به گزارش فارس، افزایش جمعیت کشورهای مختلف، کمبود منابع درختی و جنگلی، افزایش مصرف محصولات تولیدی درخت و عدم توانایی در رفع نیاز مردم مسئولین کشورهای مختلف را بر آن داشته که رویه جدیدی در کاشت درخت به کار ببرند که آن درخت صنوبر است. گونه صنوبر و بیدها را خانواده سالیکاسه و جنس صنوبر را پوپولوس می نامند. صنوبر از درختانی است که غالباً دارای قدی بلند با شاخه‌های گرد و یا گوشه‌دار و برگ‌های آن در فصل زمستان زرد می‌شوند.

 این درختان نور آفتاب را دوست دارند و در زمین‌های پست و مرطوب می رویند. طغیان‌های زمستانی را تا مدتی تحمل می‌کنند اما در مقابل آب راکد حساسیت دارند. صنوبر در مناطق سرد معتدل نیمکره شمالی است و تا هیمالیا و شمال آفریقا و حتی گروه‌های رده تورانگاه به منطقه جنوبی‌تر رفته و تا مکزیک پراکنده شده است.

امکان بهره‌برداری از انواع مختلف درخت‌های صنوبر در دوره‌های زمانی کوتاه مدت مسئولان را برای افزایش این نوع درخت تشویق می‌کند. 
تصاویر زیر مربوط به کاشت صنوبر در بیابانی در آفریقای جنوبی است که به زودی به جنگل تبدیل می‌شود. 




 

الف