پایگاه خبری الف 28 آذر 1395 ساعت 9:03 http://alef.ir/vdcc4pq0p2bqis8.ala2.html?425185 -------------------------------------------------- عنوان : استامبول در غبار بخش تعاملی الف - ميرزا سعدين داورپناه -------------------------------------------------- متن : باز هم حمله به استانبول تركيه، باز هم تحديد اخبار منتشره به اظهارات رسمي، و باز هم رمز و راز انگيزه و هويت مهاجم... تاكنون كنجكاوي ها به نام گروه بي هويت «شاهين هاي آزاد كردستان»  ت آ ك رسيده كه وبسايت مرموز ت آ ك منبع انتشار ادعاي فرماندهي هر دو حمله چند شب اخير استانبول توسط اين گروه مي باشد. ماه ها پيشتر پس از عدم شناسايي ت ا ك از سوي پ ك ك، همين وبسايت هرگونه رابطه اي با پ ك ك را هم رد كرده بود و ماه ها است نام شاهين هاي آزاد هر از چندي تنها در زمان كنجكاوي براي كشف مسئوليت يك حمله تروريستي بي صاحب به ميان مي افتد! اما از نگاهي ديگر توصيف اين حمله چنين مي تواند باشد: باز هم حمله اي مرموز به استانبول اندكي پس از انتشار اخبار نزديك شدن روابط آنكارا به تلاويو! حمله پر سر و صداي پيش از كودتا به فرودگاه آتاتورك استانبول، پس از اعلام توافق تركيه و اسرائيل براي از سرگيري روابط صورت گرفت و اين حمله اخر نيز دقيقا در شبي كه سفير جديد تركيه وارد اسرائيل شده بود اتفاق افتاد! ورود سفير تركيه به اسرائيل آنچنان پر اهميت بوده كه رييس جمهور اسرائيل در رسانه هاي رسمي آن را يك عيد خواند كه شايسته جشن گرفتن است. روشن است كه نمي توان در اين هياهو مدعي قطعيتي درباره هويت و انگيزه مهاجم شد اما اين نيز روشن است كه دولت تركيه ترجيح مي دهد مسئوليت چنين حملاتي بر دوش كساني باشد كه "بهانه مجازاتشان" سياست هاي جنجالي اردوغان را توجيه و تقويت مي كند. پذيرش بروز خشم مهاجمان اسلامگرا از سياست نزديكي اردوغان به اسرائيل، روايتي خلاف ميل غالب بازيگران سياست هاي مرتبط با تركيه است لذا در انكار يا تكذيب ابعاد چنين خشمي يك توافق نانوشته وجود دارد. اردوغان ترجيح مي دهد به رقابت با اسلامگرايان رسميت ندهد زيرا متاثر از چالش هاي ملي، خود او برافراشتن بيرق نوعي اسلامگرايي را راه حل مي داند. نوع منحصر بفرد اسلامگرايي نوين تركيه كه با نشانه هاي كنوني نمي توان اميدي به موفقيتش بست. علي رغم همه اين پيچيدگي هاي تقلاي اردوغان، نبايد هيچگاه از تبعات خشم اسلامگرايان نسبت به عادي سازي روابط يك كشور اسلامي با اسرائيل چشم پوشي كرد. به نظر اين نگارنده «غيرت، شريعت و عربيت» سه ستون اصلي بناي اسلامگرايي هستند و دارالاسلام نيز بي ترديد اهميتي بنيادين دارد.*