پایگاه خبری الف 31 فروردين 1395 ساعت 0:31 http://alef.ir/vdcepp8xejh8eei.b9bj.html?346464 -------------------------------------------------- عنوان : چرا خنجر از پشت به نیروهای انقلابی می زنید؟ بخش تعاملی الف - بابک حیدری -------------------------------------------------- متن : آیا باور می کنید سیزدهمین اجلاس سران سازمان همکاری اسلامی در استانبول ترکیه که با شعار «وحدت و همبستگی برای عدالت و صلح» ! عرصه جولان عربستان سعودی و همپیمانان آنان بود و حتی سخنان تهدید آمیز محمد جواد ظریف و اتمام حجت و خط و نشان های آقای روحانی برای اردوغان نتوانست مانع از نوشتن بیانیه ای ضد جمهوری اسلامی ایران و خط مقاومت شود، به محملی برای حمله به نیروهای انقلابی  تبدیل شود! جرقه ناکامی در این اجلاس و بیانیه آن، از اجلاس سطح کارشناسان در عربستان زده شد، اجلاسی که به دلیل عدم صدور ویزا برای کارشناسان وزارت امور خارجه، بدون حضور دیپلمات های ما برگزار شد و پیش نویس بیانیه ای آماده شد که ۴ بند ضدایرانی و یک بند ضد حزب الله لبنان در آن گنجانده شد. محکومیت حمله به ساختمان سفارت و کنسولگری عربستان سعودی در ایران؛ رد اظهارات مقامات ایرانی به ویژه در زمینه اجرای احکام قضایی علیه افراد مرتکب جرایم تروریستی در عربستان سعودی؛ محکومیت دخالت‌های ایران در امور داخلی بحرین، یمن، سوریه و سومالی؛ محکومیت حمایت ایران از تروریسم و تاکید بر اینکه رابطه ایران با کشورهای همسایه باید بر پایه حسن همجواری و عدم دخالت در امور داخلی کشورهای همسایه و احترام به حاکمیت و استقلال کشورهای همسایه و حل اختلافات از طریق راه‌های مسالمت آمیز باشد و در نهایت تروریستی خواندن حزب‌الله لبنان مواردی است که در این پنج بند آورده شده است. و اما در زمان برگزاری اجلاس در سطح وزرا، اقای وزیر امور خارجه ضمن هشدار به سعودی‌ها با اشاره به تجربه سوء استفاده ابزاری از سازمان همکاری اسلامی در دوران جنگ تحمیلی صدام علیه ایران عنوان کرد: "در آن مقطع آقای طارق عزیز وزیر خارجه وقت عراق، بندهایی ضد ایرانی را با حمایت تعداد معدودی از کشورهای منطقه به تصویب می‌رساند، اما ما اعتنایی به این رویکردهای ضد ایرانی نمی‌کردیم. باید از گذشته درس عبرت گرفت، ببینید الان طارق عزیز کجاست؟ "وخواستار اصلاح این رویکرد شد و لیکن تاثیر گذار نبود. آقای روحانی نیز در گفتگوهای خود با اردوغان و سخنرانی خود در اجلاس و بیان اینکه " برای همه روشن است که نه عربستان مشکل ایران است؛ و نه ایران مشکل عربستان. مشکل اصلی، جهل و تعصب و خشونت‌ورزی است. معضل همه ما، اختلافات در جهان اسلام است "و عدم حضور در اجلاس پایانی در نهایت موفق شد از خواندن بیانیه جلوگیری کند و این در حالی است که خبرنگار ان احتمال می دهند رئیس‌جمهوری ترکیه و ایاد مدنی، دبیر کل سازمان همکاری‌های اسلامی، نشستی مطبوعاتی برگزار کرده و ضمن ارائه دستاوردهای این نشست، بیانیه پایانی را در اختیار رسانه‌ها قرار دهند. و اما عمق فاجعه آنجا ست که پیاده نظام و ابزار رسانه ای اصلاح طلبان در فرافکنی شرم آور عدم توفیق دستگاه سیاست خارجی را به گردن افراد و نهادهای انقلابی انداخته و بیشرمانه آنان را متهم می کنند. روزنامه [...] در مقاله ای