رضا ساکی در ایسنا نوشت:

خیلی‌ها با دیدن عکس آقای روحانی که مشغول تماشای بازی فوتبال ایران و نیجریه است شروع به دلواپسی کردند و گفتند می‌بینید چه خانه‌ای دارد؟ تلویزیونش را ببین، آجیل روی میزش را ببین، فرم نشستنش را ببین، فرش دست‌بافش را ببین، ظرف پر از میوه‌اش را ببین، مبلمانش را ببین، لباسش را ببین فلانش را ببین،‌ بَهمانش را ببین.

حتما شما هم عکس را دیده‌اید و یا حالا دارید می‌بینید. عکس خوبی است، حداقل خوبی‌اش این است که صداقت در آن موج می‌زند. راستش خانه من که طنزنویسی متوسط‌الحالم از خانه دکتر روحانی مجلل‌تر است. اصلا گیرم خانه‌اش مجلل باشد، مگر بد است؟ آنها که دلواپسی می‌کنند لطف کنند یک عکس از خانه خودشان منتشر کنند. اتفاقا خوب است که آقای روحانی این عکس را منتشر کرد. یعنی یادتان رفته است که دیگران در مقابل دوربین در حالی که روی زمین نشسته بودند با نان و پنیر عکس می‌گرفتند اما حالا مشخص شده است چیزهایی که در آن موقع خورده شده خیلی بیشتر از نان و پنیر بوده است؟ یعنی واقعا شما انتظار دارید کسی که سی و چند سال است شغل دارد و مدیریت می‌کند در خانه‌اش یک تلویزیون فلان اینج نداشته باشد؟ یعنی روحانی بد کرده است به جای این که در کار فدراسیون دخالت کند و یا سر تمرین به زور به دروازبان تیم ملی گل بزند توی خانه‌اش نشسته است و یک عکس از فوتبال دیدنش منتشر کرده است.

یعنی واقعا اگر دکتر روحانی عکسش را با یک تلویزیون سیاه‌وسفید منتشر می‌کرد و یا یک رادیو می‌گذاشت پشت گوشش شما با خودتان نمی‌گفتید برو خالی‌بند؟ حتما می‌گفتید چون عکس آن‌طوری قطعا خالی‌بندی است، مثل نان و پنیر!

باقی بقای‌تان!