الف - آیا زمان حرکت به سوی انرژیهای پاک نرسیده است؟

آیا زمان حرکت به سوی انرژیهای پاک نرسیده است؟

مدتی نسبتا طولانی از پایداری جو در شهر تهران وآلودگی پایتخت کشورمان می گذرد. همچنان این پایداری پا بر جاست و اثری از کاهش آلودگی دیده نمی شود. راهکارهای گوناگونی از تعطیلی ادارات ، کارخانه ها و طرح تردد خودروها به صورت زوج و فرد ، توسعه پوشش گیاهی و.. اندیشیده شده است اما آنچه که همیشه سخن از آن بوده است جمله مشهور " پیشگیری بهتر از درمان است ".در این نوشتار تلاش می شود به راهکارهایی پرداخته شود تا در آینده که آنقدرها هم دور نیست، با مشکل عدم وجود هوای پاک روبرو نباشیم.

قله دماوند با ارتفاع پنج هزار و628 متر از شمال و قله توچال با ارتفاع3 هزار و933 متر ارتفاع در شمال غربي آن قرار دارد. كوههاي جنوب و جنوب شرقي آن در حدود2 هزار متر ارتفاع دارند. ارتفاع مركز تهران حدود يك هزار و200 متر و ناحيه شميرانات حدود يك هزار و600 متر از سطح دريا است. . شرق و غرب تهران نيز نسبت به مركز آن مرتفع تر است وهمین باعث شده است شهر تهران به کاسه ای نامنظم به مساحت707 کیلومتر مربعی تبدیل شود که اکنون حامل هوای آلوده و پر از مشکلات تنفسی برای شهروندان است.
حركت بادها و سرعت آنها متاثر از وجود اصطكاك در سطح زمين است. وجود پستي و بلندي ها و ارتفاع ساختمان ها همگي عواملي هستند كه درجريان، سرعت باد و حركت هوا تاثير مي گذارند. محاسبه پراكندگي و ميزان غلظت مواد آلوده در اتمسفر نه تنها بستگي به سرعت باد دارد، بلكه بستگي به جهت آن نيز خواهد داشت. طبق اطلاعات جمع آوري شده سازمان هواشناسي سرعت باددر این شهربه دو صورت بادهاي ضعيف (بين يك تا شش گره) صبح ها،83 درصد و بعدازظهرها50 درصد و هنگام غروب65 و بادهاي شديدتر تا10 گره، که حدوداً93 درصد تمامي بادها را تشكيل مي دهند، می باشد. امابراثر وجود ساختمان ها در داخل شهرو ديگر موانع تغييراتي به وجود مي آيدبادهاي تهران غالباً ضعيف بوده و هواي اين شهر در بيشتر روزهاي سال، آرام است!

اما سمت باد؛ مي توان گفت70 درصد بادهاي شهر تهران ضعيف هستند (بين1 تا6 گره) و جهت مشخصي ندارند. وزش باد در شهر تهران به طور عمده از سمت غرب است. با توجه به آن كه اغلب بادهاي تهران ضعيف بوده و جهت مشخصي ندارند تاثير چندان زيادي در كاهش آلودگي هوا ندارند.

استاندارد آلودگی هوا
مقادير اين استانداردها توسط سازمانهاي مختلف از قبيل سازمان جهاني بهداشت(WHO) و موسسه حفاظت محيط زيست( EPA) براي شش آلاينده اصلي محاسبه شده است ، اما از انجا که واحد های اندازه گیری و همین طور استانداردهای آلاینده ها با هم متفاوت است ، برای آنکه مشخص شود کدام آلاینده اثر نامطلوب نسبی بیشتری دارد ، از شاخصی استفاده می شود که به آن شاخص استاندارد آلاینده (PSI) می گویند.
مطابق این شاخص وضعیت آلودگی هوا به 5 دسته تقسیم می شود