با عنوان "معمای بیانیه ضدایرانی نشست استانبول" با تبیین ۳سناریو ( بخوانید قصه پردازی سیاسی ) در شکل‌گیری بیانیه ضد ایرانی پازل سه بعدی را ترسیم می کند و تدوین این بیانیه را به سه عامل " امتداد راهبرد مخالفت با برجام دولت عربستان سعودی" ، " ضعف‌های سیاست خارجی ایران در حوزه عربی و در قبال همسایگان" و " نهادهای دیگری متولی تنظیم دستورکارها در منطقه خاورمیانه و به‌خصوص حوزه عربی" مرتبط می کند. سه عاملی که اولین آن خیال پردازی دامنه دار، و دومین آن حمله به دیپلمات انقلابی و معاون عربی و افریقای وزارت امور خارجه اقای امیر عبدالهیان و سومین ان حمله ناجوانمردانه به شیرمردانی است که در خط مقدم جهاد و شهادت، همتشان دفاع از کیان اسلام و این مرزو بوم است. در اینکه دشمن، غدارو سرکش، حیله گر و مکار است شکی نیست ولی راهبردی که دشمن روباه صفت را شیر می کند و وقاحت را به این حد می رساند مذموم و غلط است، سیاست هایی که قرار بود عزت را به پاسپورت ایرانی برگرداند، نه  تضعیف جوانان انقلابی و شجاع. در این مقاله خنجر خیانت آنجا بر کمر جوانان انقلابی می نشیند که در سناریوی دوم با اشاره به تخصص و درایت محمدجواد ظریف در هدایت مذاکرات هسته‌ای و موفقیت در باز نمودن یک گره ۱۲ ساله از پای ایران، به نوعی به ضعف‌های سیاست خارجی ایران در حوزه عربی و در قبال همسایگان اشاره کرده و دیپلمات شجاع و انقلابی، امیر عبدالهیان را هدف قرار می دهد و در تشریح سناریو با وقاحت هرچه تمام تر سوم می نویسد :"سناریوی سوم اگرچه در امتداد سناریوی دوم است، اما این موضوع را برجسته می‌کند که اداره تمام سیاست خارجی ایران در وظیفه و هدایت وزارت امور خارجه نیست و نهادهای دیگری متولی تنظیم دستورکارها در منطقه خاورمیانه و به‌خصوص حوزه عربی هستند که باعث شده تا علاوه بر ظهور برخی اختلاف نظرها، شاهد تنظیم یک رویکرد منسجم و مشخص برای مواجهه با تحولات و واکنش مناسب به آن نباشیم. از این منظر وزارت خارجه در حوزه ارتباط با همسایگان عربی عملا نقش درجه دوم یافته و نمی‌تواند بسان مذاکرات هسته‌ای تمام پتانسیل خود را صرف حل کردن مشکلات و برقراری روابط کند." آقایان کارشناس! آیا زانو زدن در مقابل امیر کویت، بند ۲۵ ساله برجام برپای ایران، ایستادن در کنار مجسمه سردار رومی فاتح ایران و پذیرایی دون از شان مقام دوم مملکتی با ایشان و... نیز نتیجه ضعف‌های سیاست خارجی ایران در حوزه عربی و سایر نهادها و بدون تعارف از نظر شما گفتمان، رفتار انقلابی است؟ یادتان نرود عزت ایران و ایرانی در خروش انقلابی امام امت بر کاپیتولاسیون بود. یادتان نرود افتخار ایران و ایرانی به دفاع جانانه ۸ ساله از این مرزو بوم بود. یادتان نرود افتخار ما به موضع قاطع و شجاعانه رهبرمان در مقابل کشورهای اروپایی در موضوع میکونوس بود. یادتان نرود که روزی رئیس جمهور مدبر این مرزو بوم، تدبیر را در بالا زدن ورودی چادر معمر قذافی با عصای خود دانستند و روز دیگری از پشت وارد شدن به چادر وی، تا با سری خمیده به چادر او وارد نشوند و اینگونه عزت را به ایران و ایرانی داد. یادتان نرود امروز مریدان و فدائیان وی باشجاعت و سربلندی از عزت اسلام در اقصی نقاط دنیا دفاع می کنند و قلم زنی شما مدیون این سیاست است.