پایگاه خبری الف 9 شهريور 1392 ساعت 8:50 http://alef.ir/vdcds50foyt0nx6.2a2y.html?197234 -------------------------------------------------- عنوان : جناب نخست وزیر! شما را با کدام منش تان ببینیم؟ بخش تعاملی الف - ناصر خادمي ماشاري - 9 شهریور 92 -------------------------------------------------- متن : کشور ترکیه با پیشینه تاریخی و فرهنگی قوی و موقعیت استراتژیکی اش بعنوان یک کشور قدرتمند اسلامی هم مرز با اروپا، می تواند از جایگاه ویژه ائی در جهان اسلام برخوردار باشد. متأسفانه با استقرار نظام لائیک در این کشور و تلاشهایش جهت پیوستن به اتحادیه اروپا، این کشور به مرور از کشورهای اسلامی ولو به لحاظ ایدئولوژیکی فاصله گرفت. دولت ازبکان تلاشهائی جهت بازسازی چهره ترکیه نزد کشورهای اسلامی انجام داد ولی با فشار نظامیان دیری نپائید که این دولت، برکنار گردید وحتی آنچنان مشکلاتی برای این دولتمرد اسلام گرا بوجود آوردند که کمتر امیدی بود تا به این زودی دولتی اسلامخواه مستقر گردد. روی کار آمدن دولت آقای رجب طیب اردوغان، بارقه امیدی را در مسلمانان بوجود آورد که کشور قدرتمند ترکیه به سمت تغییر رویکرد، از نظام لائیک به دولت اسلامی حرکت کرده است. آقای اردوغان به لحاظ قیافه و رفتار ظاهری، بسیار جذاب و دوست داشتنیست و دلنشین تر از این، حضور همسرش با حجاب اسلامی در مجامع عمومی است که نشان از تضعیف موقعیت و نفوذ نظامیان و لائیک ها در سیاستگذاری و تصمیم گیری های ترکیه داشت. برخورد قاطع آقای نخست وزیر با پرز رئیس رژیم جعلی که از تهاجم به غزه دفاع می کرد و ترک کنفرانس مطبوعاتی داووس در حمایت از مردم فلسطین، موجی از شعف و غرور در آزادیخواهان جهان و خصوصا" خاورمیانه و مسلمانان ایجاد کرد. متأسفانه با گذشت زمان و به تدریج، رفتار و مواضع ایشان در برابر رژیم صهیونیستی و نیز برخی مسائل منطقه ائی و بین المللی دچار استحاله گردید، تلویحا از برخی مواضع قبلی اش عقب نشینی کرد و در تصمیم گیریهایش در ارتباط با مسائل کشورهای اسلامی دچار تناقض و حتی رفتارهای حیرت آور گردید. جناب نخست وزیر اخیرا" در برنامه تلویزیونی شبکه وابسته به حزب عدالت و توسعه ترکیه، به هنگام پخش ترجمه نامه محمد البلتاجی رهبر اخوان المسلمین مصر به دخترش که در درگیری های مصر کشته شده، بشدت منقلب شدند، دقایقی با بغض سخن گفتند و برنامه را به نحوی خاتمه دادند. البته و صدالبته کار جناب نخست وزیر قابل ستایش است. ظلم، بد است و نفرت انگیز و اگر انسان نتواند از ظلمی که بر مظلوم و مظلومانی روا داشته می شود جلوگیری کند بایستی لااقل با رفتار خود، نشان دهد که موافق آن نیست. ای کاش جناب اردوغان لحظه ائی هم به کودکان، دختران و زنانی فکر می کرد که همه روزه در سوریه قربانی گلوله ، خشم و جنایت و حتی تجاوز وحشیانه تروریستهای به ظاهر مسلمانند. درد بدتر آن است که لااقل بخشی از این تروریستها، در خاک ترکیه آموزش می بینند و پشتیبانی می شوند. حتی در خبرها آمده که در مرزهای ترکیه، کارگاههای ساخت سلاح شیمیائی و کشتار جمعی ایجاد شده که ابزار جنایت را برای این تروریستها، تولید نمایند. جناب نخست وزیر! شما روزی که آن خفت را بر سر پرز جنایتکار آوردید , مایه مباهات مسلمانان شدید. شما را با کدام منش تان ببینیم؟ با آن رفتارتان و یا این سکوت تان در ظلم به مردم سوریه و حتی حمایت از آدمکشان تکفیری و وهابی؟ برادر مسلمان، ملت مظلوم سوریه نیازی به بغض و گریه ندارند. دختران مسیحی و مسلمان مظلوم سوری، به غیرت اسلامی دولتمردان مسلمان، محتاجند. لااقل اگر مروت پیشه کنید و در این مناقشات، بیطرف هم بمانید باز در بلاد اسلامی از نامتان به نیکی یاد خواهد شد. بغض و گریه جناب نخست وزیر می ارزد، اگر برای همه مظلومان باشد.