الف - تقابل آمریکا و ونزوئلا / واشنگتن و کاراکاس به دنبال یافتن متحد برای خود

تقابل آمریکا و ونزوئلا / واشنگتن و کاراکاس به دنبال یافتن متحد برای خود

آمریکا و ونزوئلا که در یک رویارویی جدی قرار دارند، هر کدام تلاش می‌کنند تا حامیان بین المللی بیشتری برای خود پیدا کنند.

به گزارش تسنیم، روزنامه «کامرسانت»، چاپ مسکو، در تحلیلی نوشته است: "مایک پنس" معاون رئیس جمهوری آمریکا نخستین سفر خود به منطقه آمریکای لاتین را آغاز کرده است. این سفر در حالی صورت می گیرد که بحران در روابط آمریکا و ونزوئلا وخیم تر شده و قطعا این مسئله یکی از موضوعات مذاکرات پنس در این سفر خواهد بود.

بعد از آنکه "دونالد ترامپ" رئیس جمهوری آمریکا امکان عملیات نظامی علیه ونزوئلا که خود در آستانه یک جنگ داخلی قرار دارد را مطرح کرد، در کاراکاس نیز اظهارات تندی: از تصرف کاخ سفید گرفته تا گسترش فهرست تحریم‌ها علیه «دشمنان ملت بولیواری»، از جمله رهبران کشورهای همسایه، شنیده می شود.

این در حالی است که کشورهای منطقه آمریکای لاتین به دو اردوگاه تقسیم می شوند: مخالفان و متحدان "نیکلاس مادورو" رئیس جمهوری ونزوئلا. از جمله مهمترین شرکای دولت ونزوئلا روسیه است که در سایه حمایتهای مالی آن، دولت ونزوئلا تاکنون دوبار توانسته اوراق قرضه دولتی را بپردازد.

مداخله آمریکا با تحریک کشورهای همسایه ونزوئلا

سفر دوره ای نه چندان دور مایک پنس، روز یکشنبه از کلمبیا آغاز شد که یکی از مهمترین حامیان آمریکا در منطقه محسوب می شود. معاون رئیس جمهوری آمریکا سپس به آرژانتین، شیلی و پاناما سفر می کند که از دیگر متحدان واشنگتن در منطقه محسوب می شوند. در تمام این سفرها، «بحران پیرامون ونزوئلا» - آنطور که در دولت ترامپ می گویند، در مرکز توجه مذاکرات قرار دارد. صحبت بر سر اقدامات جدید اقتصادی و دیپلماتیک علیه مقامات کاراکاس است.

با وجودیکه دونالد ترامپ، اقدامات شدیدالحن، و حتی عملیات نظامی علیه ونزوئلا را بعید ندانسته است، نیکلاس مادورو، شخصا مایل نیست که روابط با واشنگتن بطور کامل قطع شود. وی حتی از آمادگی خود برای دیدار با رئیس جمهوری آمریکا در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در پاییز سال جاری صحبت کرد که با واکنش منفی ترامپ مواجه شد.

مناقشه‌ای به گستردگی کل منطقه آمریکای لاتین

رویارویی بین ونزوئلا و آمریکا تنها به روابط دوجانبه آنها محدود نمی شود و در واقع همه کشورهای منطقه به این رویارویی کشیده شده اند. برای مثال هفته گذشته در نشستی در لیما، پایتخت پرو، نمایندگان 17 کشور نیمکره غربی کره زمین، جمع شده و در آن از سیاستهای دولت ونزئلا بشدت انتقاد کردند. رئیس جمهوری پرو حتی مادورو را «دیکتاتور» نامیده و خواستار برکناری وی شد.

در کاراکاس نیز نمایندگان 12 کشور چپگرای «اتحاد بولیواری» گردهم جمع شدند و بر حمایت خویش از رئیس جمهوری ونزوئلا تاکید کردند. تنها مسئله‌ای که کشورهای منطقه در هر دو اردوگاه، در آن اتفاق نظر دارند، غیرقابل قبول بودن نظریه «دخالت نظامی» در مناقشه پیرامون ونزوئلا است.

حمایت مسکو برای کاراکاس اهمیت ویژه دارد

برگزاری انتخابات مجلس موسسان و دیگر اقدامات دولت ونزوئلا، از سوی سایر کشورهای جهان، بخصوص در اتحادیه اروپا هم مورد انتقاد قرار دارد. ولی روسیه همچنان یکی از متحدان غیرمنطقه‌ای کاراکاس محسوب می شود. پنج شنبه گذشته وزارت امور خارجه روسیه در بیانیه ای پیرامون اوضاع در ونزوئلا، بار دیگر بر غیر قابل قبول بودن اقدامات برخی کشورها، از جمله اعمال تحریم‌های یکجانبه، تلاش برای منزوی ساختن و استفاده از اهرم فشار علیه کاراکاس، تاکید کرد.

مقامات ونزوئلا بارها از مواضع مسکو در قبال این کشور قدردانی و به این مسئله توجه کرده اند که طرف روسی با توجه به شرایط دشوار کنونی، به گسترش همکاریهای اقتصادی با این کشور ادامه می دهد. البته صحبت بیشتر از هر چیز، بر سر توسعه همکاری دو کشور در زمینه استخراج نفت است. شرکت «راس نفت» بزرگترین طرف همکاری ونزوئلا محسوب می شود. با وجودیکه حضور شرکتهای نفتی روسیه در ونزوئلا، از لحاظ سیاسی یک ریسک است، ولی این مسئله به منزله دسترسی آنها به بزرگترین ذخایر انرژی در منطقه آمریکای لاتین است و به همین دلیل در روسیه علاقه ای به کاهش همکاریها در این عرصه ندارند.