پاسخگویی به جامعه و آگاه کردن افکار عمومی از وضعیت موجود، عملکرد سیستم اداری و بیان برنامه های آینده و اعلام موانع و محدودیت ها یکی از ارکان اساسی مدیریت عقلایی، وظایف ذاتی مدیر و شاخص دموکراتیک بودن است در غیر اینصورت ماهیت فرد دخیل در سرنوشت مردم از مدیریتی به ریاستی تغییر می کند که قرن ها است دنیا این شیوه را کنار گذاشته است.
یکی از گرایشات غالب در قوانین سیاسی، ضوابط اداری، موازین حقوقی و اصول مدیریت ارتقا سطح پاسخگویی دولت به مردم و به رسمیت شناختن حق جامعه در دسترسی به کارکردها و رویکردها می باشد که برای رسیدن به این هدف قبل از ایجاد نظام پارلمانی، رسانه ای، حزبی، تشکل های مدنی و... باید در فکر تقویت تفکر پاسخگویی در فرهنگ مدیریت و منش دولتمردان بود و به افراد حاضر در این چرخه فهماند که دانستن حق مردم و اطلاع رسانی وظیفه مدیران است.
دولتی که فرهنگ پاسخگویی در منش مدیران و روش مدیریتی وی نباشد بدون شک در رسیدن به اهداف و کسب اعتماد مجدد مردم موفق نخواهد بود زیرا فساد مالی، رشوه، دلالی، پارتی بازی، رانت جویی، دروغ و... در فضاهای مدیریتی تاریک و خارج از دسترس جامعه شکل خواهد گرفت پس برای بقا باید راستگو و پاسخگو بود.
مطبوعات یکی از ارکان اساسی روند پاسخگویی هستند که نقش هایی مثل ایجاد پل ارتباطی بین دولت و لایه های اجتماعی، کمک به جریان آزاد و سالم اطلاعات، اخبار و انتقادات را برعهده دارند که در جای خود ثمراتی مثل آگاه شدن دولت و مردم از وضعیت و مطالبات همدیگر، جلوگیری از شکل گیری زمینه های خلق شایعه و افترا، کمک به منطقی شدن خواست و انتظارات مردم، پالایش قضاوت مردم در مورد دولت، افزایش اعتماد مردم به دولت و... به دنبال دارد پس برای رسیدن به توسعه یافتگی کامل باید مطبوعات و رسانه ها را به رسمیت شناخته و ارج نهیم.
عدم اعتقاد به پاسخگویی، فرار از دست مطبوعات و آویزان شدن مدیران به نشریات و خبرنگاران خودی و گزارشات و اخبار سفارشی در کردستان تبدیل به ویژگی مدیریتی و رفتار مدیران ارشد شده است و این روند تا جایی پیش رفته که کم کم اعتبار گفته مدیران، نوشته رسانه ها و اعتماد به دولت در آستانه سقوط کامل می رود و روند و فرهنگ رسانه ای استان را نیز به بیراهه می کشاند. هرکس می گوید اینطور نیست تحقیقی بنماید از میزان مطالعه اخبار نقل شده از مدیران در رسانه های این منطقه و نگاهی بیندازد به تعداد مصاحبات اختصاصی مدیریت ارشد استان با رسانه های بی طرف یا منتقد.
یکی دیگر از خصایص منش مدیران و روش مدیریتی موجود سخت گیری بر خبرنگاران و رسانه های بی طرف و منتقد است به طوری که با نوشتن یک مطلب با برخوردهایی روبرو می شود مثل تحریم آنها در مصاحبات عمومی، محروم شدن از مصاحبات اختصاصی، قطع کردن آگهی های دولتی مثل مناقصات، مزایده و رپرتاژ و برخی فشارهای دیگر که نه در حوصله این مطلب است و نه در عرضه نگارنده.
این وضعیت نگرانی های عمده ای در میان اهالی رسانه استان به ویژه غیرخودی ها و علاقمندان و فعالان توسعه کردستان ایجاد کرده است و اگر پایان نیابد قطعا خسارات بزرگی بر روند توسعه و شکوفایی همه جانبه استان می گذارد.
دولتی که برای سپردن سکان استان تنها به معیارهای جناحی و تعاملات ستاد تبلیغات انتخاباتی استناد می کند و تنها در صورت عبور از این فیلتر به حجت کامل می رسد. طبیعی است که استاندار و ترکیب مدیریتی اش نیز از این منظر مدیریت را نگریسته و منش خود را به این شاخص ها می آرایند که برای نمونه می توان به فرار استاندار، رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان و سایر مدیران از مصاحبه با روزنامه نگاران غیر خودی اشاره کرد.
