق مدار میتواند باشد؟

پس از واکنش های منفی مردم نسبت به برنامه اکسیر امروز تصویر پشت صحنه برنامه در راستای رفع سوء تفاهم( بزعم سازندگان برنامه) منتشر شد و تمام صحبت ها و عکس العمل های آن شهروند را از پیش برنامه ریزی شده خواند. انتشار این ویدئو در واقع عذر بدتر از گناه است چرا که استفاده از یک نابازیگر برای رسیدن به هدف برنامه حاصلش تحقیر یک انسان در جلوی دوربین است و نمی تواند صورت مسئله را پاک کند.

حالا پس از این توجیه رسانه ای به نظر می رسد این فرزاد حسنی است که مستحق واقعی دریافت زرشک طلایی است.